Eñ a lavaras: Pell diouzhimp ar soñj d'ober evel-se! An den a zo bet kavet an hanaf etre e zaouarn a vo va sklav, met c'hwi, adpignit e peoc'h etrezek ho tad.
Hag e lavaras: Ra viro ouzhin Doue d'ober an dra-se. Hag evañ a rafen gwad an dud-se a zo aet war var o buhez? Rak e zegaset o deus war var o buhez. Ha ne fellas ket dezhañ evañ anezhañ. Setu ar pezh a reas an tri den kadarn-se.
Ar priñs ne gemero netra diwar hêrezh ar bobl o diwiskañ anezho eus o dalc'h. Diwar e zalc'h eo e roio un hêrezh d'e vibien, evit na vo den ebet eus va fobl kaset kuit eus e dalc'h.
N’eo ket! Met ra vo Doue anavezet gwirion ha pep den gaouiat, hervez ma’z eo skrivet: Evit ma vi kavet reizh en da gomzoù ha ma c’hounezi da abeg pa vi barnet.
Ha roet en deus din neuze ar marv ar pezh a zo mat? N’eo ket! Met ar pec’hed eo, evit m’en em ziskouez evel pec’hed en ur reiñ din ar marv dre un dra vat, hag evit ma teu da vezañ gwall bec’her dre ar gourc’hemenn.
Petra a lavarimp eta? Hag eo pec’hed al lezenn? N’eo ket! Met ne’m eus anavezet ar pec’hed nemet dre al lezenn. Rak ne’m bije ket anavezet an droukc’hoant ma n’en dije ket al lezenn lavaret: Ne zroukc’hoantai ket.
Met pell diouzhin ar soñj da gavout gloar e netra all nemet e kroaz hon Aotrou Jezuz-Krist. Drezañ ar bed a zo bet kroazstaget evidon, evel ma’z on bet va-unan evit ar bed.
Pell diouzhimp dispac'hañ a-enep an AOTROU pe en em zistreiñ hiziv diouzh lerc'h an AOTROU , en ur sevel un aoter evit loskaberzhoù, donezonoù pe aberzhoù, ouzhpenn aoter an AOTROU hon Doue a zo dirak e dabernakl!
hag e lavaras d'e dud: Ra ziwallo an AOTROU ac'hanon d'ober a-enep va aotrou, a-enep olevad an AOTROU , un dra evel astenn va dorn warnañ! Rak olevad an AOTROU eo.