Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Seanfhocal 30:8 - An Bíobla Naofa 1981

8 Coinnigh i bhfad uaim an t‑éitheach agus an bhréag; ná tabhair dom saibhreas ná daibhreas, ach cothaigh mé leis an mbia is cuí dom,

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

8 Athruigh a bhfad uáim díomhaóineas agus bréaga: ná tabhair ceachtar dhamh bochtaine no saidhbhrios; beathuidh mé lé biadh is iomchubaidh dhamh:

Féach an chaibidil Cóip




Seanfhocal 30:8
28 Tagairtí Cros  

Thug Iacób móid ansin á rá: “Má bhíonn Dia liom agus mé a choimeád slán ar an turas seo ar a dtriallaim, agus bia le hithe a thabhairt dom, agus éadach le caitheamh,


Agus thug an rí liúntas rialta dó lena chothú, lá i ndiaidh an lae, fad a mhair sé.


Níor chlaon mé ó aithne a bheola, Agus thaiscigh mé briathra a bhéil.


Coinnigh mé ó shlí na hearráide, agus tabhair dom do dhlí.


Iompaigh mo shúile chun nach bhfeicfidh siad díomhaointeas; déan mo bheochan trí do shlíse.


Nuair a chonaic clann Iosrael é dúradar lena chéile: “Cad é seo (man hú)?” mar nárbh fhios dóibh cad é. “Sin é,” arsa Maois, “an t‑arán a thug an Tiarna le hithe daoibh.


Nuair a thomhaiseadar é le hómar ansin, an té a chruinnigh breis ní raibh aon fhearasbarr aige; agus an té a chruinnigh níos lú ní raibh aon easnamh air. Bhí a sháith cruinnithe ag gach duine.


Féach! thug an Tiarna an tsabóid daoibh; uime sin tugann sé dóthain dhá lá de bhia daoibh ar an séú lá; fanadh gach duine agaibh mar a bhfuil sé; ná fágadh aon duine a bhaile ar an seachtú lá.”


Bhí an manna á ithe ag clann Iosrael ar feadh daichead bliain nó go dtángadar go críocha ináitribh. Bhíodar ag ithe an mhanna nó go dtángadar go teorainn Chanán.


Is fuath leis an bhfíréan an bhréag, ach bíonn an t‑urchóideach ag cúlchaint agus ag tarcaisniú.


Gnothú maoine le teanga bhréagach, gal soip é agus baol báis.


An té a shíolann an éagóir, beidh fómhar na tubaiste aige; air féin a [thitfidh] bata a chuthaigh.


Caith súil uirthi agus imeoidh sí léi, fásfaidh sciatháin uirthi, dála an iolair a eitlíonn chun na spéire.


Dhá ní a iarraim ort, ná ceil orm iad sula bhfaighe mé bás:


Buaic na baoise a deir Cóheilit, buaic na baoise! Níl in aon ní ach baois!


Is mairg dóibh siúd a tharraingíonn creach orthu féin le teaghrán eallaigh, agus an peaca mar bheadh tarraingeáil chairte orthu!


Éileamh ar cheart ní dhéantar sa chúirt, ná ní théitear chun dlí go hionraic. Cuirtear muinín sa díomhaointeas agus cantar bréaga; gabhtar an míghníomh sa bhroinn agus saolaítear buaireamh.


Ansin d'ordaigh Zidicíá an rí go gcuirfí Irimia i láimh i gCúirt an Gharda agus go dtabharfaidís dó gach lá bollóg aráin as Sráid na bhFuinteoirí chomh fada agus a bheadh arán fágtha sa chathair. Mar sin d'fhan Irimia i gCúirt an Gharda.


Agus thug an rí liúntas rialta dó lena chothú, lá i ndiaidh an lae, ar feadh a shaoil fad a mhair sé.


Ár n‑arán laethúil tabhair dúinn inniu;


Ach déanaigí ríocht Dé agus a fhíréantacht a lorg ar dtús, agus tabharfar na nithe sin uile daoibh chomh maith.


ár n‑arán laethúil tabhair dúinn gach lá;


Dúirt sé leo: “Tarraingígí as feasta agus beirigí go dtí máistir na fleá é.”


“A fheara,” ar siad, “cad ab áil libh é seo a dhéanamh? Níl ionainne ach daoine daonna cosúil libh féin, agus táimid a fhógairt mar dhea-scéal daoibh éirí as na nithe baotha seo agus iompú ar an Dia beo a rinne neamh agus talamh agus an fharraige agus gach a bhfuil iontu.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí