ԵՐԳ ԵՐԳՈՑ 8 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

¹ Ո՞վ կտար քեզ, եղբորորդի՛ իմ, ուտել իմ մոր ստինքներից։ Երբ հանդիպեմ քեզ դրսում, կհամբուրեմ, և չեն արհամարհի ինձ։

² Վերցնեմ, տանեմ քեզ իմ մոր տունը և ինձ հղացողի սենյակը, հարբեցնեմ քեզ յուղագործների գինիով, իմ նռնենիների օշարակով։

³ Նրա ձախ ձեռքը գլխիս տակ է, և նրա աջը թող գրկի ինձ։

⁴ Երդվեցնում եմ ձեզ, դուստրե՛ր Երուսաղեմի, ագարակի զորություններով և ուժերով, եթե վեր կենաք, չարթնացնե՛ք նրան, մինչև որ նա չկամենա։

Դուստրերը և թագուհիներն ասում են.

⁵ Ո՞վ է սա, որ ելել գալիս է սպիտակացած [𝕸 անապատից], գալիս է՝ հենված իր եղբորորդուն։ Քեզ խնձորենու տակ արթնացրի. այնտե՛ղ քո մայրը երկնեց քեզ, այնտե՛ղ քո ծնողը ծնեց քեզ։

Փեսան ասում է հարսին.

⁶ Ինձ որպես կնիք դի՛ր քո սրտի վրա, որպես մատանի՝ քո աջ ձեռքին, քանզի սերը հզոր է մահվան պես, և նախանձը խիստ՝ դժոխքի նման. նրա թռիչքը, ինչպես հրի թռիչքը բոցե։

⁷ Առատ ջրերը չեն կարողանա սերը մարել, և գետերը չեն արգելի այն։ Եթե մարդ իր ամբողջ ունեցվածքը տա սեր ստանալու ակնկալիքով, արհամարհելով կարհամարհվի։

Օրիորդներն ասում են.

⁸ Մեր քույրը փոքրիկ է և դեռ ստինքներ չունի. ի՞նչ անենք մեր քրոջն այն օրը, երբ կպատմվի նրա մասին։

⁹ Եթե պարիսպ է նա, արծաթե մարտկոց շինենք նրա վրա, եթե դուռ է, եղևնափայտյա տախտակներ ամրացնենք նրա վրա։

Հարսը համարձակվում է և ասում.

¹⁰ Պարիսպ եմ ես, և իմ ստինքները նման են աշտարակների. նրա աչքին ես խաղաղությունը գտածի նման էի։

¹¹ Սողոմոնը Բելմավոնում մի այգի ուներ, իր այգին նա տվեց պահապաններին։ Յուրաքանչյուր այր նրա պտղի համար հազար արծաթ պիտի բերի։

¹² Իմ այգին իմ առաջ է. հազարներ՝ Սողոմոնին և երկու հարյուր՝ պահապաններին, որ պահում են պտուղը նրա։

Հարսն ասում է.

¹³ Դո՛ւ, որ նստած ես պարտեզում, և ուրիշները լսում են քեզ, լսելի՛ արա ինձ ձայնը քո։

¹⁴ Փախի՛ր, եղբորորդի՛ իմ, և նմանվի՛ր այծյամի կամ եղնիկների ձագերի՝ խնկաբեր լեռների վրա։