Irimia 2:24 - An Bíobla Naofa 1981

²⁴ déanann sí ar an bhfásach ag smúrthacht ar an ngaoth go macnasach. Cé a fhéadann í siúd a smachtú agus í ar dáir? Ní bheidh stró ar an té a bheidh á lorg. Gheofar í [ag cúpláil].

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

²⁴ Assal fíadhta ghnáthuigheas an fásach, tháiringeas súas an gháoth ar a thoil féin; ionadh cúisfadh cía fhéadas a fhilleadh ar ais? gach a níarrann é ní choirfid íad féin; ann a mhí do gheabhuid é.

Irimia 2:24 Tagairtí Cros

Iób 11:12

Tá an duine baoth ar uireasa tuisceana; Is cuma nó searrach an asail fhiáin an duine ag teacht ar an saol.

Iób 39:2

An eol duit an iomaí mí a bhíonn siad ag tórmach? An eol duit cathain a bheireann siad?

Irimia 14:6

Tá saothar anála ar na hasail fhiáine ina seasamh dóibh ar na cnocáin loma, mar a bheadh seacáil ann; éiríonn a súile dallta d'uireasa féir.”

Irimia 2:27

a deir le smután adhmaid: ‘Is tú m'athair,’ le cloch: ‘Is tú a thug ar an saol mé.’ Iompaíonn siad a ndroim liomsa agus ní hé a n‑aighthe; ach in am a mbuartha béiceann siad: ‘Éirigh agus sábháil sinn.’

Eizicéil 16:33

Tugtar bronntanais don striapach. Ach is tusa a thugann na bronntanais do d'aos grá uile; fostaíonn tú iad don striapachas ó gach uile aird.

Hóisé 5:15

Fillfidh mé ar ais arís ar mo láthair féin, nó go n‑admhóidh siad a gcionta agus go dtiocfaidh siad ar mo lorg. Nuair a bheidh siad i gcruachás, cuardóidh siad mé go dúthrachtach, [á rá:]

Hóisé 8:9

Óir ghabh siad suas chun na hAsaíre. Maireann an onagair ina haonar léi féin, ach siúd Eafráim agus í ag fostú leannán!