Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Matha 7:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

15 Seachnuighidh na fáidhe fallsa, thig chugaibh i riocht caorach, acht atáid ’n‐a madraibh allta leath istigh.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

15 “Seachnaígí na fáithe bréige, a thagann chugaibh faoi chulaith chaorach, ach atá ina mic tíre craosacha iontu féin istigh.

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

15 Seachnaigidh na fáidhe bréige, a thig chugaibh i gculaith chaorach, acht ar maca tíre crosacha iad ar an taoibh istigh.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

15 Coimhéadaigh sibh féin ar na fáigheannaibh fallsa, thig chugaibh a gculaidhibh caórach, agus a tá leith a sdigh na madruidh állta fhúaduigheachda.

Féach an chaibidil Cóip

Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

15 Seachanaidh na fáidhe fallsa, a thagann chúghaibh i gclúid na gcaorach agus gur faolchoin chraosacha laistigh iad.

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

15 “Seachnaígí na fáithe bréige a thagann chugaibh faoi chló caorach ach gur faolchúnna amplacha iad laistigh.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

15 “Seachnaígí na fáithe bréige a thagann chugaibh faoi chló caorach ach gur faolchúnna amplacha iad laistigh.

Féach an chaibidil Cóip




Matha 7:15
54 Tagairtí Cros  

Acht seachnaidh sibh féin ar na daoinibh: óir do‐bhéaraidh siad ar láimh sibh do na cómhairlibh, agus sciúrsálfaidh siad sibh ’n‐a sionagógaibh;


Cad chuige nach dtuigeann sibh nach d’arán do bhíos ag tagairt. Acht seachnaidh laibhín na bhFairisíneach agus na Saddúicíneach.


Agus adubhairt Íosa leo, Tabhraidh aire agus seachnaidh laibhín na bhFairisíneach agus na Saddúicíneach.


Agus éireochaidh mórán fáidh bréige, agus meallfaid‐sean a lán.


Óir is cumhang an doras, agus is caol an bealach sheolas chum na beathadh, agus is beag duine do‐gheibh eolas air.


Agus adubhairt sé leo, Tabhraidh aire, agus seachnaidh sibh féin ar an tsainnt: óir ní i bhflúirse a bhfuil aige atá beatha an duine.


Is mairg daoibh nuair bhéas na daoine ’g‐bhúr moladh! óir is ar an gcuma chéadna do‐rinne a sinnsir é leis na fáidhibh bréige.


Acht an fear tuarastail, nach aodhaire é, agus nach leis féin na caoirigh, do‐chí sé an mac tíre ag teacht, agus fágann sé na caoirigh, agus teicheann sé, agus sciobann an mac tíre iad, agus scaipeann sé iad:


Seachnaidh, d’á bhrigh sin, sara dtiocfaidh oraibh an méid go bhfuil trácht air ins na fáidhibh;


Agus nuair do bhí an t‐oileán uile siubhalta aca chómh fada le Pafos, fuaradar draoi áirithe, fáidh bréige, Iúdach, darbh ainm Bar‐Iésus;


agus sin mar gheall ar na bráithribh bréige tugadh isteach os íseal, agus d’éaluigh isteach os íseal chum spiadh‐aireacht do dhéanamh ar ár saoirse atá againn i nÍosa Críost, ag súil le n‐ár dtabhairt fá dhaoirse:


chum miosúir áirde iomláine Críost: ionnas nach mbéidmíd feasta ’n‐ár leanbhaibh, d’ár luascadh siar, aniar, d’ár scuabadh chum siubhail ag gach gaoith teagaisc, ag cleasaidheacht lucht ceilge, ag a gclisteacht chum mealltóireachta:


Ná mealladh aoinneach le baoth‐chainnt sibh: óir is de dheascaibh neithe d’á leithéidibh sin atá díbheirg Dé ag teacht ar chlainn na h‐easumhlachta.


Seachnaidh na madraí, seachnaidh na droch‐oibridhthe, seachnaidh lucht an chóimhghearrtha:


Seachnaidh an meallfadh aoinneach le n‐a fheallsamhnacht agus le n‐a bhaoth‐theagasc sibh, do réir béaloidis daoine, do réir dúla an domhain, agus ní do réir Chríost:


Acht éireochaidh droch‐dhaoine agus mealltóirí níos measa agus níos measa, ag mealladh agus d’á mealladh féin.


Óir tiocfaidh an t‐am nach seasfaidh siad deagh‐theagasc; acht le tocas ’n‐a gcluasaibh, cruinneochaidh siad chuca féin lucht teagaisc do réir a n‐ainmhianta féin:


D’á bhrigh sin, a cháirde, ó’s eol daoibh an méid seo roimh ré, bidhidh ar bhur n‐aire, ar eagla go scuabfaidhe sibh le mearbhall na gcuirptheach, agus go dtuitfeadh sibh ó n‐bhur seasmhacht féin.


A cháirde ionmhaine, ná creididh gach aon spiorad, acht déanaidh fromhadh ar na spioraidibh, d’fhéachain an ó Dhia atáid: de bhrigh go bhfuil a lán fáidhe bréige imthighthe amach san tsaoghal.


Óir atá daoine áirithe do shleamhnuigh isteach ós íseal, daoine do réamh‐órduigheadh fad ó chum na daoir‐bhreithe seo, daoine neimh‐dhiadha atá ag tionntodh grása ár nDé go colnaidheacht, agus atá ag séanadh Íosa Críost, ár n‐aon Mháighistir agus ár n‐aon Tighearna amháin.


Agus do chonnacas trí spioraidí neamh‐ghlana do bhí cosmhail le luascánaibh, ag teacht amach as béal an dragúin, agus as béal an ainmhidhe, agus as béal an fháidh bhréige:


Agus do chonnacas an bhean ar meisce le fuil na naomh, agus le fuil mairtíreach Íosa. Agus ag amharc dom uirthi, tháinig árd‐iongnadh orm.


Agus do gabhadh an t‐ainmhidhe, agus i n‐éinfheacht leis, an fáidh bréige do rinne na míorbhailtí ’n‐a fhiadhnaise, le n‐ár mheall sé an dream do ghlac marc an ainmhidhe chuca, agus an dream thug adhradh d’á íomháigh. Do teilgeadh iad araon beo amach i loch teineadh atá ar dearg‐lasadh le ruibh.


Agus do teilgeadh an diabhal do mheall iad isteach i loch na teineadh agus na ruibhe, mar a bhfuil an t‐ainmhidhe agus an fáidh bréige; agus béidh siad d’á gciapadh de ló agus d’oidhche go saoghal na saoghal.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí