Біблія онлайн

Аб'явы


Усю біблію Стары Запавет Новы Запавет




ГАБРЭЯЎ 11:25 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

і лепей захацеў пакутаваць з народам Божым, чым мець часовую, грахоўную асалоду,

Глядзіце раздзел

Біблія (пераклад А.Бокуна)

і выбраў лепш пакутаваць з народам Божым, чым мець часовую прыемнасьць грэху,

Глядзіце раздзел

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

лепш выбіраючы быць пераследаваным разам з народам Божым, чым мець часовую прыемнасць граху.

Глядзіце раздзел



ГАБРЭЯЎ 11:25
34 Крыжаваныя спасылкі  

весялосьць беззаконных кароткая ў часе, і радасьць крывадушнікаў імгненная?


Сьцеражыся, ня схіляйся да бязбожнасьці, якую ты паставіў над пакутаю.


Як мы чулі, так і ўбачылі ў горадзе Госпада сілы, у горадзе Бога нашага; Бог уцьвердзіць яго навечна.


Сапраўды, выратаваньне Ягонае блізкае тым, хто баіцца Яго, каб слава Ягоная жыла ў нашай зямлі.


Сэрца маё трымціць; дрыготка калоціць мяне; радасная ноч мая абярнулася жудасьцю мне.


Калі ж і ня будзе таго, дык хай будзе вядома табе, цару, што мы багам тваім служыць ня будзем і залатому ідалу, якога ты паставіў, не паклонімся».


але ня мае кораня ў сабе і нясталы: калі настане ўціск альбо ганеньне за слова, адразу спакушаецца.


Але Абрагам сказаў: дзіця! згадай, што ты атрымаў ужо добраснае тваё ў жыцьці тваім, а Лазар ліхое; і цяпер ён тут суцяшаецца, а ты пакутуеш;


Бачу Я ўціск народу Майго ў Егіпце і чую стогны ягоныя, і сышоў выбавіць яго; дык ідзі ж, Я пашлю цябе ў Егіпет.


І ня гэтым толькі, але хвалімся і жальбамі, ведаючы, што ад жальбы ідзе цярплівасьць,


Дык вось, хто ў Хрысьце, той новае стварэньне; старажытнае мінула, цяпер усё новае.


Сёньня радуюся ў цярпеньнях маіх за вас і дапаўняю нястачу ў плоці маёй скрухаў Хрыстовых за цела Ягонае, якое ёсьць Царква,


Дык не саромейся сьведчаньня Госпада нашага Ісуса Хрыста, ні мяне, вязьня Ягонага; а пакутуй з Дабравесьцем (Хрыстовым) сілаю Бога,


Успомніце ранейшыя дні вашыя, калі вы, дасьведчаныя, вытрымалі вялікі подзьвіг пакутаў,


Былі пабіваныя камянямі, пілаваныя, катаваныя, паміралі ад меча, блукалі ў авечых і казіных скурах, цярпелі нястачы, уціскі, азлабленьне;


Таму народу Божаму яшчэ застаецца субоцтва.


бо гнеў чалавечы ня творыць праўды Божай.


Вы раскашавалі на зямлі і асалодамі цешыліся; упасьвілі вашыя сэрцы, як бы на дзень заколу.


колісь не народ, а сёньня народ Божы; колісь непамілаваныя, а сёньня памілаваныя.


Колькі славіла яна сябе і раскашавала, столькі аддайце ёй пакутаў і гора. Бо яна кажа ў сэрцы сваім: сяджу царыцаю, я не ўдава, і ня ўбачу гора!