ЁВА 36 - Біблія (пераклад А.Бокуна) Біблія (пераклад А.Бокуна)
ЁВА 36

¹ І працягваў Элігу, і сказаў:

² «Пачакай мяне трохі, і я пакажу табе, што маю яшчэ словы пра Бога.

³ Пачну здалёк навучаньне маё, і Творцу майму аддам праведнасьць.

⁴ Бо праўдзівыя і без падману словы мае, і з табою я дасканалы ў веданьні.

⁵ Вось, Бог магутны і не адкідае нікога, Ён магутны моцай сэрца.

⁶ Ён не дае жыць бязбожніку, але дае суд убогаму.

⁷ Не адварочвае Ён ад праведных вачэй Сваіх, але саджае іх з валадарамі на пасадзе назаўжды, і яны ўзвышаюцца.

⁸ І калі яны закаваныя ў кайданы і зьвязаныя путамі гора,

⁹ Ён паказвае ім учынкі іхнія і злачынствы іхнія, што яны памножыліся.

¹⁰ І Ён адкрывае вуха іхняе, каб навучыць іх, і гаворыць ім, каб адвярнуліся ад ліхоты.

¹¹ Калі паслухаюцца і будуць служыць Яму, яны пражывуць дні свае ў дабрабыце і гады свае — у прыемнасьці.

¹² А калі не паслухаюцца, тады загінуць ад дзіды і памруць з нястачы веданьня.

¹³ Крывадушнікі склада­юць гнеў у сэрцы сваім і ня клічуць [Бога], калі Ён закоўвае іх [у кайданы].

¹⁴ У марнасьці памірае душа іхняя і жыцьцё іхняе між распусьнікамі.

¹⁵ Ён ратуе ўбогага з уціску ягонага і адкрывае вуха ягонае ў трывозе.

¹⁶ Таксама цябе Ён выбавіць з цясноты на прастору, дзе няма ўціску, і будзе поўнае тлушчу ўсё на стале тваім.

¹⁷ Але ты поўны меркаваньняў бязбожных, і чакаюць цябе суд і вырак.

¹⁸ Няхай не зьвядзе цябе гнеў, і вялікі выкуп няхай ня скрывіць [шляхоў] тваіх.

¹⁹ Ці ў няшчасьці крык твой дапаможа або намаганьні сілы тваёй?

²⁰ Не жадай тае ночы, калі народы паднімаюцца з месцаў сваіх.

²¹ Сьцеражыся, каб не зьвярнуўся да злачынства, бо праз яго ты спазнаеш гора.

²² Вось, Бог узьвялічаны ў моцы Сваёй. Які настаўнік падобны да Яго?

²³ Хто можа вызначыць шляхі Ягоныя? І хто можа сказаць Яму: “Ты ўчыніў зло”?

²⁴ Памятай, каб услаўляць учынкі Ягоныя, пра якія сьпяваюць людзі.

²⁵ Усе людзі бачаць гэта, кожны прыглядаецца здалёк.

²⁶ Вось, Бог вялікі і перавышае веданьне нашае; лік гадоў Ягоных — неаблічальны.

²⁷ Ён зьбірае кроплі вады, і падаюць яны дажджом з хмары Ягонай.

²⁸ Яны цякуць з хмараў і выліваюцца на многіх людзей.

²⁹ Хто можа разумець разьлегласьць аблокаў і грымоты намёту Ягонага?

³⁰ Вось, Ён расьцягнуў вакол Сябе сьвятло Сваё і закрывае глыбіні мора.

³¹ Адтуль Ён судзіць народы, і шчодра корміць іх.

³² У руках Сваіх Ён трымае маланку і загадвае ёй, куды цэліць.

³³ Грукат ейны паведамляе пра яе, нават статкі адчуваюць прыход яе.