Ты ўвянчаў год дабром Тваім, і сляды Твае будуць струменіцца тлушчам.
Ты ўкаранаваў год дабром Тваім, і сьцежкі Твае разьліваюць тлустасьць,
пасадзіў чалавека на галаву нам. Мы ўвайшлі ў вагонь і ў ваду, і Ты вывеў нас на волю.
Дзівосным чынам у справядлівасці Ты пачуеш нас, Божа збаўлення нашага, надзея ўсіх канцоў зямлі і далёкага мора.
Не бойцеся, звяры палявыя, бо зазелянелі пашы ў пустыні, бо дрэва прынесла плады свае, дрэва фігавае і вінаград далі плён свой.