Ասա՛ իմաստությանը քեզ քույր լինի, և հանճարը քեզ մտերի՛մ դարձրու,
Իմաստությանն ասա՛. «Իմ քույրն ես», և ըմբռնողությանը «Բարեկա՛մ» կոչիր,
Մահվանը ինձ հայր կոչեցի, փտությունը՝ ինձ մայր և քույր։
Կապի՛ր նրանք քո մատներին և գրի՛ր սրտիդ ամբողջ երկայնքով։
որպեսզի քեզ պաշտպանեն օտար և չար կնոջից, երբ խոսքերի պատրանքներով նա քեզ հրապուրի։
Ո՞վ կտար քեզ, եղբորորդի՛ իմ, ուտել իմ մոր ստինքներից։ Երբ հանդիպեմ քեզ դրսում, կհամբուրեմ, և չեն արհամարհի ինձ։