Iób 23 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

Caibidil XXIII. Is rogha lé Iob a chúis do chur a lathair De, no abfiadhnaise daoine.

¹ Annsin do fhreagair Iób agus a dubhairt,

² A niugh cheana is searbh mo ghearán: is truime mo bhuille ná mosnagh.

³ Uch gan a fhios agam cáit a bhfuighinn eision! chor go bhféadfuinn teacht go nuige a chathaóir!

⁴ Do chuirfinn síos mo chúis dá lathair, agus do líonfuinn mo bhéul lé haighnios.

⁵ Do bheith fios na mbriathar agam do fhregeoradh sé dhamh, agus do thuigfinn cred a déaradh sé riom.

⁶ An ttaigeóruidh sé am aghaidh lé na chumhachd mór? Ní headh; acht do chuirfeadh sé neart ionnam.

⁷ Annsin do fhéadfadh an firéun aighnios ris; marsin do bhéinnsi sáor go bráth óm bhreithiomh.

⁸ Féuch, teighim ar maghaidh, acht ní bhfuil seision ann; agus ar mo chúl, achd ní mhothuighim é:

⁹ Ar an láimh chlé, mar a noibrighionn sé, acht ní fhéaduim a fhaicsin: folchuidh sé é féin air an láimh dheis, iondus nach bhfaicim é:

¹⁰ Acht atá fios na sligheadh a ngabhuim aige: a nuáir dheirbheochus sé mé, tiucfaidh mé amach amhail ór.

¹¹ Do chonnuimh mo chos a choiscéime, do chonnuimh mé a shlighe, agus níor chláon mé.

¹² Ní mó do chorruigh mé ó aitheantuibh a bhéil; do budh mór mo mheas ar bhríathuibh a bhéil ní is mó ná mo ríachdanus bídh.

¹³ Acht atá seision déain inntinn, agus cía fhéudas a fhilleadh? agus gídh bé ar bith is toil le na anam, sé siu féin do ní sé.

¹⁴ Oír coimhlíonuidh seision an ní do hórduigheadh dhamhsa: agus átáid mórán do na neithibhsin aigesion.

¹⁵ Ar a nadhbharsin atáimsi ar mo bhuáidhreadh na fhiadhnuisi: a nuáir mheasuim, bím eaglach roimhe.

¹⁶ Oír do ní Día mo chroidhe bog, agus buáidhrigh an Tuilechumhachdach mé.

¹⁷ Do bhrígh nar gearradh amach mé roimhe an dorchadas, ní mó do fholuigh sé an dórchadas óm ghnúis.