David a zistroas da vennigañ e di. Ha Mikal merc'h Saül a zeuas en arbenn da Zavid hag a lavaras: Pebezh enor hiziv evit roue Israel oc'h en em zizoleiñ dirak daoulagad mitizhien e servijerien, evel ma en em zizolofe divezh un den a netra!
David a oa gwisket gant ur vantell lin fin, kenkoulz hag an holl Levited a zouge an arc'h, hag ar ganerien. Ha Kenania penn an dougen a oa gant ar ganerien. David en doa un efod lin warnañ.
Hag e tistroas Jefte da Vizpa, d'e di, ha setu e verc'h a zeuas en arbenn dezhañ, gant taboulinoù ha dañsoù. Bez' e oa e vugel nemetañ, n'en doa na mab na merc'h all.
ha pa welot merc'hed Silo o tont er-maez evit dañsal ha korolliñ, neuze ez eot eus ar gwini hag e skrapot evit pep hini ac'hanoc'h ur wreg a-douez merc'hed Silo, hag ez eot da vro Venjamin.
E zibabet em eus a-douez holl veuriadoù Israel, evit bezañ va aberzhour, evit kinnig war va aoter, evit lakaat da vogediñ ezañs, evit dougen an efod dirazon, hag em eus roet da di da dad an holl brofoù graet dre an tan eus mibien Israel.
Neuze ar roue a lavaras da Zoeg: Distro hag en em daol war an aberzhourien. Ha Doeg an Edomad a zistroas hag en em daolas war an aberzhourien, hag e lazhas en deiz-se pemp den ha pevar-ugent o tougen an efod lin.