Títeas 2:12 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹² g‐á mhúineadh dhúinn neamhdhiadhacht agus ainmhianta saoghalta do sheachaint, agus ár saoghal do chaitheamh go staidéartha, fíréanta, diadha san ré seo atá de láthair;

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

¹² ag múineadh dúinn diúltú don éagráif-eacht agus do na hainmhianta saolta, agus beatha shrianta, fhíréanta, dhiaganta a chaitheamh ar an saol seo,

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹² Ag tabhairt teagusg dhúinne, fá neamhdhíaghachd agus ainmbían a tsáogháilse do sheachna, agus fa ar mbeatha do chaitheamh dhúinn go measarrgha, agus go cómhthrom, agus godíagha, sa tsáoghalsa a láthair;

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

¹² Múineann sé dúinn cúl a thabhairt leis an éagráifeacht agus leis na mianta saolta agus maireachtáil sa ré atá anois ann go stuama ionraic diaganta,

An Bíobla Naofa 1981

¹² Múineann sé dúinn cúl a thabhairt leis an éagráifeacht agus leis na mianta saolta agus maireachtáil sa ré atá anois ann go stuama ionraic diaganta,

Títeas 2:12 Tagairtí Cros

Matha 12:32

Agus an té adéarfas focal i n‐aghaidh Mhic an Duine, maithfear dó é; acht an té labharfas i n‐aghaidh an Spioraid Naoimh, ní maithfear dó é, ar an saoghal so, ná ar an saoghal atá le teacht.

Matha 16:24

Annsin adubhairt Íosa le n‐a dheisceablaibh, Má’s mian le h‐aoinneach teacht im’ dhiaidh‐se, diúltadh sé dhó féin, agus tógadh sé a chros, agus leanadh sé mise.

Matha 28:20

g‐á theagasc dóibh gach ar órduigheas daoibh do chóimhlíonadh, agus féach, atáim‐se ’n‐bhúr bhfochair i gcómhnaidhe, go deireadh an tsaoghail.

Lúcás 1:6

Agus do bhíodar, beirt, fíréanta i bhfiadhnaise Dé, ag siubhal gan locht de réir gach aithne agus reachta an Tighearna.

Lúcás 1:75

I naomhthacht agus i bhfíréantacht ’n‐a láthair gach lá d’ár saoghal.

Eoin 14:30

Ní labharfad mórán eile libh, óir atá prionnsa an tsaoghail seo ag teacht: agus ní fhuil baint ar bith aige liom‐sa;

Eoin 6:25

Agus nuair fuaradar é ar an taobh thall de’n fhairrge, adubhradar leis, A Rabbí, cá h‐uair tháinig tú annso?

Gníomhartha 24:16

Chuige seo is eadh atáim ag déanamh mo dhíchill, le coinsias glan gan smál do choimhéad i gcómhnaidhe i dtaobh Dé agus daoine.

Gníomhartha 24:25

Acht ag trácht dó ar fhíréantacht, agus ar mheasardhacht, agus ar an mbreitheamhnas a bhí le teacht, do scannruigh Féilics, agus adubhairt sé, Imthigh leat anois; agus nuair bhéas uain agam, cuirfead fios ort.

Rómhánaigh 12:2

Agus ná géillidh do nósaibh an tsaoghail seo: acht athruightear sibh tré athnuadhadh bhur n‐aigne, chum go bhfromhfaidh sibh toil Dé, atá maith, agus taithneamhach, agus diongbhálta.

Rómhánaigh 6:12

D’á bhrigh sin ná bíodh réimeas ag an bpeacadh ’n‐bhur gcorp daonna, chum go ngéillfeadh sibh d’á ainmhiantaibh:

Rómhánaigh 6:19

Is ar nós daoine atáim ag labhairt mar gheall ar laige bhur bhfeola; óir fá mar thugabhar bhur mbaill beathadh mar sheirbhísigh do thruailleacht agus do chuirptheacht chum cuirptheacht do chur i ngníomh, tabhraidh bhur mbaill anois mar sheirbhísigh d’fhíréantacht chum go naomhthar sibh.

Rómhánaigh 8:13

óir má’s do réir na feola mhaireas sibh, is é an bás atá i ndán daoibh: acht má bhásuigheann sibh gníomhartha na colna le neart an Spioraid, mairfidh sibh beo.

2 Corantaigh 1:12

Óir is é fáth ár maoidhmheachais, fiadhnaise ár gcóinsiais, gur i naomhthacht agus i bhfíre i bhfiadhnaise Dé d’iomcharamar sinn féin san tsaoghal, ní h‐é i ngliocas colnaidhe, acht i ngrása Dé, ’n‐bhur dtaobh‐sa go mór.

2 Corantaigh 7:1

Ó thárla na geallamhnacha sin bheith againn, a cháirde ionmhaine, glanaimís dínn féin gach smál colna agus spioraid, ag cur naomhachta i gcrích i n‐eagla Dé.

Galataigh 1:4

thug é féin i n‐éiric ár bpeacaidhe, chum go saorfadh sé ó’n aois uilc so atá ann de láthair, do réir tóla ár nDé agus ár nAthar,

Galataigh 5:24

Agus na daoine is le h‐Íosa Críost, atá an cholainn le n‐a h‐antoil agus le n‐a miantaibh céasta aca.

Eifisigh 1:4

fá mar thogh sé sinne ann roimh thosach an domhain, chum go mbéimís naomhtha, gan locht ’n‐a fhiadhnaise i ngrádh:

Eifisigh 2:2

’n‐a raibh sibh ag siubhal roimh ré do réir cúrsa an tsaoghail seo, do réir prionnsa cumhachta an aeir, an spiorad atá ag oibriú anois i gclainn na h‐easumhlachta.

Colosaigh 1:22

sibh réidhtighthe leis anois tré chorp a fheola de bhárr an bháis, chum sibh do thabhairt naomhtha, gan locht, gan cionnta ’n‐a fhiadhnaise,

1 Teasalónaigh 4:7

Óir ní chum neamh‐ghlaine do ghlaodh Dia sinn, acht chum naomhthachta.

1 Teasalónaigh 4:9

Acht i dtaobh an ghrádha bhráthardha, ní gábhadh scríobhadh chugaibh: óir fuarabhar féin teagasc ó Dhia gur dual daoibh grádh do thabhairt d’á chéile,

1 Tiomóid 4:12

Ná leig d’aon duine beag‐is‐fiú do dhéanamh det’ óige; acht bí id’ eisiompláir do lucht an chreidimh, i mbriathraibh béil, i mbéasaibh, i ngrádh, i gcreideamh, i bhfíor‐ghlaine.

1 Tiomóid 6:17

Órduigh do na daoinibh go bhfuil saidhbhreas aca san tsaoghal so gan bheith árd‐aigeantach, gan a muinighin do chur as an saidhbhreas so‐ghluaiseachta, acht as Dia do‐bheir gach nidh go fial dúinn chum ár sástachta:

1 Tiomóid 6:9

Acht na daoine gur rún leo bheith saidhbhir, tuiteann siad i gcathú, agus i ngaiste, agus ’n‐a lán ainmhianta éigciallaidhe, díoghbhálach, bhádhas daoine i n‐aimhleas agus i ndamnú.

2 Tiomóid 3:12

’Seadh, agus gach duine gur mian leis a shaoghal do chaitheamh go cráibhtheach i nÍosa Críost, fulaingeochaidh sé géirleanmhain.

2 Tiomóid 4:10

óir do thréig Démas mé tré ghrádh do’n tsaoghal láithreach so, agus atá sé imthighthe go Tesaloníca; atá Crescens imthighthe go Galátia, agus Títus go Dalmátia.

Títeas 3:3

Óir do bhíomar féin dith‐céillidhe tráth, easumhal, ag dul ar fan, fá smacht ag ainmhiantaibh agus ag áineasaibh éagsamhla, ag caitheamh ár saoghail le droch‐rún agus le formad, fuathmhar agus sinn ag tabhairt fuatha d’á chéile.

Eabhraigh 8:11

Agus ní mhúinfidh gach duine a chómharsa, Agus gach duine a bhráthair, g‐á rádh, Bíodh aithne agat ar an Tighearna: Óir béidh aithne ag gach uile dhuine orm, Ó’n té is lugha go dtí an té is mó dhíobh.

Séamas 1:27

Is í is fíor‐chráibhtheacht i bhfiadhnaise ár nDé agus ár nAthar, cuairt do thabhairt ar na dílleachtaibh agus ar na baintreabhachaibh i n‐am a n‐anró, agus gan leigint do’n tsaoghal a thruailliú féin.

2 Peadar 2:9

is eol do’n Tighearna cionnas na fíréin do thabhairt slán as cathuighthibh, agus na neimh‐fhíréin do chongbháil fá phionós fá chómhair lae an bhreitheamhnais;

2 Peadar 3:11

Ó thárla go bhfuil sé i ndán do na neithibh seo go léir dul i n‐éag, cionnas mar ba cheart daoibh‐se bheith mar dhaoine do réir deagh‐iomchair agus diadhachta,

1 Eoin 2:27

Acht maidir libh féin, an t‐ungadh fuarabhar uaidh‐sean, cómhnuigheann sé ionnaibh, agus ní gábhadh go múinfeadh aoinneach sibh; acht fá mar mhúineann a ungadh sibh i dtaobh an uile nidh, agus gur fírinne é, agus nach bréag é; agus fá mar mhúin sé sibh, cómhnuighidh ann.

1 Eoin 2:6

an té adeir go gcómhnuigheann sé ann, atá sé de dhualgas air siubhal do réir mar shiubhail seisean.

1 Eoin 5:19

Is eol dúinn, leis, gur daoine le Dia sinn, agus go bhfuil an saoghal ar fad fá chumhacht na h‐ainspioraide.

Iúd 1:18

cionnas mar adubhradar libh, Ins an aimsir dheireannaigh béidh lucht magaidh ann, ag siubhal do réir a n‐ainmhianta neimh‐dhiadha féin.

Apacailipsis (Taispeántadh) 14:12

Annso is eadh atá foighid na naomh, lucht choimheádta aitheanta Dé agus creidimh Íosa.