1 Tiomóid 3:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Uime sin ní foláir do’n easboc bheith gan locht, bheith pósta le mnaoi amháin, bheith measardha, staidéartha, déighbhéasach, fáilteach; ullamh chum teagasc do thabhairt,

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

² Caithfidh anois an t-easpag bheith gan locht, gan ach aon chéile mná amháin a bheith aige, bheith stuama, céillí, maorga, flaithiúil, go maith ag teagasc,

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

² Uime sin as coir deasbóg a bheith neamhlochdach, na fhior éunmhná, na dhuine fhaireach, mheassarrdha, mhacánta dáonnachdach, réidh chum teaguisg;

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

² Dá chionn sin ní mór don uachtarán a bheith gan cháim agus gan a bheith pósta ach aon uair amháin; a bheith measartha, stuama, staidéartha, a bheith fial fáilteach agus in ann chun múinte;

An Bíobla Naofa 1981

² Dá chionn sin ní mór don uachtarán a bheith gan cháim agus gan bheith pósta ach aon uair amháin; a bheith measartha, stuama, staidéartha, a bheith fial fáilteach agus in ann chun múinte;

1 Tiomóid 3:2 Tagairtí Cros

Lúcás 1:6

Agus do bhíodar, beirt, fíréanta i bhfiadhnaise Dé, ag siubhal gan locht de réir gach aithne agus reachta an Tighearna.

Lúcás 2:36

Agus do bhí Anna, ban‐fháidh, inghean Phanuél, de threibh Asér, do bhí sí an‐aosta; do chaith sí seacht mbliadhna ag a fear tar éis a maighdeanais,

Rómhánaigh 12:13

go seasmhach san urnaighe; ag cabhrú leis na naomhaibh ’n‐a riachtainisibh; ag cleachtadh na féile.

Filipigh 2:15

chum go mbéidh sibh gan locht, gan aineamh, ’n‐bhur gclainn Dé gan smál i lár cinidh chaim, chuirpthigh, go bhfuil sibh ’n‐a measc amhail soillsí san tsaoghal,

1 Tiomóid 3:12

Bíodh na deochain pósta le mnaoi amháin, ag riaghlú a gclainne agus a dteaghlaigh féin go maith.

1 Tiomóid 3:8

Ar an gcuma chéadna ní foláir do na deochanaibh bheith stuamdha, gan teanga‐liom‐leat bheith aca, gan bheith tugtha do mhórán fíona, gan bheith sanntach i ndroch‐éadáil;

1 Tiomóid 4:3

ag cur coisc le pósadh agus g‐á mholadh staonadh ó bhiadhannaibh atá cruthuighthe ag Dia chum go gcaithfeadh na daoine fuair creideamh agus eolas na fírinne iad le buidheachas.

1 Tiomóid 5:10

deagh‐theist bheith uirthi ás ucht deagh‐ghníomhartha; má tá clann oilte aici: má chuir sí fáilte roimh stróinséiribh, má nigh sí cosa na naomh, má chug sí fóirithin ar lucht aindeise, má lean sí go dícheallach do gach saghas deagh‐ghnímh.

1 Tiomóid 5:22

Ná leag lámha go h‐obann ar aoinneach, agus ná bí páirteach i bpeacaidhibh daoine eile: congbhuigh thú féin glan.

1 Tiomóid 5:9

agus is measa é ’ná duine gan creideamh. Ná curtar baintreabhach ar an rolla má tá sí fá bhun trí scór bliadhan d’aois, pósta le fear amháin,

2 Tiomóid 2:24

Agus ní ceart do sheirbhíseach an Tighearna bruighean do bhrostú, acht bheith cneasta leis an uile dhuine, bheith ullamh chum teagasc do thabhairt,

Títeas 2:2

is é sin go mba ceart do na daoinibh aosta bheith staidéartha, modhamhail, stuamdha, slán san gcreideamh, san ngrádh, san bhfoidhne:

Eabhraigh 13:2

Ná déanaidh dearmad ar fháilte d’fhearadh roimh choimhthightheachaibh: óir g‐á dhéanamh sin, thug daoine

Eabhraigh 3:14

agaibh le meabhlaireacht an pheacaidh óir do rinneadh sinn rannpháirteach le Críost, acht go gcongbhuighmíd ár gcéad mhuinighin go deireadh;

1 Peadar 4:7

Acht atá deireadh gach éinnidh i gcómhgar: bidhidh céillidhe d’á bhrigh sin, go h‐aireach ’n‐bhur n‐urnaighthibh.

1 Peadar 4:9

Bidhidh fáilteach roimh a chéile gan doicheall.

1 Peadar 5:8

Bidhidh stuamdha, bidhidh ar bhur n‐aire; bíonn bhur n‐áidhbheirseoir, an diabhal, ag siubhal thart timcheall mar leomhan búirfeadhach ar thóir an té fhéadas sé a shlugadh.