Хай апявае язык мой прырачэнне Тваё, бо ўсе загады Твае — справядлівасць.
Язык мой будзе адказваць пра слова Тваё, бо ўсе прыказаньні Твае праведныя.
таму кіраваўся я ва ўсім прыказаннямі Тваімі, узненавідзеў любую дарогу маны.
Вуснамі маімі палічыў я ўсе прысуды вуснаў Тваіх.
Перадаў Ты ў справядлівасці сведчанні Твае ў чыстай праўдзе.
Твая справядлівасць — вечная справядлівасць, і закон Твой — праўда.
Буду гаварыць пра прыказанні Твае перад царамі і не пасаромеюся.
Усе загады Твае — справядлівасць; падступна яны пераследы мне чынілі: успамажы мне.
ФЭ. Вусны справядлівага спяваюць праўду і язык яго гаворыць тое, што правільна.
Не ўтоім і мы ад сыноў іх, расказваючы наступнаму пакаленню пра хвалу Госпада, і пра магуцці Яго, і пра цуды Яго, якія ўчыніў.
Вось жа, закон сам па сабе святы, і прыказанне святое, і справядлівае, і добрае.
Ведаем бо, што закон духоўны, а я – цялесны, праданы граху.
Усякае ліхое слова хай не выходзіць з вуснаў вашых, але толькі добрае на збудаванне, каб давала ласку тым, што слухаюць.
Паўтарай іх дзецям тваім, гавары іх, седзячы ў доме тваім, ідучы па дарозе, засынаючы і абуджаючыся.
Слова ваша хай будзе заўсёды ласкавае, прыпраўленае соллю, каб вы ведалі, як што каму належыць адказаць.