hag e lavaras: C'hwi, holl Juda ha tud Jeruzalem, ha te roue Jozafad, bezit evezhiek! Evel-henn e komz an AOTROU deoc'h: N'ho pet ket aon ha na spontit ket dirak an engroez bras-se, rak ne vo ket deoc'h da vrezeliñ, met da Zoue.
Goude e sellis, e savis hag e lavaris d'ar re vras, d'ar renerien ha da nemorant ar bobl: N'ho pet ket aon razo, ho pet soñj eus an AOTROU, a zo bras ha spontus, ha stourmit evit ho preudeur, ho mibien, ho merc'hed, ho kwragez hag ho tiez.
Hag evel ma c'hoarvez en un huñvre pe en ur weledigezh noz, evel-se e vo eus an holl vroadoù niverus a vrezelo a-enep Ariel, eus ar re holl a grogo enni hag en he c'hreñvlec'h, eus ar re a stardo anezhi.
e tastumin an holl vroadoù, hag e rin dezho diskenn da draonienn Jozafad, hag eno ez in e barnedigezh ganto diwar-benn va fobl ha va hêrezh Israel o deus stlabezet e-touez ar broadoù, ha diwar-benn va bro o deus lodennet.
Setu, en amzer-se em bo d'ober gant da holl waskerien. Dieubiñ a rin ar gammed, dastum a rin a re a zo bet kaset kuit. Hag e rin anezho un abeg a veuleudi hag a enor en holl vroioù ma'z int bet dismegañset enno.
An AOTROU a zisparfoeltras anezho dirak Israel, a reas ul lazhadeg bras e-kichen Gabaon. Mont a reas war o lerc'h dre hent krav Bet-Horon, hag o filas betek Azeka ha Makkeda.