Προς Κορινθίους Β' 5 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Tο πρόσκαιρο και το αιώνιο

¹ Γιατί ξέρουμε, βέβαια, πως, αν το επίγειο σκήνωμά μας, δηλαδή το σώμα μας, καταργηθεί, έχουμε αιώνιο σκήνωμα στους ουρανούς, κατασκευασμένο από τον Θεό, όχι χειροποίητο.

² Στην πραγματικότητα, μάλιστα, σ’ αυτό εδώ νιώθουμε στενόχωρα, λαχταρώντας να περιβληθούμε το σκήνωμά μας το ουράνιο.

³ Kι όταν τελικά το περιβληθούμε, δε θα βρεθούμε γυμνοί.

⁴ Γιατί, πραγματικά, όσοι είμαστε σε τούτο εδώ το σκήνωμα, νιώθουμε στενόχωρα, με συνέπεια να μας πιέζει κάποιο βάρος. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως θέλουμε να το αποβάλουμε, αλλά να το αντικαταστήσουμε, έτσι που το θνητό να καταβροχθιστεί από τη ζωή.

⁵ Kι εκείνος που μας προετοίμασε γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό είναι ο Θεός, ο οποίος και μας έδωσε το Πνεύμα ως αρραβώνα.

⁶ Ζούμε, λοιπόν, αντλώντας πάντοτε θάρρος και ξέροντας πως όσο διαμένουμε μέσα στο σώμα, ξενιτευόμαστε από τον Κύριο,

⁷ γιατί τώρα ζούμε στηριζόμενοι στην πίστη, όχι στην όψη.

⁸ Έτσι, παίρνουμε θάρρος και προτιμούμε μάλλον να αποδημήσουμε από το σώμα και να ζούμε κοντά στον Κύριο.

⁹ Γι’ αυτό και φιλοτιμούμαστε, είτε παραμένουμε είτε αναχωρούμε, να είμαστε ευάρεστοι σ’ αυτόν.

¹⁰ Άλλωστε, όλοι εμείς πρέπει να εμφανιστούμε μπροστά στο Βήμα του Χριστού, για να αμειφθεί ο καθένας ανάλογα με τα όσα έπραξε όσο ζούσε μέσα στο σώμα του, είτε καλό είτε κακό.

Για ποιον πρέπει να ζουν οι πιστοί

¹¹ Νιώθοντας λοιπόν το φόβο του Κυρίου, προσπαθούμε να πείσουμε τους ανθρώπους, γιατί στον Θεό είμαστε οπωσδήποτε φανεροί. Ελπίζω πάντως και στη δική σας τη συνείδηση να έχουμε γίνει φανεροί.

¹² Βέβαια, δε συστήνουμε ξανά τους εαυτούς μας σ’ εσάς, αλλά σας δίνουμε μια αφορμή να νιώθετε ικανοποιημένοι μαζί μας, ώστε να έχετε κάποιο επιχείρημα ν’ αντιτάξετε σ’ εκείνους που καυχιούνται για ό,τι φαίνεται εξωτερικά κι όχι για την καρδιά.

¹³ Έτσι, λοιπόν, αν ίσως παρασυρθήκαμε ξεφεύγοντας από τα όρια, το κάναμε για τον Θεό. Kαι αν πάλι δείχνουμε αυτοσυγκράτηση, το κάνουμε για σας.

¹⁴ Kι αυτό, γιατί μας έχει κυριέψει η αγάπη του Χριστού, έχοντας υπόψη μας τούτο: ότι, αφού για λογαριασμό όλων πέθανε ένας, επομένως όλοι πέθαναν.

¹⁵ Μάλιστα πέθανε για λογαριασμό όλων, έτσι ώστε αυτοί που ζουν να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά για εκείνον που πέθανε για λογαριασμό τους κι αναστήθηκε.

¹⁶ Συνεπώς, εμείς απ’ εδώ κι ύστερα δε γνωρίζουμε κανέναν με κριτήριο τα σαρκικά του χαρακτηριστικά. Kαι παρόλο που γνωρίσαμε τον Χριστό με σαρκικό σώμα, τώρα όμως δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι.

¹⁷ Άρα λοιπόν, αν κανείς ανήκει στον Χριστό, είναι καινούριο δημιούργημα. Tα παλιά πέρασαν, τώρα πια έχουν γίνει όλα καινούρια!

¹⁸ Kι όλα προέρχονται από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του μέσω του Ιησού Χριστού κι ανέθεσε σ’ εμάς το έργο της συμφιλίωσης.

¹⁹ Αυτό σημαίνει πως ο Θεός ήταν εκείνος, που, στο πρόσωπο του Χριστού, συμφιλίωνε τον κόσμο μαζί του, μη λογαριάζοντας σ’ αυτούς τα παραπτώματά τους, κι ανέθεσε σ’ εμάς το κήρυγμα της συμφιλίωσης.

²⁰ Για τον Χριστό λοιπόν εργαζόμαστε ως πρεσβευτές του. Έτσι λοιπόν, σαν να σας παρακαλεί ο ίδιος ο Θεός χρησιμοποιώντας εμάς, σας ικετεύουμε στ’ όνομα του Χριστού να συμφιλιωθείτε με τον Θεό.

²¹ Αφού γι’ αυτό ακριβώς, εκείνον που δε γνώρισε αμαρτία, τον έκανε αμαρτία για χάρη μας, με σκοπό να γίνουμε εμείς καρπός της δικαιοσύνης του Θεού χάρη σ’ αυτόν.