Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Jeremias 14:3 - Ang Pulong sa Dios

3 Gisugo sa mga halangdon nga tawo ang ilang mga sulugoon sa pagsag-ob. Nangadto sila sa mga bangag nga pundohanan ug tubig apan walay tubig didto. Busa namalik sila nga walay sulod ang ilang mga sudlanan. Naminghoy sila, ug gitabonan nila ang ilang mga nawong tungod sa kaulaw ug kasubo.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

3 Ang iyang mga halangdon nagsugo sa ilang mga sulugoon sa pagkuha ug tubig; nangadto sila sa mga tigomanan sa tubig, wala sila makakita ug tubig, sila mibalik nga walay sulod ang ilang mga sudlanan; sila nangaulaw ug nangalibog ug nagpandong sa ilang mga ulo.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

3 Ang mga dato nagsugo sa ilang mga sulugoon sa pagkuhag tubig didto sa mga atabay, apan wala silay nakit-ang tubig; namauli sila nga walay sulod ang ilang mga tadyaw. Tungod sa hilabihang kaulaw giputos nila ang ilang ulo.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

3 Ang mga dato nagsugo sa ilang mga sulugoon sa pagkuhag tubig didto sa mga atabay, apan wala silay nakit-ang tubig; namauli sila nga walay sulod ang ilang mga tadyaw. Tungod sa hilabihang kaulaw giputos nila ang ilang ulo.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Jeremias 14:3
23 Cross References  

Mitungas si David sa Bukid sa mga Olibo. Nagtiniil lang siya ug ginatabonan niya ang iyang ulo samtang gahilak. Mitungas usab nga gahilak ang iyang mga kauban ug ginatabonan usab nila ang ilang mga ulo.


Gitabonan ni David ang iyang nawong ug mihilak ug kusog, “O Absalom, anak ko, anak ko!”


Wala madugay mihubas ang walog kay wala na mag-ulan.


“Ayaw kamo pamati kang Ezequias! Mao kini ang giingon sa hari sa Asiria: Ayaw na kamo pagsukol kanako; ampo na lang kamo! Unya tugotan ko kamo nga makakaon sa bunga sa inyong ubasan ug kahoy nga igos, ug makainom sa inyong pundohanan ug tubig,


Pagkahuman, mibalik si Mordecai sa pultahan sa palasyo. Apan si Haman midali-dali ug pauli nga nagtabon sa iyang nawong tungod sa labihang kaulaw.


apan mapakyas sila. Abi nilag adunay tubig didto, apan pag-abot nila wala diay.


Sama nga ang lawas naputos sa bisti, hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.


Hinaut unta nga ang mga nagtinguha sa pagpatay kanako maulawan ug mataranta. Hinaut unta nga ang mga gahandom sa akong kalaglagan mangikyas ug maulawan


Nangliki ang yuta tungod kay walay ulan. Ug tungod sa kasubo, gitabonan sa mga mag-uuma ang ilang mga nawong.


Nganong wala may kataposan ang akong kasakit? Nganong dili man maayo ang akong samad? Pakyason mo ba ako sama sa sapa nga mamad-an sa panahon sa ting-init?”


Nakahimo ug duha ka sala ang akong katawhan, Gisalikway nila ako nga sama sa tuboran nga naghatag ug kinabuhi, ug gisimba nila ang ubang mga dios-dios, nga mura sila ug nagkalot ug bangag nga pundohanan ug tubig nga mohubas.


Mobiya kamo sa Ehipto nga nakatabon ang inyong mga kamot sa inyong nawong timaan sa inyong kaulaw. Kay gisalikway ko ang mga nasod nga inyong gisaligan. Dili gayod kamo matabangan niini nga mga nasod.


Apan kauban ka nako, Ginoo. Sama ka sa usa ka maisog nga sundalo, busa ang mga naggukod kanako malaglag ug dili molampos. Maulawan gayod sila ug dili magmadaogon, ug dili gayod malimtan ang ilang kaulawan hangtod sa hangtod.


Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan sa panahon sa ting-ulan. Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo. Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog, wala gayod kamoy ulaw.


Tungod sa kauhaw, namilit sa alingagngag ang dila sa ilang mga masuso. Nangayo ang mga kabataan ug pagkaon, apan wala gayoy mihatag kanila.


Kay kon dili siya moundang, huboan ko siya ug madayag ang iyang kahubo sama sa dihang gihimugso siya. Himuon ko siyang sama sa kamingawan o disyerto, ug mamatay siya sa kauhaw.


Bisan ang ihalas nga mga mananap nagpanawag kanimo, kay mihubas na gayod ang mga suba ug tuboran, ug nangalaya na ang mga sabsabanan nga daw sa gilamoy sa kalayo.


“Ako ang nagpugong sa ulan sulod sa tulo ka bulan una moabot ang ting-ani. Gipaulanan ko ang ubang siyudad apan ang uban wala. Gipaulanan ko usab ang ubang kaumahan apan ang uban namad-an.


Tungod sa kaluya nagsusapinday na kamo sa pagpangita ug tubig gikan sa usa ka siyudad ngadto sa laing siyudad, apan wala matagbaw ang inyong kauhaw. Bisan pa niana, wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.


Ang mga katawhan nga dili moadto sa Jerusalem sa pagsimba sa Hari, ang  Ginoo nga Makagagahom, dili padad-an ug ulan.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo