Ny fahatsembohan’ny tavanao no hahazoanao hanina mandra-piverinao amin’ny tany; satria tany no nangalana anao, fa vovoka ianao, ary hody vovoka indray.»
Genesisy 5:5 - Baiboly Katolika Telopolo amby sivin-jato taona no andro rehetra niainan’i Adama; dia maty izy. Baiboly Protestanta Malagasy 2011 Ny andro rehetra niainan’i Adama dia telopolo sy sivinjato taona; dia maty izy. DIEM PROTESTANTA Nisy 930 taona ny andro rehetra niainan’i Adama, dia maty izy. Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Nisy 930 taona ny andro rehetra niainan’i Adama, dia maty izy. Baiboly Protestanta Malagasy Ary ny andro rehetra niainan’i Adama dia telo-polo amby sivin-jato taona; dia maty izy. Malagasy Bible Ary ny andro rehetra niainan'i Adama dia telo-polo amby sivin-jato taona; dia maty izy. La Bible en Malgache Ny andro rehetra niainan’i Adama dia telopolo sy sivinjato taona; dia maty izy. |
Ny fahatsembohan’ny tavanao no hahazoanao hanina mandra-piverinao amin’ny tany; satria tany no nangalana anao, fa vovoka ianao, ary hody vovoka indray.»
Ary ny andron’i Adama taorian’ny niterahany an’i Seta dia valon-jato taona, sady niteraka zazalahy aman-jazavavy izy.
Fa ho faty marina isika: toy ny rano raraka an-tany ka tsy miangona intsony isika; Andriamanitra tsy manala ny aina, ary mamorona izay hevitra tsy hahatafajanona lavitra azy ilay voasesitany.
Satria, fantatro izany, fa entinao ho amin’ny fahafatesana aho; any amin’ny ifamotoanan’ny manana aina rehetra.
Tsarovy ny hafohezan’ny andro iainako, sy ny zavatra tsinontsinona naharianao ny zanak’olombelona!
Mahatratra ny fitopolo taona no andronay, valopolo taona no fara fahabetsahany; nefa hasasarana sy fahoriana foana ny voninahiny, fa mihelina faingana izy, dia lasa manidina izahay!
amin’izay atahoran’ny olona ny eny amin’ny fitoerana avo, izay ivadihan’ny olona fo eny an-dalambe, amin’izay amonian’ny amandie, sy ahatongavan’ny valala ho mavesatra, ary tsy hisy asany intsony ny kapra, fa miainga ho any amin’ny fonenany mandrakizay ny olona, ary mitety ny arabe ny mpitomany;
dieny mbola tsy miverina amin’ny tany ny vovoka, araka ny toetrany taloha indray, ary ny fanahy kosa hiverina amin’Andriamanitra izay nanome azy.
Fa ny velona mahalala fa ho faty izy; fa ny maty kosa tsy mahalala na inona na inona, ary tsy manan-tamby intsony izy fa hadino ny fahatsiarovana azy.
Ahy ny fanahy rehetra, na ny fanahin’ny ray, na ny fanahin’ny zanaka, samy Ahy avokoa, ka ny fanahy izay manota dia izy no ho faty.
amin’ny fitiavana an’i Iaveh Andriamanitrao, sy fihainoana ny feony, ary firaiketana Aminy, fa izany no fiainanao sy andro lava honenanao any amin’ny tany efa nianianan’i Iaveh homena an’i Abrahama sy i Isaaka ary i Jakôba, razanao.
Ary toy ny nandraiketana ny olona ho faty indray mandeha sy hotsaraina rehefa afaka izany