ՀՈԲ 17:14 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

¹⁴ Մահվանը ինձ հայր կոչեցի, փտությունը՝ ինձ մայր և քույր։

Տես գլուխը Պատճենել

¹⁴ Ապականությանը գոչեմ՝ “Դու իմ հայրն ես”, որդերին՝ “Իմ մայրն ու քույրն եք”։

Տես գլուխը Պատճենել

ՀՈԲ 17:14
15 Խաչաձեւ Հղումներ

Իրենց ճարպով պարարտացան, Եվ նրանց բերանը ամբարտավանություն խոսեց։

Ճիշտ այդպես է նաև մեռելների հարությունը. հողի մեջ է դրվում եղծելի վիճակում և հարություն առնում անեղծ.

Քո փառքը, քո մեծ ուրախությունը դժոխք իջան. քո տան տակը պիտի նեխի, իսկ վրադ որդը պիտի պատի։

Բայց քո տնից արջառ չեմ ընդունի, Ոչ էլ կարիք ունեմ նոխազների քո հոտից։

Սաստիկ սևացել է մորթս հիմա, ու ոսկորներս այրվել են տոթից։

նրանց մեղքերը երեսով տվեցին, ցողի մշուշի նման անհայտ էլ կմնա։ Եվ թող նրան հատուցվի իր արածի համեմատ. անիրավ ամեն մարդ թող ջարդվի քայքայված ծառի պես,

Բոլորը մեկտեղ կննջեն երկրի ընդերքում. և ապականությունը կծածկի նրանց։

մինչդեռ մարմինս է հին տիկի պես, կամ էլ ցեցակեր՝ ձորձի պես»։

բժշկելով մաշկս, որ այս բոլորը կրեց։ Տիրոջ կողմից են պատահել ինձ այս ամենը,

Ծածկված է մարմինս զազրելի որդերով. հողակոշտեր եմ մաշել ես՝ թարախոտ վերքերն իմ քերելով։

ուր մնաց մարդը, որ ապականություն է, և մարդու որդին, որ որդ է»։

Հետեւեք մեզ:

Հովանավորվող հղումներ

Գովազդներ