Seanfhocal 30 - An Bíobla Naofa 1981

Aguisín Briathra Ágúr

¹ Briathra Ágúr mac Iácaé ó Mhasá. Oracal an fhir seo do Ítíéil, [d'Ítíéil agus d'Ucál]:

² Táimse, ní foláir, ródhúr le bheith daonna níl tuiscint duine agam.

³ Níor foghlaim mé eagna, ná ní bhfuair mé aithne ar an Aon Naofa.

⁴ Cé a chuaigh suas ar neamh agus a thuirling arís? Cé a cheap na gaoithe ina mháma? Cé a ghabh na huiscí ina bhrat? Cé a chuir bonn faoi chríocha na cruinne? Céard is ainm dó féin agus céard is ainm dá mhac? Ar ndóigh is eol duit!

⁵ Gach briathar a labhraíonn Dia, seasann sé trial na fírinne; is sciath é do gach duine a théann ar a choimirce.

⁶ Ná cuir lena bhriathra, ar eagla go lochtódh sé thú agus go dtaispeánfadh sé gur bréagadóir thú.

⁷ Dhá ní a iarraim ort, ná ceil orm iad sula bhfaighe mé bás:

⁸ Coinnigh i bhfad uaim an t‑éitheach agus an bhréag; ná tabhair dom saibhreas ná daibhreas, ach cothaigh mé leis an mbia is cuí dom,

⁹ Ar eagla go mbeinn sách agus go séanfainn thú, agus go ndéarfainn: “An Tiarna? - cé hé féin?” Nó go mbeinn bocht agus go ndéanfainn goid, agus go maslóinn ainm mo Dhé.

¹⁰ Ná déan daor a ghearán lena mháistir, le heagla go gcuirfeadh sé mallacht ort agus go mbeadh thiar ort dá bharr.

¹¹ Tá pór ann a chuireann mallacht ar a n‑athair, agus nach gcuireann beannacht ar a máthair.

¹² Agus pór atá glan, dar leo féin, ach nár níodh fós as a mbrocamas.

¹³ Tá pór na súl uaibhreach ann, le mór níos fiú i ngach tógáil súile.

¹⁴ Tá pór ann le claímhte mar fhiacla, agus sceana mar ghialla acu, Leis na boicht a alpadh agus a scrios de chlár na cruinne; agus lucht na gannchúise a shlogadh agus a scuabadh ó chomhluadar daoine.

Nathanna Uimhreacha

¹⁵ Tá beirt iníon ag an lia, “Tabhair, tabhair,” a ghlaonn siad. Tá trí nithe nach féidir a shasamh, agus ceithre cinn nach ndeir riamh: “Is leor sin”:

¹⁶ Seól, an bhroinn aimrid, an talamh nach féidir a sháitheadh le huisce, agus an tine nach ndeir riamh: “Is leor sin.”

¹⁷ An tsúil a fhéachann le fonóid ar a athair, agus le drochmheas ar [mháthair a bhíonn ag dul in aois], piocfaidh fiacha an mhachaire amach í, agus alpfaidh na badhbha í.

¹⁸ Tá trí nithe a théann díom a thuiscint, agus ceithre cinn nach mbainim ciall astu:

¹⁹ Bealach iolair sa spéir, bealach nathrach ar an gcarraig, bealach loinge i lár na mara, agus bealach fir le maighdean.

²⁰ Seo é bealach an adhaltraigh mná: itheann sí bia agus glanann a béal agus deir: “Ní dhearna mé aon ní as an tslí.”

²¹ Baineann trí nithe crith as an talamh, agus tá ceithre cinn nach féidir leis cur suas leo:

²² Daor nuair is rí, daoi nuair is sáitheach,

²³ Bean thréigthe, nuair a phósann, agus daoirseach nuair a thógann [sí áit] a máistreása.

²⁴ Tá ceithre nithe ar an talamh atá bídeach, ach is acu atá togha na gaoise:

²⁵ Na seangáin, treibh gan neart iad, ach sa samhradh déanann siad deimhin dá soláthar:

²⁶ Na coiníní carraige, treibh gan chosaint iad, ach cuireann siad fúthu sna carraigeacha.

²⁷ Na lócaistí, níl rí orthu, ach máirseálann siad go léir faoi dhea-eagar.

²⁸ An t‑earc luachra, d'fhéadfá greim a fháil air i do láimh, ach gnáthaíonn sé páláis ríthe.

²⁹ Tá trí nithe ann le céim mhaorga, agus ceithre cinn go deimhin le hiompar stáidiúil:

³⁰ An leon, an gaiscíoch ar na hainmhithe, nach dtugann cúl le haon ní;

³¹ An coileach ag starrfach i measc na gcearc, an pocán, taoiseach an tréada, agus an rí [ag aitheasc] a phobail.

³² Má bhí sé de bhaois ionat dul le mire, agus go bhfuil aiféala anois ort, buail bos ar do bhéal;

³³ Óir déantar cuigeann le maistriú, tagann fuil as an tsrón nuair a bhrúitear í, agus tagann aighneas as an bhfearg nuair a adhntar í.