իսկ եթե արմատախիլ արվի իր տեղից, նրա տեղն էլ ուրանալու է նրան։ Այսպիսի բան չե՞ս տեսել միթե.
Բայց երբ նրան իր տեղից խլում են, տեղը նրան ուրանում է՝ ասելով. “Քեզ չեմ տեսել”։
երբ թվա, թե հաստատված է, այն ժամանակ իսպառ կորչելու է. իսկ ովքեր նրան ճանաչում էին, ասելու են՝ ո՞ւր է։
Այն աչքը, որ նայել է նրան, այլևս չի տեսնելու, ոչ էլ նրա բնակավայրն է նրան ճանաչելու։
չի վերադառնա իր տունը. իր տեղն էլ նրան չի ճանաչի։
Ինձ նայող աչքերն այլևս ինձ չեն տեսնի։ Աչքերդ ինձ վրա ես հառնելու. բայց ես չեմ լինի՝
Քարակարկառի վրա է ննջելու ու մանրախիճ քարերի վրա ապրելու.
Թող հագենան Տիրոջ ծառերը Եվ Լիբանանի մայրիները, որ դու տնկեցիր.
Ո՜վ Տեր, իմ ողջ ցանկությունը քո առջև է, Եվ հեծեծանքս չծածկվեց քեզանից։