Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




Jeremias 14:2 - Ang Pulong sa Dios

2 “Nagbangotan ang Juda. Huyang na ang mga tawo sa iyang mga lungsod. Nangyaka sa yuta ang iyang mga lumulupyo tungod sa kasubo, ug madungog ang mga pagtiyabaw gikan sa Jerusalem.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

2 “Ang Juda nagsubo, ug nagluya ang mga ganghaan niini; ang iyang katawhan nagbangutan diha sa yuta, ug ang pagtuaw sa Jerusalem midangat sa itaas.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

2 “Nagbangotan ang Juda ug himalatyon ang mga siyudad niini; nangligid sa yuta ang katawhan tungod sa kasubo, ug nagpakitabang ang Jerusalem tungod sa kaguol.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

2 “Nagbangotan ang Juda ug himalatyon ang mga siyudad niini; nangligid sa yuta ang katawhan tungod sa kasubo, ug nagpakitabang ang Jerusalem tungod sa kaguol.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Jeremias 14:2
30 Cross References  

Gidaog-daog nila ang mga kabos, ug nadungog sa Dios ang ilang pagpakitabang.


ug ang among mga baka manganak ug daghan. Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon. Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.


Nadungog sa Dios ang ilang mga pag-agulo, ug gihinumdoman niya ang iyang kasabotan kang Abraham, Isaac, ug kang Jacob.


Naluoy gayod ako sa Moab. Miikyas ang iyang mga katawhan ngadto sa Zoar ug sa Eglat Shelishiya. Naghilak sila nga mitungas sa Luhit. Ang uban kanila naniyabaw samtang nagpaingon sa Horonaim tungod sa ilang gidangatan.


Maninggit ang mga tawo diha sa kadalanan, nga nagpangayo ug bino. Ang ilang kalipay mapulihan sa kasubo. Wala nay kasadya sa kalibotan.


Momala ug mogahi ang yuta. Maluya ang mga tawo sa tibuok kalibotan, apil ang dungganon nga mga tawo.


Mangalaya ang mga ubas, ug mahurot ang bino. Magsubo ang naghudyaka,


Adunay pagbangotan ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad sa Zion. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta, nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.


Alaot ang yuta sa Israel. Nangalaya ang kakahoyan sa Lebanon, ug naulawan kini. Nahisama sa kamingawan ang kapatagan sa Sharon. Nangatagak ang mga dahon sa mga kahoy sa Basan ug Carmel.


Ang ubasan sa Ginoo nga Makagagahom nga iyang giatiman ug kalipay mao ang Israel ug Juda. Nagpaabot siya nga patunhayon nila ang hustisya, apan nagpinatyanay hinuon sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, apan nangdaog-daog hinuon sila.


Busa ako, ang  Ginoo, nag-ingon nga padad-an ko silag katalagman nga dili nila maikyasan. Bisan ug mangayo pa sila kanakog tabang, dili ko sila paminawon.


Gihimo nila kining usa ka dapit nga dili na mapuslan sa akong atubangan. Nahimo kining awaaw, kay wala may nagtagad niini.


Hangtod kanus-a magpabilin nga uga ang yuta ug laya ang mga sagbot sa tanang kaumahan? Nangamatay ang mga hayop ug ang mga langgam tungod sa pagkadaotan sa mga katawhan nga nagpuyo sa mao nga yuta. Kay nag-ingon sila, “Wala manghilabot ang Dios sa atong dangatan.”


Pasinggita sila sa kalisang kon pakalitan mo ug pasulong sa mga kaaway ang ilang mga balay. Kay nagkalot silag bangag aron pagdakop kanako, ug nagbutang silag mga lit-ag aron paglit-ag kanako.


Ang kalibotan magsubo ug ang kalangitan mongitngit, kay nasulti ko na ang silot, ug dili ko na kini bakwion pa. Nakahukom na ako ug dili na mausab ang akong huna-huna.”


Makabalita ang mga kanasoran sa tibuok kalibotan sa inyong kaulawan, ug makabati sila sa inyong paghilak. Magdinasmagay ang inyong mga sundalo ug mangatumba sila.”


Hilabihan ang akong kasakit tungod sa kasakit nga nahiagoman sa akong mga katagilungsod. Nagbangotan ako ug hilabihan ang akong kaguol.


Determinado ang  Ginoo sa pagguba sa mga paril sa palibot sa Jerusalem. Giplano niya pag-ayo ang pagguba niini, ug gihimo gayod niya kini. Busa nangaguba ang mga depensa ug mga paril.


Natabonan ug yuta ang mga ganghaan sa Jerusalem. Gipangguba ug gipangbali sa Ginoo ang mga trangka niini. Gipangbihag ang hari ug ang dungganon nga mga tawo sa Jerusalem. Wala na itudlo ang balaod, ug wala nay mensahe ang mga propeta gikan sa Ginoo.


Gihilantan kami sa labihan nga kagutom, ug ang among lawas murag hurnohan sa kainit.


Tungod niini nagmala ang inyong yuta ug nangamatay ang tanang nagpuyo niini, apil ang tanang klasi sa mga mananap nga naglakaw, naglupad, ug naglangoy.


Nangadaot ang mga kaumahan ug daw sama kini sa tawo nga nasubo. Nangadaot ang mga trigo ug wala nay duga sa ubas ug lana.


Kamong mga mag-uuma, pagsubo kamo! Kamong nag-atiman sa tamnanan sa mga ubas, pagminatay kamog hilak, kay nahurot ug kadaot ang mga ani sa kaumahan lakip ang mga trigo ug mga barley,


Sultihi ninyo ang mga tigdumala sa Juda ug ang tanang mga lumulupyo niini nga magtigom ug magpuasa silang tanan sa Templo sa Ginoo nga inyong Dios. Mangayo sila ug tabang sa Ginoo.


Ang mga tawo nga makakita kanila mangahadlok ug mangluspad.


Akong tawgon ang huwaw diha sa kapatagan ug sa kabukiran, diha sa tanaman, sa bag-ong bino, sa lana nga olibo, ug sa uban pang abot nga ihatag sa yuta, sa katawhan ug sa mga hayupan, ug sa tanang hinagoan sa inyong mga kamot.


Ug tungod kay wala sila mamati sa akong giingon, dili usab ako mamati kon manawag sila kanako.


Ang wala mangamatay gituboan ug tumor, ug sangko sa langit ang ilang pagpangayog tabang.


“Ugma, sa sama niining orasa, paanhaon ko kanimo ang usa ka tawo nga gikan sa dapit sa Benjamin. Dihogi ug lana ang iyang ulo sa pagpaila nga siya ang pangulo sa akong katawhan nga mga Israelinhon. Luwason niya ang akong katawhan gikan sa mga Filistihanon, kay nakita ko ang mga pag-antos sa akong katawhan, ug nadungog ko ang ilang pagpangayo ug tabang.”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo