Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




1 Tiomóid 3:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

3 gan bheith tugtha do’n fhíon, gan bheith bruigheantach;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

3 gan bheith ina phótaire ná tugtha don láimh láidir, ach cneasta, gan bheith achrannach, ná dúil a bheith aige san airgead.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

3 Gan bheith rofhonnmhar a bhfíon, gan bheith buáilteach, gan dúil do bheith aige a neudáil neamhghloin; achd bheith ceannsaigh, neamhcheannairceach, neamshanntach;

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

3 gan a bheith tugtha don ól ná don achrann ach é a bheith séimh síochánta agus gan dúil aige san airgead.

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

3 gan bheith tugtha don ól ná don achrann ach é a bheith séimh síochánta agus gan dúil aige san airgead.

Féach an chaibidil Cóip




1 Tiomóid 3:3
45 Tagairtí Cros  

agus adubhairt sé leo, Atá scríobhtha, Goirfear dem’ thigh‐se teach urnuighthe: acht atá sibh‐se ag déanamh uachaise bitheamhnach dhe.


Níor shanntuigheas airgead, ná ór, ná éadach duine ar bith.


Óir ní do’n Tighearna Críost atá a leithéidí ag déanamh seirbhíse, acht d’á mbolg féin; agus tá siad ag mealladh croidheacha na ndaoine simplidhe le blastacht cainnte agus le bladaireacht.


Agus ná bidhidh ar meisce le fíon; ainmheasardhacht is eadh é sin, acht bidhidh lán de’n Spiorad;


Agus iarraimíd oraibh, a bhráithre, tabhraidh rabhadh do na fallsóirí, tabhraidh meisneach do na daoinibh atá lag‐chroidheach, bidhidh mar thaca do na daoinibh atá i n‐ísle bhrighe, bidhidh foighdeach leis an uile dhuine.


Ar an gcuma chéadna ní foláir do na deochanaibh bheith stuamdha, gan teanga‐liom‐leat bheith aca, gan bheith tugtha do mhórán fíona, gan bheith sanntach i ndroch‐éadáil;


Óir béidh na daoine leithleasach, sanntach, maoidhteach mórtasach, masluightheach, easumhal d’aithreachaibh agus do mháithreachaibh, díombuidheach, mí‐naomhtha, gan grádh nádúrtha,


go gcaithfear a mbéal do dhúnadh; daoine chuireas teaghlaigh iomlána bun os cionn, ag múineadh neithe nach cóir ar son airgid neamh‐ghlain.


Óir ní foláir do’n easboc bheith gan locht, mar ba chóir do mhaor Dé; gan bheith ceanndána, gan bheith feargach, gan bheith tugtha do’n ól, gan bheith buailteach, ná sanntach i n‐airgead neamh‐ghlan;


go mba ceart do na mnáibh aosta, leis, bheith urramach ’n‐a n‐iomchar, gan bheith bíodánach, gan an‐dúil bheith aca san bhfíon, bheith ag tabhairt teagaisc mhaith;


gan olc do labhairt i dtaobh aon duine, gan bheith bruigheanach, bheith ceannsa, ag taisbeáint gach macántachta do gach uile dhuine.


Bidhidh saor ó ghrádh an airgid; sásta leis an méid atá agaibh: óir adubhairt sé féin, Ní chlisfead ort, agus ní thréigfead go deo thú.


Cad as na cogaidhe agus na catha éirigheas eadraibh? Nach as so thig siad, as bhur n‐ainmhiantaibh bhíos ag troid le chéile ’n‐bhur mballaibh beathadh?


beathuighidh tréad Dé atá ’n‐bhur measc, ag tabhairt aire dhó, ní d’bhur n‐aimhdheoin é, acht go toilteanach, do réir tola Dé; ní h‐é ar son táir‐éadála, acht le h‐ionnracas aigne;


Agus le sainnt déanfaidh siad adhbhar ceannaidheachta dhíbh le briathraibh mealltacha: dream go bhfuil a mbreitheamhnas le tamall fada anois ag teannadh leo, agus nach bhfuil a scrios ag fanamhain fá shuan.


Mairg dóibh! óir do leanadar lorg Cháin, agus do chuadar ar mearbhall ar nós Bhaláaim ar son tuarastail, agus do cailleadh iad i méirleachas Chóré.


Mise Eoin, bhur mbráthair agus bhur gcómhpháirtidhe san anró, agus san ríoghacht, agus san bhfad‐fhulang atá i hÍosa, do bhíos‐sa san oileán ar a dtugtar Patmos ar son briathair Dé, agus ar son fiadhnaise Íosa.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí