Iób 23:17 - An Bíobla Naofa 1981

¹⁷ Óir déanann an dorchadas mise a cheilt air, Agus cuireann an ghruaim brat idir é agus mé.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁷ Do bhrígh nar gearradh amach mé roimhe an dorchadas, ní mó do fholuigh sé an dórchadas óm ghnúis.

Iób 23:17 Tagairtí Cros

2 Ríthe 22:20

Dá bhrí sin déanfaidh mé thú a chruinniú chun do shinsear, agus déanfar do chnámha a bhreith faoi shuaimhneas chun na huaighe. Ní fheicfidh tú le do shúile cinn na tubaistí go léir atá ar aigne agam a thabhairt ar an áit seo.’ ” Thugadar an freagra sin leo ar ais go dtí an rí.

Iób 10:18

Cén fáth gur thug tú ón mbroinn mé? Uch nár éag mé, gan súil a leagan orm,

Iób 10:19

Agus bheith amhail is nach raibh mé ann riamh, Do mo bhreith ó bhroinn go huaigh.

Iób 15:22

Ní bheidh aon dóchas aige go bhfillfidh sé ón dorchadas; Tá a fhios aige gurb é an claíomh is dán dó,

Iób 18:18

Tiomáinfear é ó sholas go dorchadas, Agus ruaigfear as an saol é.

Iób 18:6

Lagófar an solas ina bhoth Agus múchfar an lampa os a chionn.

Iób 19:8

Chuir sé bac ar mo bhóthar agus ní féidir dom gabháil thairis. Chuir sé an dorchadas ina bhrat ar mo chosán.

Iób 22:11

Dorchaíodh do sholas agus dalladh thú, Agus tá an díle do do bhá.

Iób 6:9

Go mba thoil le Dia mé a bhascadh, Agus go scaoilfeadh sé lena láimh agus mé a scriosadh.

Íseáia 57:1

Téann an fíréan in éag agus ní mheabhraíonn aon duine ina chroí é. Tógtar lucht na caoindúthrachta ar shiúl gan duine ar bith a thabhairt aird air.