Як той, хто хавае камень у кучу, — так той, хто аддае пашану нямудраму.
Як прывязваць камень да вяроўкі, так аддаваць пашану дурню.
Што ўкладваць каштоўны камень у прашчу, так і аддаваць пашану дурному.
Не ўпрыгожвае бязглуздага раскоша, і не слузе кіраваць кіраўнікамі.
Як снег улетку, а дажджы ў жніво, так слава непрыстойная для бязглуздага.
Як нямоцныя косці ў кульгавага, так прыслоўе — у вуснах бязглуздага.
Церні, што растуць у руцэ п’янага, — гэта прыслоўі ў вуснах бязглуздых.
пад слугою, калі ён будзе правіць; пад бязглуздым, калі ён будзе насычаны ежай;