Προς Γαλάτας 2:6 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Όσο γι’ αυτούς που θεωρούνται σπουδαίοι, ― όποιοι κι αν ήταν κάποτε ― καθόλου δε μ’ ενδιαφέρει. O Θεός δεν κάνει προσωποληψία. Πάντως δεν πρόσθεσαν τίποτε παραπάνω στη δική μου διδαχή. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Για εκείνους, όμως, που νομίζουν ότι είναι κάτι, όποιοι και αν ήσαν κάποτε, δεν φροντίζω καθόλου· ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπο ανθρώπου· επειδή, σε μένα, οι επισημότεροι δεν πρόσθεσαν τίποτε περισσότερο· Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ἀπὸ δὲ τοὺς φημισμένους, — τί ἦσαν μιὰ φορὰ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει, ὁ Θεὸς δὲν λαβαίνει ὑπ᾽ ὄψιν του τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου — εἰς ἐμὲ λοιπὸν οἱ φημισμένοι τίποτε δὲν μοῦ προσέθεσαν Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Οι πρόκριτοι πάλι –τι ήταν άλλοτε δε μ’ ενδιαφέρει· ο Θεός δεν ξεχωρίζει πρόσωπα– αυτοί δεν πρόσθεσαν τίποτε σε όσα είπα εγώ. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Οι πρόκριτοι πάλι –τι ήταν άλλοτε δε μ’ ενδιαφέρει· ο Θεός δεν ξεχωρίζει πρόσωπα– αυτοί δεν πρόσθεσαν τίποτε σε όσα είπα εγώ. Textus Receptus (Scrivener 1894) απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο Textus Receptus (Elzevir 1624) απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο |
Tου στέλνουν, λοιπόν, τους μαθητές τους μαζί με τους Hρωδιανούς, και του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι ειλικρινής κι ότι διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς να κρύβεις την αλήθεια και δε σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους.
Ήρθαν λοιπόν εκείνοι και του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε πως είσαι ειλικρινής και δε σε μέλλει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους, αλλά διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς παρεκκλίσεις από την αλήθεια. Πες μας λοιπόν, επιτρέπεται να δίνει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι; Nα δώσουμε ή να μη δώσουμε;».
Tου υπέβαλαν λοιπόν το ερώτημα: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι μιλάς και διδάσκεις ορθά κι ότι δεν επηρεάζεσαι από πρόσωπα, αλλά διδάσκεις στ’ αλήθεια το θέλημα του Θεού.
Μίλησε τότε ο Πέτρος και είπε: «Πραγματικά, καταλαβαίνω πια ότι ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις
Γιατί πριν από καιρό παρουσιάστηκε ο Θευδάς, παριστάνοντας τον σπουδαίο, στον οποίο και προσκολλήθηκε ένας αριθμός ανδρών γύρω στους τετρακόσιους. Aυτός όμως σκοτώθηκε, κι όλοι όσοι τον ακολουθούσαν διαλύθηκαν και κατάντησαν σ’ ένα τίποτε.
Kι επιτέλους, νομίζω πως σε τίποτε δεν έχω υστερήσει από τους «κορυφαίους» αποστόλους.
Υπήρξα ανόητος που καυχήθηκα. Εσείς με αναγκάσατε. Στην πραγματικότητα ήταν δική σας υποχρέωση να με συστήνετε, γιατί σε τίποτε δεν υπήρξα κατώτερος από τους κορυφαίους αποστόλους, αν και νιώθω πως δεν είμαι τίποτε.
Συνεπώς, εμείς απ’ εδώ κι ύστερα δε γνωρίζουμε κανέναν με κριτήριο τα σαρκικά του χαρακτηριστικά. Kαι παρόλο που γνωρίσαμε τον Χριστό με σαρκικό σώμα, τώρα όμως δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι.
Ανέβηκα, μάλιστα, με θεία αποκάλυψη και εξέθεσα σ’ αυτούς, και ιδιαίτερα στους επισήμους, το Ευαγγέλιο που κηρύττω στα έθνη, μήπως και αγωνίστηκα ή αγωνίζομαι άσκοπα.
Γιατί, αν νομίζει κανείς πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, τον εαυτό του εξαπατάει.
Nα υπακούτε και να πειθαρχείτε στους ηγέτες σας, γιατί αυτοί αγρυπνούν για χάρη των ψυχών σας, καθώς θα λογοδοτήσουν γι’ αυτό στον Θεό, ώστε το έργο τους αυτό να το εκτελούν με χαρά κι όχι με δυσφορία, πράγμα που θα ήταν ασύμφορο για σας.
Nα θυμάστε τους ηγέτες σας που σας κήρυξαν τον Λόγο του Θεού. Nα εξετάζετε ξανά και ξανά το τελικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς αυτών των ανθρώπων και να μιμείστε την πίστη τους.
Kι αν ονομάζετε Πατέρα εκείνον που κρίνει αμερόληπτα τον καθένα ανάλογα με τα έργα του, τότε να ζείτε με φόβο Θεού την πρόσκαιρη ζωή σας στη γη,