කලකට පසු අම්මොන් පුත්රයෝ ඉශ්රායෙල්ට විරුද්ධව යුද්ධකළෝය.
එකල අම්මොන් පුත්රයෝ රැස්ව ගිලියද්හි කඳවුරු බැන්දෝය. ඉශ්රායෙල් පුත්රයෝද එකතුවී මිශ්පාහි කඳවුරු බැන්දෝය.
එවිට සෙනඟ එනම් ගිලියද්හි අධිපතියෝ එකිනෙකාට කථාකොට: අම්මොන් පුත්රයන්ට විරුද්ධව සටන්කරන්ට පටන්ගන්න මනුෂ්යයා කවරෙක්ද? ඔහු ගිලියද්හි සියලු වැසියන් කෙරෙහි ප්රධානියා වන්නේයයි කීවෝය.
තවද අම්මොන් පුත්රයෝ යූදාටත් බෙන්යමින්ටත් එප්රායිම් වංශයටත් විරුද්ධව යුද්ධකරන පිණිස යොර්දානෙන් මෙගොඩට ආවෝය; මෙසේ ඉශ්රායෙල් තද අමාරුවට පැමිණියේය.
අම්මොන් පුත්රයන් ඉශ්රායෙල්ට විරුද්ධව යුද්ධකරන විට ගිලියද් වැඩිමහල්ලෝ ටෝබ් දේශයෙන් යෙප්තා කැඳවාගන එන්ට ගොස් ඔහුට කථාකොට:
එවිට අම්මොනිය නාහාෂ් ඇවිත් යාබෙෂ්-ගිලියද්ට විරුද්ධව කඳවුරු බැන්දේය. යාබෙෂ්හි සියලු මනුෂ්යයෝ: අප සමඟ ගිවිසුමක් කළ මැනවි, එවිට අපි ඔබට මෙහෙකරන්නෙමුයයි නාහාෂ්ට කීවෝය.