քանզի ականջն է քննում խոսքերը, իսկ կոկորդը կերակուրներն է ճաշակում։
Որովհետև խոսքերն ականջը կքննի, ինչպես կերակրի համը քիմքը կառնի։
Որովհետև միտքն է քննում խոսքը, ու քիմքն է համտեսում կերակուրը։
թող ականջներս լսեն անեծքն իմ, թող արհամարհվեմ ու քամահրվեմ իմ ժողովրդից։
Ահա բացեցի բերանս, ու խոսեց լեզուս։
«Ո՛վ իմաստուններ, լսե՛ք ինձ, և դուք՝ հանճարեղնե՛ր, ակա՛նջ դրեք.
Արդ, մենք մեզ համար ատյան ընտրենք ու մեր մեջ իմանանք, թե ի՛նչն է բարի։
քանի որ իմ լեզվին անիրավ բան չկա, կամ իմ կոկորդը իմաստություն չի՞ խոկում»։
Իսկ հոգևոր մարդը քննում է ամեն ինչ, և ինքը ոչ մեկի կողմից չի քննվում։
Իսկ պինդ կերակուրը հասուն մարդկանց համար է, որոնց զգայարանները, քանի որ նրանք չափահաս են, վարժ են լավը և վատը զանազանելու մեջ։