Iób 23 - An Bíobla Naofa 1981

Ag an Urchóideach atá an Bua

¹ Ansin d'fhreagair Iób agus dúirt sé:

² Is ceannairceach mo chasaoid fós inniu, Cé go bhfuil mo lámh ag luí ar m'osnaíl.

³ Uch gan a fhios agam cá bhfaighinn é, Le go rachainn faoi bhráid a shuí breithimh.

⁴ Chuirfinn mo chás in iúl os a chomhair Agus bheadh clab orm le hargóintí.

⁵ D'fhoghlaimeoinn gach focal cosanta a labhródh sé, Agus thuigfinn gach a ndéarfadh sé liom.

⁶ An rachadh sé chun aighnis liom le lán a chumais? Ní dhéanfadh! Níorbh fholáir dó éisteacht a thabhairt dom.

⁷ Is duine ionraic a bheadh ag argóint leis Agus bhuafainn mo chás go dearfa.

⁸ Féach! Má ghabhaim soir, níl sé ann; Nó siar, ní bhfaighim radharc air.

⁹ Má chuardaím thuaidh é, níl fáil air; Má chasaim ó dheas, ní fheicim é.

¹⁰ Ach dá mbeadh eolas aige ar mo bhealaí, Dá ndéanfadh sé mé a phromhadh sa soitheach leá is mar ór a thiocfainn as.

¹¹ Lean mo chos go dlúth dá chéimeanna, Chloígh mé lena bhealach gan casadh i leataobh.

¹² Níor chlaon mé ó aithne a bheola, Agus thaiscigh mé briathra a bhéil.

¹³ Ach tá a rogha déanta aige, agus cé a d'fhéadfadh é a chur ar mhalairt treo? Cibé ní a bheartaíonn sé ina chroí, cuirfidh sé i gcrích é.

¹⁴ Comhlíonfaidh sé cibé rud a shocraigh sé dom, Dála a lán beartas eile atá socair aige.

¹⁵ Uime sin, tá uafás orm ina láthair; Agus dá mhéid a mhachnaím, is ea is mó a bhíonn scanradh orm roimhe.

¹⁶ Scaip Dia mo mhisneach, Agus chuir an tUilechumhachtach sceimhle orm.

¹⁷ Óir déanann an dorchadas mise a cheilt air, Agus cuireann an ghruaim brat idir é agus mé.