ՀՈԲ 7:4 - Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Պառկելիս մտածում եմ, թե ե՛րբ եմ վեր կենալու, բայց գիշերը երկարում է, և ես մինչև առավոտ անկողնուս մեջ թավալվելուց հոգնում եմ։ Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ թե քնեմ, ասում եմ. “Ե՞րբ ցերեկ կլինի”, արթնանամ՝ դարձյալ թե՝ “Ե՞րբ երեկո կլինի”։ Ցավով եմ լեցուն ես երեկոյից առավոտ։ |
Ես հոգնել եմ իմ հառաչանքներից. ամբողջ գիշերը լվանում եմ իմ անկողինը և իմ արցունքներով թրջում եմ իմ մահիճը։
«Ո՛վ դու թշվառ, մրրկահար և անմխիթար, ահա ես քո քարերը ծարիրով պիտի շինեմ և քո հիմքերը շափյուղաներով պիտի դնեմ։
Քո սրտի ահուդողից և քո աչքերի տեսած բաներից առավոտյան կասես. “Երանի՜ թե երեկո լիներ”, իսկ երեկոյան կասես. “Երանի՜ թե առավոտ լիներ”։