Pehini eo an den en ho touez, hag hen deuz kant danvad, mar teu da goll unan anezhe, na lez ket an naonteg ha pevar‐ugent all en dezert, ha n’ez a da glask an hini a zo dianket, ken hen deve her c’havet;
hag o veza erruet er gear, ne c’halv he vignoned hag he amezeien, ha ne lavar dezhe: En em rejouissit ganen, rag kavet em euz va danvad pehini a oa dianket?
Rag hon Aviel n’eo ket bet evidoc’h en komzou hep‐ken, mes beza e oa ive galloud assambles ganthan, hag ar Spered‐Santel, hag eun abondans vraz a breuvennou; c’houi hoc’h‐unan a oar penaos omp bet en em gomportet en ho touez, hag abalamour deoc’h.
o terc’hel da zellet ouz Jesus, ar mestr hag ar peur‐oberour euz ar feiz, pehini, oc’h ober fae var ar vêz, abalamour d’ar joa a oa kinniget dezhan, hen deuz gouzanvet ar groaz, hag ez eo azezet a‐zeo da dron Doue.