ՀՈԲ 17:14 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

¹⁴ Մահվանը ինձ հայր կոչեցի, փտությունը՝ ինձ մայր և քույր։

Տես գլուխը Պատճենել

¹⁴ Ապականությանը գոչեմ՝ “Դու իմ հայրն ես”, որդերին՝ “Իմ մայրն ու քույրն եք”։

Տես գլուխը Պատճենել

ՀՈԲ 17:14
15 Խաչաձեւ Հղումներ

մինչդեռ մարմինս է հին տիկի պես, կամ էլ ցեցակեր՝ ձորձի պես»։

բժշկելով մաշկս, որ այս բոլորը կրեց։ Տիրոջ կողմից են պատահել ինձ այս ամենը,

Բոլորը մեկտեղ կննջեն երկրի ընդերքում. և ապականությունը կծածկի նրանց։

նրանց մեղքերը երեսով տվեցին, ցողի մշուշի նման անհայտ էլ կմնա։ Եվ թող նրան հատուցվի իր արածի համեմատ. անիրավ ամեն մարդ թող ջարդվի քայքայված ծառի պես,

ուր մնաց մարդը, որ ապականություն է, և մարդու որդին, որ որդ է»։

Սաստիկ սևացել է մորթս հիմա, ու ոսկորներս այրվել են տոթից։

Ծածկված է մարմինս զազրելի որդերով. հողակոշտեր եմ մաշել ես՝ թարախոտ վերքերն իմ քերելով։

Իրենց ճարպով պարարտացան, Եվ նրանց բերանը ամբարտավանություն խոսեց։

Բայց քո տնից արջառ չեմ ընդունի, Ոչ էլ կարիք ունեմ նոխազների քո հոտից։

Քո փառքը, քո մեծ ուրախությունը դժոխք իջան. քո տան տակը պիտի նեխի, իսկ վրադ որդը պիտի պատի։

Ճիշտ այդպես է նաև մեռելների հարությունը. հողի մեջ է դրվում եղծելի վիճակում և հարություն առնում անեղծ.

Հետեւեք մեզ:

Հովանավորվող հղումներ

Գովազդներ