Sant Lucas 6 - Bibl Koad 21: Ar Bibl e Brezhoneg evit ar Vretoned

Pennad 6 Jezuz, mestr ar sabad

¹ C’hoarvezout a reas, e-pad an eil-kentañ sabad, ma tremene dre barkeier ed. E ziskibien a ziframme tañvouezennoù hag, o vezañ o gwasket en o daouarn, e tebrent anezho.

² Hiniennoù eus ar farizianed a lavaras dezho: Perak e rit ar pezh n’eo ket aotreet ober d’an deizioù sabad?

³ Jezuz, o kemer ar gomz, a lavaras dezho: Ha n’hoc’h eus ket lennet ar pezh a reas David p’en doe naon, eñ hag ar re a oa gantañ?

⁴ Penaos ez eas e ti Doue, e kemeras hag e tebras ar baraoù a ginnig, hag o roas ivez d’ar re a oa gantañ, petra bennak na oa ket aotreet debriñ anezho, nemet d’ar veleien hepken?

⁵ Hag e lavaras dezho: Mab an den a zo mestr zoken war ar sabad.

Jezuz a yac’ha un den disec’het e zorn

⁶ C’hoarvezout a reas ivez, un deiz sabad all, ma’z eas er sinagogenn ha ma kelennas. Bez’ e oa eno un den ma oa disec’het e zorn dehou.

⁷ Ar skribed hag ar farizianed a selle outañ evit gwelout hag eñ a yac’hafe d’an deiz sabad, evit kaout un abeg d’e damall.

⁸ Met ec’h anaveze o soñjezonoù hag e lavaras d’an den en doa an dorn disec’het: Sav hag en em zalc’h aze er c’hreiz. Eñ a savas hag en em zalc’has en e sav.

⁹ Ha Jezuz a lavaras dezho eta: Un dra a c’houlennin ouzhoc’h: Hag aotreet eo, d’an deiz sabad, ober vad pe droug, saveteiñ un den pe e lezel da goll?

¹⁰ Neuze, o sellout ouzh ar re holl a oa en-dro dezhañ, e lavaras d’an den: Astenn da zorn. Ober a reas hag e zorn a zeuas yac’h evel egile.

¹¹ Int a voe leuniet a fulor hag en em guzuilhjont war ar pezh a c’helljent ober da Jezuz.

Dibab an Daouzek

¹² En amzer-se, ez eas war ar menez da bediñ hag e tremenas an noz holl o pediñ Doue.

¹³ Pa voe deuet ar beure, e c’halvas e ziskibien hag e tibabas daouzek anezho a c’halvas ivez ebestel:

¹⁴ Simon a roas ivez an anv a Bêr dezhañ; Andrev e vreur; Jakez, ha Yann; Filip, ha Bartolome;

¹⁵ Mazhev, ha Tomaz; Jakez mab Alfe, ha Simon anvet Gredus;

¹⁶ Jud kar da Jakez; Judaz Iskariod a oa an hini en droukroas.

Jezuz a yac’ha klañvourien

¹⁷ O vezañ neuze diskennet ganto, e chomas en ur blaenenn, gant e vandenn diskibien hag ul lod bras a dud eus Judea, eus Jeruzalem hag eus ar vro arvorek Tir ha Sidon. Deuet e oant evit e glevout hag evit bezañ yac’haet eus o c’hleñvedoù.

¹⁸ Ar re a oa dalc’het gant speredoù hudur a oa ivez yac’haet.

¹⁹ An holl bobl a glaske stekiñ outañ, abalamour ma teue anezhañ un nerzh a yac’hae holl.

Ar prezeg war ar menez; ar Gwenvidigezhioù

²⁰ O sevel e zaoulagad war-zu e ziskibien, e lavaras: Eürus oc’h, c’hwi hag a zo paour, rak rouantelezh Doue a zo deoc’h!

²¹ Eürus oc’h, c’hwi hag hoc’h eus naon bremañ, rak leuniet e viot! Eürus oc’h, c’hwi hag a ouel bremañ, rak karget e viot gant levenez!

²² Eürus e viot pa gasaio an dud ac’hanoc’h, pa gasint kuit ac’hanoc’h eus o zouez, pa lavarint dismegañs deoc’h ha pa daolint hoc’h anv evel fall abalamour de Vab an den,

²³ en em laouenait en amzer-se ha tridit gant levenez, rak ho kopr a vo bras en neñv; rak evel-se o deus graet o zadoù d’ar brofeded.

²⁴ Met gwalleur deoc’h, tud pinvidik! Rak c’hwi hoc’h eus bet ho frealz.

²⁵ Gwalleur deoc’h, tud leuniet! rak c’hwi ho po naon. Gwalleur deoc’h, ar re a c’hoarzh bremañ! Rak c’hwi en em c’hlac’haro hag a ouelo.

²⁶ Gwalleur deoc’h, pa lavaro an holl dud vad ac’hanoc’h! Rak o zadoù o deus graet evel-se e-keñver ar fals-profeded!

Karantez ouzh an enebourien

²⁷ Met me a lavar deoc’h c’hwi am selaou: Karit hoc’h enebourien, grit vad d’ar re a gasa ac’hanoc’h,

²⁸ bennigit ar re a villig ac’hanoc’h, pedit evit ar re a wallgomz ouzhoc’h.

²⁹ D’an hini a sko ac’hanout war ur jod, tro eben outañ. D’an hini a zilam da vantell diganit, laosk ivez gantañ da doneg.

³⁰ Ro d’an neb a c’houlenn diganit, ha n’adc’houlenn ket digant an hini en deus kemeret da dra.

³¹ Ar pezh a fell deoc’h e rafe an dud deoc’h, grit ivez kement-se dezho.

³² Ma ne garit nemet ar re ho kar, peseurt trugarez a dleer deoc’h? Ar bec’herien a gar ivez ar re o c’har.

³³ Ma ne rit vad nemet d’ar re a ra vad deoc’h, peseurt trugarez a dleer deoc’h? Ar bec’herien a ra an hevelep tra.

³⁴ Ma ne brestit nemet d’ar re e c’hortozit resev diganto, peseurt trugarez a dleer deoc’h? Ar bec’herien a brest ivez d’ar bec’herien evit kaout kement all.

³⁵ Met karit hoc’h enebourien, grit vad ha prestit hep gortoz netra, hag ho kopr a vo bras, ha c’hwi a vo mibien an Uhel-Meurbet, abalamour ma’z eo mat e-keñver ar re zizanaoudek hag ar re fall.

³⁶ Bezit eta trugarezus, evel ma’z eo ivez ho Tad trugarezus.

Na varnit ket

³⁷ Na varnit ket ha ne viot ket barnet. Na gondaonit ket ha ne viot ket kondaonet. Pardonit hag e viot pardonet.

³⁸ Roit hag e vo roet deoc’h, roet e vo deoc’h en ho kerc’henn ur muzul mat, stardet hag hejet, a zeuio dreist ar barr. Rak muzuliet e vo deoc’h gant an hevelep muzul ma vuzuilhit d’ar re all.

³⁹ Lavarout a reas ivez dezho ur barabolenn: Daoust hag un den dall a c’hell ren un den dall? Ha ne gouezhint ket o daou er poull?

⁴⁰ An diskibl n’eo ket uheloc’h eget e vestr, met pep diskibl mat a vo evel e vestr.

⁴¹ Perak e sellez ouzh ar blouzenn a zo e lagad da vreur, ha ne welez ket an treust a zo en da lagad da-unan?

⁴² Pe penaos e c’hellez lavarout da’z preur: Breur, va lez da zilemel ar blouzenn a zo e-barzh da lagad, te na welez ket an treust en da hini? Pilpous, lam da gentañ an treust eus da lagad, ha neuze e weli penaos e lami ar blouzenn a zo e lagad da vreur.

Ar wezenn hag he frouezh

⁴³ N’eus gwezenn vat ebet hag a zougfe frouezh fall, na gwezenn fall ebet hag a zougfe frouezh mat.

⁴⁴ Rak pep gwezenn a anavezer diouzh he frouezh hec’h-unan. Ne zastumer ket fiez diwar spern ha ne vendemer ket rezin diwar drez.

⁴⁵ An den mat a denn traoù mat eus teñzor mat e galon, hag an den fall a denn traoù fall eus teñzor fall e galon. Rak eus leunder ar galon eo e komz ar genoù.

⁴⁶ Perak eta e c’halvit ac’hanon Aotrou, Aotrou, ha ne rit ket ar pezh a lavaran?

An daou ziazez

⁴⁷ Me a ziskouezo deoc’h ouzh piv eo heñvel pep den hag a zeu da’m c’havout, a selaou va gerioù hag a sent outo.

⁴⁸ Heñvel eo ouzh un den a sav un ti, hag o vezañ kleuzet ha toullet don, en deus lakaet an diazez war ar roc’h. An doureier o vezañ deuet ha skoet gant nerzh a-enep an ti-se, n’o deus ket gellet e ziskar dre ma oa diazezet war ar roc’h.

⁴⁹ Met an hini a selaou ha ne sent ket, a zo heñvel ouzh un den a sav e di war an douar, hep diazez. An doureier o vezañ skoet gant nerzh a-enep dezhañ, kouezhet eo kerkent ha diskar an ti-se a zo bet bras.