ЁВА 28 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

Ёў 28

¹ Сапраўды, срэбра мае пачаткі жылаў, і ёсьць месца для золата, дзе яго ачышчаюць.

² Жалеза здабываецца з парахна, і з каменя топіцца медзь.

³ [Чалавек] паставіў мяжу цемры, і дасьледуе ўсё да краю, і [шукае] камяні ў цемры і ценю сьмерці.

⁴ Капаюць капальні там, дзе не хадзілі ногі, зыходзяць у глыбіню, вісяць і хістаюцца далёка ад людзей.

⁵ Зямля, з якой хлеб вырастае, у глыбіні перавернута, як агнём.

⁶ Камяні ейныя — месца шафіра, і пясок золата ў ёй.

⁷ Драпежная птушка ня ведае сьцежкі [туды], і ня бачыць яе вока арла.

⁸ Не тапталі яе сыны пыхлівасьці, і не праходзіў па ёй леў.

⁹ Выцягвае [чалавек] руку сваю на крэмень, і пераварочвае горы да падножжа.

¹⁰ У скалах высякае каналы, і ўсё каштоўнае бачыць вока ягонае.

¹¹ І спыняе ён цячэньне рэк, і скарбы выдабывае на сьвятло.

¹² Але дзе знаходзіцца мудрасьць, і дзе месца розуму?

¹³ Чалавек ня ведае туды дарогі і не знаходзіць яе на зямлі жывых.

¹⁴ Бездань кажа: “Няма яе ў-ва мне”, і мора кажа: “Няма яе ў-ва мне”.

¹⁵ Не даецца яна за золата і не здабываецца яна за вагу срэбра.

¹⁶ Ня плаціцца за яе ані золатам Афіру, ані каштоўным оніксам або шафірам.

¹⁷ Не раўняецца да яе золата і шкло, не замяніць яе на посуд залаты.

¹⁸ Каралі і крышталь ня ўзгад­ваюцца [пры ёй]; цана мудрасьці — большая за пэрлы.

¹⁹ Ня варты яе тапаз з Кушу, і золатам чыстым не ацэніш яе.

²⁰ Адкуль паходзіць мудрасьць, і дзе месца розуму?

²¹ Схаваная яна ад вачэй усіх жывых, птушкам нябесным невядомая.

²² Абадон і сьмерць кажуць: “Вушамі нашымі мы чулі пра славу яе”.

²³ Бог разумее шлях яе, і Ён ведае месца ейнае.

²⁴ Бо Ён разглядае краі зямлі, і бачыць усё, што пад небам.

²⁵ Калі даваў Ён сілу ветру і ўсталёўваў водам берагі,

²⁶ калі даваў закон дажджам, і шлях грымоту і маланцы,

²⁷ тады бачыў Ён яе, і выявіў, і ўмацаваў яе, і дасьледаваў яе.

²⁸ І сказаў Ён чалавеку: “Страх перад Госпадам — гэта мудрасьць; а пазьбягаць зла — розум”».