не тапталі яе львы, і не хадзіў па ёй шакал.
Не тапталі яе сыны пыхлівасьці, і не праходзіў па ёй леў.
Не тапталі яе сыны пыхі, і не праходзіла па ёй ільвіца.
Сьцежкі туды ня ведае драпежная птушка, і ня бачыла яе вока каршуна;
На граніт кладзе ён руку сваю, з коранем перакульвае горы;
Ён дае праведным выратаваньне; Ён - шчыт тым, што ў беззаганнасьці ходзяць.