ЁВА 28 - Біблія (пераклад В. Сёмухі)

Ёў 28

¹ Так! У срэбра ёсьць вытокавая жыліна, і ў золата месца, дзе яго плавяць.

² Жалеза здабываецца зь зямлі; з каменьня выплаўляецца медзь.

³ Чалавек кладзе мяжу цемры і старанна шукае камень у змроку і цяні сьмяротным.

⁴ Выкопваюць рудню ў мясьцінах, забытых нагою, спускаюцца ўглыбіню, вісяць і зыбаюцца ўдалечыні ад людзей.

⁵ Зямля, на якой вырастае хлеб, усярэдзіне перакапана як бы агнём.

⁶ Камяні яе - месца сапфіра, і ў ёй пясчынкі золата.

⁷ Сьцежкі туды ня ведае драпежная птушка, і ня бачыла яе вока каршуна;

⁸ не тапталі яе львы, і не хадзіў па ёй шакал.

⁹ На граніт кладзе ён руку сваю, з коранем перакульвае горы;

¹⁰ у камянях прасякае каналы, і ўсё каштоўнае бачыць вока ягонае;

¹¹ спыняе цячэньне патокаў і схаванае выносіць на сьвятло.

¹² Але дзе мудрасьць жыве? і дзе месца розуму?

¹³ Ня ведае чалавек цаны яе, і яна ня жыве на зямлі жывых.

¹⁴ Бездань кажа: не ўва мне яна; і мора кажа: не ў мяне.

¹⁵ Не даецца яна за золата, і не набываецца яна за вагу срэбра.

¹⁶ Не ацэньваецца яна золатам Афірскім, ні каштоўным аніксам, ні сапфірам;

¹⁷ не раўняецца зь ёю золата і крышталь, і ня выменяеш яе на посуд з чыстага золата.

¹⁸ А пра каралы і жэмчуг і згадваць няма чаго, і набыцьцё мудрасьці вышэй за рубіны.

¹⁹ Не раўняецца зь ёю тапаз Эфіопскі; чыстым золатам не ацэньваецца яна.

²⁰ Адкуль жа выходзіць мудрасьць? і дзе месца розуму?

²¹ Схавана яна ад вачэй усяго жывога і ад птушак нябесных утоена.

²² Авадон і сьмерць кажуць: вушамі нашымі чулі мы чутку пра яе.

²³ Бог ведае шлях яе, і Ён ведае месца яе.

²⁴ Бо бачыць да краёў зямлі і бачыць пад усім небам.

²⁵ Калі Ён ветру даваў вагу і разьмяшчаў ваду па меры,

²⁶ калі назначаў статут дажджу і шлях маланцы громаноснай,

²⁷ тады Ён бачыў яе і паказаў яе, падрыхтаваў яе і яшчэ выпрабаваў яе

²⁸ і сказаў чалавеку: вось страх Гасподні ёсьць сапраўдная мудрасьць, і аддаленьне ад ліха - розум.