Jeremias 3:3 - Ang Pulong sa Dios Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan sa panahon sa ting-ulan. Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo. Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog, wala gayod kamoy ulaw. Ang Biblia 2011 Busa ang ulan gipugngan, ug ang ulan sa tingpamulak wala moabot; bisan pa niini ikaw adunay kilay sa babaye nga nagbaligya sa iyang dungog, ikaw nagdumili sa pagkaulaw. Maayong Balita Biblia Tungod niini, wala ka na hatagig ulan bisan pag ting-ulan na. Mura gayod ikawg hitsura sa daotang babaye nga wala nay ulaw. Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia Tungod niini, wala ka na hatagig ulan bisan pag ting-ulan na. Mura gayod ikawg hitsura sa daotang babaye nga wala nay ulaw. |
Pagkasunod nga adlaw, miingon ang magulang sa iyang manghod, “Nakighilawas ako sa atong amahan kagabii. Karong gabii, paimnon na usab nato siya ug bino hangtod nga mahubog siya, ug ikaw na usab ang makighilawas kaniya aron makabaton kitang duha ug anak pinaagi kaniya.”
Nagdumili sila sa pagpamati kanimo, ug gikalimtan nila ang mga milagro nga imong gihimo alang kanila. Wala gayod sila naminaw kanimo, ug misupak kanimo pinaagi sa pagpili ug mga pangulo nga modala kanila pagbalik sa pagkaulipon sa Ehipto. Apan mapinasayloon ka nga Dios, maluloy-on, puno sa grasya, dili daling masuko, ug mahigugmaon. Busa wala mo sila isalikway
Ang daotan dili mabalaka sa iyang mga ginahimo, apan ang matarong mamalansi pag-ayo sa iyang ginahimo.
Pasagdan ko na lang kini nga ubasan. Dili ko kini pul-ongan o kultibahon. Tuboan na lang kini sa mga sagbot ug mga sampinit. Ug mandoan ko ang mga panganod nga dili kini paulanan.”
Makahimo ba sa pagpaulan ang mga dios-dios sa mga kanasoran? Bisan ang langit mismo dili makahimo sa pagpaulan sa iyang kaugalingon lamang. Ikaw lang gayod, Ginoo, nga among Dios, ang makahimo niini, busa naglaom kami kanimo.
Gisugo sa mga halangdon nga tawo ang ilang mga sulugoon sa pagsag-ob. Nangadto sila sa mga bangag nga pundohanan ug tubig apan walay tubig didto. Busa namalik sila nga walay sulod ang ilang mga sudlanan. Naminghoy sila, ug gitabonan nila ang ilang mga nawong tungod sa kaulaw ug kasubo.
Nangliki ang yuta tungod kay walay ulan. Ug tungod sa kasubo, gitabonan sa mga mag-uuma ang ilang mga nawong.
“Pagkuha ug linukot nga sulatanan ug isulat ang tanang gisulti ko kanimo bahin sa Israel, sa Juda, ug sa tanang nasod. Isulat ang tanang gisulti ko gikan sa unang higayon nga nakigsulti ako kanimo sa dihang si Josia pa ang hari sa Juda, hangtod karon.
Dili kinasing-kasing ang ilang pag-ingon, ‘Tahoron nato ang Ginoo nga atong Dios nga naghatag ug ulan sa hustong panahon, ug naghatag kanatog maayong abot sa panahon sa ting-ani.’
Ang inyong pagkadaotan maoy nagpahilayo niining mga kaayohan gikan kaninyo. Ang inyong mga sala maoy nakapugong nga madawat ninyo kini nga mga pagpanalangin.
O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol.
Naulaw ba sila sa ilang daotang mga binuhatan? Wala, kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani sila mahilaw. Busa mangamatay sila sama sa uban. Malaglag sila sa panahon nga silotan ko na sila. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
Naulaw ba sila sa ilang mangil-ad nga mga batasan? Wala! Kay wala na silay ulaw! Dili man lang gani mahilaw ang ilang mga dagway. Busa ipaubos sila sa panahon nga sila silotan. Ako, ang Ginoo, nag-ingon nga mangalaglag sila sama sa uban.
Nangutana ako sa Ginoo, “Kinsang tawhana nga maalamon ang makasabot niini nga mga hitabo? Kinsay gisaysayan mo bahin niini aron iyang ipasabot kon nganong nalaglag kining yutaa ug nahimong daw disyerto nga wala nay gaagi?”
Apan ang katawhan sa Israel dili mamati kanimo, kay dili sila buot nga mamati kanako. Tanan sila mga gahig ulo ug tig-ag kasing-kasing.
Sumpoon ko ang gipasigarbo ninyo nga gahom. Dili ako magpadala ug ulan, busa mobantok pag-ayo ang inyong mga yuta.
“Ako ang nagpugong sa ulan sulod sa tulo ka bulan una moabot ang ting-ani. Gipaulanan ko ang ubang siyudad apan ang uban wala. Gipaulanan ko usab ang ubang kaumahan apan ang uban namad-an.
Tungod sa kaluya nagsusapinday na kamo sa pagpangita ug tubig gikan sa usa ka siyudad ngadto sa laing siyudad, apan wala matagbaw ang inyong kauhaw. Bisan pa niana, wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
Pagtigum kamo, tiguma ninyo ang inyong kaugalingon, ikaw nga makauulaw nga nasod
Ang Ginoo nga anaa kaniya matarong; wala siya magbuhat ug sayop. Matag buntag gihatag niya ang iyang hustisya, ug matag buntag dili gayod siya mopakyas. Apan ang dili matarong dili sila mobati ug kaulaw.
Akong tawgon ang huwaw diha sa kapatagan ug sa kabukiran, diha sa tanaman, sa bag-ong bino, sa lana nga olibo, ug sa uban pang abot nga ihatag sa yuta, sa katawhan ug sa mga hayupan, ug sa tanang hinagoan sa inyong mga kamot.
Ang langit mahisama sa bronsi nga dili na kini mohatag ug ulan ug ang yuta mahisama kagahi sa puthaw.
Busa pagbantay kamo ug ayaw pagpabungol-bungol sa gisulti sa Dios kaninyo. Ang mga tawo kaniadto nga wala nagtuo sa nagsulti kanila dinhi sa yuta wala makalikay sa silot. Busa unsaon man nato paglikay sa silot kon dili kita motuo sa nagsulti nga gikan sa langit?