10 չի վերադառնա իր տունը. իր տեղն էլ նրան չի ճանաչի։
10 Երբեք իր տուն ետ չի դառնա, և նրա տեղը նրան չի ճանաչի։
իսկ եթե արմատախիլ արվի իր տեղից, նրա տեղն էլ ուրանալու է նրան։ Այսպիսի բան չե՞ս տեսել միթե.
Թող հագենան Տիրոջ ծառերը Եվ Լիբանանի մայրիները, որ դու տնկեցիր.
Այն աչքը, որ նայել է նրան, այլևս չի տեսնելու, ոչ էլ նրա բնակավայրն է նրան ճանաչելու։
Պիտի ծանակի նրան և քարշ պիտի տա իր տեղից»։
Խորշակը պիտի խլի նրան ու գնա, պիտի քշի նրան իր տեղից,
երբ թվա, թե հաստատված է, այն ժամանակ իսպառ կորչելու է. իսկ ովքեր նրան ճանաչում էին, ասելու են՝ ո՞ւր է։
Ո՜վ Տեր, իմ ողջ ցանկությունը քո առջև է, Եվ հեծեծանքս չծածկվեց քեզանից։
Հիմա որ մանուկը մեռավ, ես ինչո՞ւ ծոմ պահեմ, մի՞թե կարող եմ նրան վերադարձնել։ Ես եմ նրա մոտ գնալու, իսկ նա ինձ մոտ չի վերադառնա»։