Катэгорыя
54 Вершы з Бібліі для жонкі
Задумывался, ці ведаеш ты, што Божы план для шлюбу — гэта саюз мужчыны і жанчыны да самай смерці? Хочацца падзяліцца думкамі пра тое, якой важнай можа быць роля жанчыны ў сям'і.
Як хрысціянка, ты можаш стаць сапраўднай апорай для свайго мужа — і фізічна, і эмацыйна, і духоўна. Ты — яго дапаўненне, крыніца натхнення і суцяшэння. У Пасланні да Эфесянаў (5:22-23) напісана: "Жонкі, падпарадкоўвайцеся сваім мужам, як Госпаду, бо муж — галава жонкі, як і Хрыстос — галава Царквы, і Ён — Збаўца цела".
Бог жадае, каб ты стала мудрай і цнатлівай жанчынай, каб сэрца твайго мужа знаходзіла ў табе супакой і надзейную апору. Каб ты прыносіла благаслаўленне ў свой дом і была прыкладам для сваіх дзяцей.
Старайся, каб у тваім доме панавала гармонія і радасць, каб твой муж мог заўсёды спакойна маліцца. Будзь моцнай, як слуп, не паддавайся цяжкасцям, а наадварот, падтрымлівай свайго мужа, дапамагай яму марыць, мець бачанне будучыні і развівацца.
Беражы свой шлюб і не бойся будучыні, бо ты захоўваеш Божае слова ў сваім сэрцы, становячыся невычэрпнай крыніцай благаслаўлення.
Жанчыны, падпарадкоўвайцеся мужам сваім, як Госпаду,бо муж ёсьць галава жонкі, як і Хрыстос — галава Царквы, і Ён жа — Збаўца цела.
але каб, кажучы праўду ў любові, узрасталі ў-ва ўсім у Таго, Які ёсьць Галава, — Хрыстос,
Мужы, любіце жонак сваіх, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябе за яе,каб асьвяціць яе, ачысьціўшы абмыцьцём водным у слове,
і хадзіце ў любові, як і Хрыстос палюбіў нас і выдаў Сябе за нас, як дар і ахвяру Богу, на водар салодкі.
Жонкі, падпарадкоўвайцеся мужам вашым, як прыстойна ў Госпадзе.Мужы, любіце жонак і ня будзьце для іх прыкрымі.
Сужонства [няхай будзе] шанаванае ў-ва ўсіх і сужыцьцё беззаганнае; а распусьнікаў і чужаложнікаў будзе судзіць Бог.
І сказаў ГОСПАД Бог: «Ня добра быць чалавеку аднаму; зраблю яму дапамогу, адпаведную яму».
Пражыві жыцьцё з жонкаю, якую кахаеш, у-ва ўсе дні марнага жыцьця твайго, якія дадзены табе пад сонцам на ўвесь час марнасьці тваёй, бо гэта частка твая ў жыцьці і ў-ва ўсёй цяжкай працы, якою працуеш пад сонцам.
Таксама і вы, жонкі, падпарадкоўвайцеся сваім мужам, каб і тыя, што не скараюцца слову, ладам жыцьця жонак бяз слова былі здабываныя,Бо хто хоча жыцьцё любіць і бачыць добрыя дні, няхай стрымлівае язык свой ад ліхоты і вусны свае, каб не гаварылі падступна,няхай ухіляецца ад ліха і робіць дабро; няхай шукае супакою і імкнецца да яго.Бо вочы Госпада — на праведных, і вушы Ягоныя — да просьбаў іхніх, але аблічча Госпада — супраць тых, якія робяць ліхое.І хто зробіць вам зло, калі вы станецеся пераймальнікамі добрага?Але калі вы і пацярпелі за праведнасьць, вы шчасьлівыя. А страху іхняга не палохайцеся і не трывожцеся.Госпада Бога сьвяціце ў сэрцах вашых. Будзьце заўсёды гатовыя даць адказ кожнаму, хто просіць у вас слова адносна вашае надзеі, з ціхасьцю і са страхам,маючы добрае сумленьне, каб у тым, за што ачарняюць вас, як ліхадзеяў, былі асаромленыя тыя, якія ганяць ваш добры лад жыцьця ў Хрысьце.Бо, калі хоча воля Божая, лепш цярпець, робячы добрае, чым робячы благое.Бо і Хрыстос, каб прывесьці нас да Бога, раз пацярпеў за грахі, Праведны — за няправедных, забіты целам, але ажыўлены Духам,у Якім Ён, пайшоўшы, абвяшчаў духам, што ў вязьніцы,гледзячы на чыстае жыцьцё вашае ў страху [Божым].
І стварыў Бог чалавека на вобраз Свой, на вобраз Божы стварыў яго, мужчыну і жанчыну стварыў іх.
Няспыннае капаньне [праз дах] у дажджлівы дзень і сварлівая жонка — аднолькавыя.Хто [спрабуе] схаваць яе, хавае вецер і пахкі алей у правай руцэ сваёй, які выдае сябе.
Жонка твая ў доме тваім будзе плодная, быццам лаза вінаградная; сыны твае — як галіны аліўкавыя, наўкола стала твайго.
Няхай крыніца твая будзе дабраслаўлёная, і цешся жонкай маладосьці тваёй.Яна — ланя ласкавая і сарна прыгожая, грудзі ейныя няхай напойваюць цябе ў-ва ўсякую часіну, у каханьні яе мей асалоду заўсёды.каб меў ты разважлівасьць, і вусны твае захавалі веданьне.Навошта табе, сыне мой, захапляцца распусьніцай і абдымаць улоньне чужаніцы?
Дзеля гэтага пакіне чалавек бацьку свайго і маці, і прылепіцца да жонкі сваёй, і будуць двое адным целам.
Жанчыны, падпарадкоўвайцеся мужам сваім, як Госпаду,бо муж ёсьць галава жонкі, як і Хрыстос — галава Царквы, і Ён жа — Збаўца цела.Але як Царква падпарадкоўваецца Хрысту, гэтак і жонкі сваім мужам у-ва ўсім.
Таму пакіне мужчына бацьку свайго і маці сваю і прылепіцца да жонкі сваёй, і будуць адным целам.
Гэтак павінны мужы любіць сваіх жонак, як целы свае: хто любіць жонку сваю, самога сябе любіць.
Зрэшты, і вы, кожны па сабе, няхай любіць жонку сваю як сябе; а жонка няхай баіцца мужа.
Муж няхай аддае жонцы належную зычлівасьць; падобна і жонка мужу.і тыя, што плачуць, як ня плачуць; і тыя, што радуюцца, як ня радуюцца; і тыя, што купляюць, як не набываюць;і тыя, што карыстаюцца гэтым сьветам, як не карыстаюцца; бо праходзіць выгляд гэтага сьвету.А я хачу, каб вы былі бяз клопату. Нежанаты клапоціцца пра тое, што Госпада, як дагадзіць Госпаду,а жанаты клапоціцца пра тое, што сьвету, як дагадзіць жонцы.Ёсьць розьніца між жонкай і дзяўчынай: незамужняя клапоціцца пра тое, што Госпада, як дагадзіць Госпаду, каб быць сьвятою і целам, і духам; а замужняя клапоціцца пра тое, што сьвету, як дагадзіць мужу.А гэта кажу дзеля вашай жа карысьці, не каб накінуць на вас пятлю, але каб вы паважна і адпаведна [стаялі пры] Госпадзе без перашкодаў.А калі нехта лічыць за непрыстойнае для свае дзяўчыны, каб яна, перацьвіўшы, так і засталася, няхай робіць, як хоча; [гэтым] не зграшыць, няхай жэняцца.А хто стаў у сэрцы непарушна і, ня маючы патрэбы, але ўладу маючы над воляй сваёй, судзіў гэтак у сэрцы сваім, каб захаваць сваё дзявоцтва, той добра робіць.Так што хто аддае замуж, добра робіць; а хто не аддае, лепш робіць.Жонка зьвязана законам да таго часу, пакуль жыве ейны муж; а калі муж ейны памрэ, яна вольная выйсьці замуж за каго хоча, толькі ў Госпадзе.Жонка не валодае сваім целам, але муж; падобна і муж не валодае сваім целам, але жонка.
Муж няхай аддае жонцы належную зычлівасьць; падобна і жонка мужу.і тыя, што плачуць, як ня плачуць; і тыя, што радуюцца, як ня радуюцца; і тыя, што купляюць, як не набываюць;і тыя, што карыстаюцца гэтым сьветам, як не карыстаюцца; бо праходзіць выгляд гэтага сьвету.А я хачу, каб вы былі бяз клопату. Нежанаты клапоціцца пра тое, што Госпада, як дагадзіць Госпаду,а жанаты клапоціцца пра тое, што сьвету, як дагадзіць жонцы.Ёсьць розьніца між жонкай і дзяўчынай: незамужняя клапоціцца пра тое, што Госпада, як дагадзіць Госпаду, каб быць сьвятою і целам, і духам; а замужняя клапоціцца пра тое, што сьвету, як дагадзіць мужу.А гэта кажу дзеля вашай жа карысьці, не каб накінуць на вас пятлю, але каб вы паважна і адпаведна [стаялі пры] Госпадзе без перашкодаў.А калі нехта лічыць за непрыстойнае для свае дзяўчыны, каб яна, перацьвіўшы, так і засталася, няхай робіць, як хоча; [гэтым] не зграшыць, няхай жэняцца.А хто стаў у сэрцы непарушна і, ня маючы патрэбы, але ўладу маючы над воляй сваёй, судзіў гэтак у сэрцы сваім, каб захаваць сваё дзявоцтва, той добра робіць.Так што хто аддае замуж, добра робіць; а хто не аддае, лепш робіць.Жонка зьвязана законам да таго часу, пакуль жыве ейны муж; а калі муж ейны памрэ, яна вольная выйсьці замуж за каго хоча, толькі ў Госпадзе.Жонка не валодае сваім целам, але муж; падобна і муж не валодае сваім целам, але жонка.Але яна шчасьлівейшая, калі застанецца так, паводле маёй парады; а я думаю, што і я маю Духа Божага.Не ўхіляйцеся адзін ад аднаго, хіба па згодзе, на час, каб быць свабоднымі для посту і малітвы, і зноў у гэтым будзьце разам, каб не спакушаў вас шатан праз няўстрыманасьць вашую.
Хто знойдзе жонку дабрадзейную? Яна даражэй за пэрліны.Пэўнае ў ёй сэрца мужа яе, і ён не застанецца без прыбытку.Яна дае яму дабро, а ня зло, у-ва ўсе дні жыцьця свайго.Шукае яна воўну і лён, і ахвотна працуе рукамі сваімі.Яна падобная да караблёў купецкіх, здалёк прыносіць хлеб свой.І ўстае яна сярод ночы, і раздае ежу ў доме сваім, і належнае служкам сваім.Падумае яна пра поле, і купляе яго, з плоду рук сваіх закладае вінаграднік.Яна падпярэзвае моцаю сьцёгны свае і ўмацоўвае рамёны свае.Яна адчувае, што добры занятак яе, і сьветач яе ня тухне і ўначы.Працягвае рукі свае да кудзелі, а далоні яе трымаюць верацяно.Што, сыне мой? Што, сыне жывата майго? Што, сыне абяцаньняў маіх?Далоні свае адкрывае прыгнечанаму, і руку сваю працягвае беднаму.Не баіцца сьцюжы для дому свайго, бо ўвесь дом яе ў кармазын апрануты.Дываны яна робіць сабе, вісон і пурпур — адзеньне яе.У брамах [гораду] вядомы муж ейны, калі сядзіць сярод старшыняў зямлі.Робіць яна палатніну, і продае яе, і дастаўляе паясы купцам Хананейскім.Сіла і велічнасьць — адзеньне яе, і радуецца яна дню, што прыходзіць.Яна адкрывае вусны свае з мудрасьцю, і міласэрнае настаўленьне на языку ў яе.Яна пільнуе шэсьце дому свайго і ня есьць хлеба гультайства.Устаюць дзеці ейныя, і называюць шчасьлівай яе, і муж ейны хваліць яе:«Шмат было жанчынаў дабрадзейных, але ты пераўзыйшла іх усіх!»Не давай жанчынам сілы тваёй, ані шляхоў тваіх нішчыцелькам валадароў.Прывабнасьць падманлівая і прыгажосьць марная, але жанчына, якая баіцца ГОСПАДА, годная пахвалы.Дайце ёй з пладоў рук ейных, і няхай справы яе ў брамах [гораду] хваляць яе.
Палажы мяне як пячатку на сэрца тваё, як пячатку на плячо тваё, бо магутнае як сьмерць каханьне, і няўмольная як пекла рэўнасьць, жар яе — як жар агню, як полымя ГОСПАДА.Вялікія воды ня змогуць патушыць каханьне, і рэкі не затопяць яго. Калі б чалавек хацеў аддаць усю маёмасьць дому свайго за каханьне, ён быў бы адрынуты з пагардай».
Зьлітуйся нада мною, ГОСПАДЗЕ, бо я — прыгнечаны. Ад тугі высахла вока маё, і душа мая, і нутро маё.Бо зьнікае ў смутку жыцьцё маё, і гады мае — ва ўздыханьні. Спатыкнулася ў беззаконьні маім сіла мая, і высахлі косткі мае.
Мужы, любіце жонак сваіх, як і Хрыстос палюбіў Царкву і выдаў Сябе за яе,каб асьвяціць яе, ачысьціўшы абмыцьцём водным у слове,каб паставіць яе Сабе слаўнаю Царквою, бяз плямы, ці заганы, ці чаго падобнага, але каб яна была сьвятая і беззаганная.Гэтак павінны мужы любіць сваіх жонак, як целы свае: хто любіць жонку сваю, самога сябе любіць.
Братняя любоў адзін да аднаго [няхай будзе] ад усяго сэрца, у пашане адзін аднаго выпярэджвайце;
Плод жа Духа — любоў, радасьць, супакой, доўгацярплівасьць, ласкавасьць, добрасьць, вера,ціхасьць, стрыманасьць. Супраць гэтакіх няма Закону.
Дочкі валадароў сярод шанаваных Тваіх; сужонка Валадара стаіць праваруч Цябе ў шчырым золаце з Афіру.«Слухай, дачка, і ўзглянь, і прыхілі вуха тваё, і забудзься пра народ твой і пра дом бацькі твайго.
з усёй пакорай розуму і ціхасьцю, з доўгацярплівасьцю, церпячы адзін аднаго з любоўю,Але вы ня гэтак пазналі Хрыста,калі чулі Яго і ў Ім навучыліся, — бо праўда ў Ісусе,—каб адкінуць вам ранейшы лад жыцьця старога чалавека, які зьнішчаецца ў манлівых пажаданьнях,а абнавіцца духам розуму вашагаі апрануцца ў новага чалавека, які створаны паводле Бога ў праведнасьці і сьвятасьці праўды.Дзеля гэтага, адкінуўшы хлусьню, гаварыце кожны праўду бліжняму свайму, бо мы члены адзін аднаму.Гневайцеся, ды не грашыце: няхай сонца не заходзіць у гневе вашым;і не давайце месца д’яблу.Хто краў, няхай больш не крадзе, а лепш працуе, робячы добрае рукамі сваімі, каб меў што даць таму, хто мае патрэбу.Аніякае благое слова няхай не выходзіць з вуснаў вашых, а толькі добрае дзеля збудаваньня ў веры, каб ласку давала тым, што слухаюць.намагаючыся захаваць еднасьць духа ў саюзе супакою.
каб вучылі мудрасьці маладых, каб тыя любілі мужоў, любілі дзяцей,былі цьвярозыя, чыстыя, гаспадарлівыя, добрыя, падпарадкаваныя сваім мужам, каб не было блюзьненьня на слова Божае.
Дык хачу, каб маладыя [ўдовы] ішлі замуж, нараджалі дзяцей, кіравалі домам і не давалі супраціўніку аніякае нагоды дзеля абмаўляньня,
Любоў доўга церпіць, робіць дабро; любоў не зайздросьціць; любоў не вывышаецца, не надзімаецца,ня робіць непрыстойнага, не шукае свайго, ня гневаецца, ня думае ліхога,ня радуецца з няправеднасьці, але цешыцца з праўды;усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.
Нарэшце, браты, што ёсьць праўдзівае, што сумленнае, што справядлівае, што чыстае, што вартае любові, што добрай славы, калі ёсьць якая цнота і якая пахвала, — пра тое думайце.