ဗျာ​ဒိတ် 6 - ခေတ်သစ်​မြန်မာ သမ္မာကျမ်း ခေတ်သစ်​မြန်မာ သမ္မာကျမ်း
ဗျာ​ဒိတ် 6

¹ သိုးသငယ်တော်​သည် တံဆိပ်​ခုနစ်ခု​အနက် ပထမ​တံဆိပ် ဖွင့်သည်​ကို ကျွန်ုပ်​မြင်၏။ ထို့နောက် သတ္တဝါ​လေးပါး​အနက် တစ်ပါး​က မိုးခြိမ်းသံ​ကဲ့သို့သော​အသံ​ဖြင့် “လာလော့” ဟု ဆိုသည်​ကို ကျွန်ုပ်​ကြားရ၏။

² ထိုအခါ ကျွန်ုပ်​ကြည့်လိုက်​ရာ မြင်း​ဖြူ​တစ်ကောင်​ကို မြင်ရ၏။ ထို​မြင်း​ကို စီးသောသူ​သည် လေး​တစ်လက်​ကို ကိုင်ထား၏။ သူ့​အား သရဖူ​တစ်ခု​ကို ပေးထားတော်မူ၏။ သူ​သည် အောင်မြင်မှု​ရရှိပြီး ဆက်လက်​အောင်မြင်​ရန် ထွက်ခွာသွား၏။

³ သိုးသငယ်တော်​သည် ဒုတိယ​တံဆိပ်​ကို ဖွင့်​သောအခါ ဒုတိယ​သတ္တဝါ​က “လာလော့” ဟု​ဆိုသည်​ကို ကျွန်ုပ်​ကြားရ၏။

⁴ ထိုအခါ မြင်း​နီ​တစ်ကောင် ထွက်လာ၏။ လူ​အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်ကြ​ရန်အတွက် ထို​မြင်း​ကို စီးသောသူ​အား ကမ္ဘာလောက​မှ ငြိမ်းချမ်းမှု​ကို ဖယ်ရှားနိုင်သည့်​တန်ခိုး​ကို ပေးအပ်ထားတော်မူ၏။ သူ့​အား ဓားကြီး​တစ်လက်​ကို​လည်း ပေးအပ်ထားတော်မူ၏။

⁵ သိုးသငယ်တော်​သည် တတိယ​တံဆိပ်​ကို ဖွင့်​သောအခါ တတိယ​သတ္တဝါ​က “လာလော့” ဟု​ဆိုသည်​ကို ကျွန်ုပ်​ကြားရ၏။ ထို့နောက် ကျွန်ုပ်​ကြည့်လိုက်​ရာ မြင်းနက်​တစ်ကောင်​ကို မြင်ရ၏။ ထို​မြင်း​ကို စီးသောသူ​သည် လက်​ထဲတွင် ချိန်ခွင်​တစ်ခု​ကို ကိုင်ထား၏။

⁶ ထိုအခါ သတ္တဝါ​လေးပါးတို့​အလယ်​မှ ထွက်လာသည်​ဟု ထင်ရသော အသံ​ကို ကျွန်ုပ်​ကြားရ၏။ ထို​အသံ​မှာ “ဂျုံ​တစ်ခွက်​လျှင် ငွေဒင်္ဂါး​တစ်ပြား​ပေးရ၏။ မုယောဆန်​သုံး​ခွက်​လျှင် ငွေဒင်္ဂါး​တစ်ပြား​ပေးရ၏။ ဆီ​နှင့် စပျစ်ဝိုင်​ကို မပျက်စေနှင့်” ဟူ၍​ဖြစ်၏။

⁷ သိုးသငယ်တော်​သည် စတုတ္ထ​တံဆိပ်​ကို​ဖွင့်​သောအခါ စတုတ္ထ​သတ္တဝါ​က “လာလော့” ဟု​ဆိုသည်​ကို ကျွန်ုပ်​ကြားရ၏။

⁸ ထိုအခါ ကျွန်ုပ်​ကြည့်လိုက်​ရာ အရောင်မွဲ​မြင်း​တစ်ကောင်​ကို မြင်ရ၏။ ထို​မြင်း​ကို စီးသောသူ​၏ အမည်​မှာ သေမင်း​ဖြစ်၏။ သူ​၏​နောက်တွင် မရဏ​နိုင်ငံ လိုက်လာ၏။ ကမ္ဘာ့​လူဦးရေ​၏ လေးပုံ​တစ်ပုံ​ကို ဓားဘေး၊ အငတ်ဘေး၊ ရောဂါဘေး၊ ကမ္ဘာလောက​ရှိ သားရဲ​တိရစ္ဆာန်များ​၏​ဘေးတို့​ဖြင့် သတ်ဖြတ်​ရန် သူတို့​အား အခွင့်အာဏာ​ပေးထားတော်မူ၏။

⁹ သိုးသငယ်တော်​သည် ပဉ္စမ​တံဆိပ်​ကို​ဖွင့်​သောအခါ ယဇ်ပလ္လင်​အောက်​တွင် ဝိညာဉ်​များစွာ​ကို ကျွန်ုပ်​မြင်ရ၏။ ထို​ဝိညာဉ်များ​သည် ဘုရားသခင်​၏ နှုတ်ကပတ်တော်​နှင့် ခရစ်တော်​အကြောင်း​သက်သေခံချက်​တို့​ကို သစ္စာရှိ​စွာ ထိန်းသိမ်း​သောကြောင့် အသတ်ခံရသည့် ဝိညာဉ်များ​ဖြစ်ကြ၏။

¹⁰ ထို​သူတို့​က “သန့်ရှင်း​၍ မှန်ကန်တော်မူ​ပြီး အရာ​အားလုံး​ကို အုပ်စိုးတော်မူသော​ဘုရားသခင်… ကမ္ဘာ​လောက​၌ နေထိုင်ကြသော​ကျွန်ုပ်တို့​ကို သတ်သော​သူတို့​အား စီရင်တော်မမူ၊ လက်တုံ့ပြန်တော်မမူဘဲ မည်မျှ​ကြာကြာ နေတော်မူမည်နည်း” ဟု ကျယ်လောင်​စွာ ဟစ်အော်ကြ၏။

¹¹ ထို့နောက် သူတို့​တစ်ဦးစီ​အား ဝတ်ရုံဖြူများ​ကို ပေးတော်မူ၏။ သူတို့​နည်းတူ အသတ်ခံရမည့် သူတို့​၏​အစေခံချင်း၊ သူတို့​၏​ညီအစ်ကို​မောင်နှမ​ချင်း အရေအတွက်​ပြည့်သည်​အထိ အနည်းငယ်​စောင့်ကြ​ရန် သူတို့​အား မိန့်တော်မူ၏။

¹² သိုးသငယ်တော်​သည် ဆဋ္ဌမ​တံဆိပ်​ကို​ဖွင့်​သောအခါ ပြင်းထန်သော​ငလျင်​လှုပ်သည်​ကို ကျွန်ုပ်​မြင်ရ၏။ နေ​သည် ဆိတ်မွေး​ဖြင့်​ရက်သော​အထည်ကြမ်း​ကဲ့သို့ မည်းလာပြီး လ​သည်လည်း သွေးနီရောင်​ပြောင်းသွား၏။

¹³ လေပြင်း​ကြောင့် အချိန်​မတန်ဘဲ သဖန်းသီးစိမ်းများ သဖန်းပင်​မှ ကြွေကျလာ​သကဲ့သို့ ကောင်းကင်​မှ ကြယ်များ​သည် မြေ​ပေါ်သို့ ကြွေကျလာ၏။

¹⁴ မိုးကောင်းကင်​သည် စာလိပ်​ကို လိပ်​သကဲ့သို့ ပျောက်ကွယ်သွား​၍ ရှိသမျှ​တောင်​နှင့်​ကျွန်းတို့​သည် မိမိတို့​နေရာ​မှ ရွေ့သွားကြ၏။

¹⁵ လောကီ​ရှင်ဘုရင်များ၊ မှူးကြီးမတ်ကြီးများ၊ စစ်တပ်​အရာရှိများ၊ ချမ်းသာသော​သူများ၊ တန်ခိုး​သြဇာ​ကြီးသူများ၊ ကျွန်​နှင့် လွတ်လပ်သူ​အားလုံးတို့​သည် လိုဏ်ဂူများ​နှင့် တောင်များ​ပေါ်ရှိ ကျောက်ဆောင်များ​ကြားတွင် ပုန်းအောင်းနေကြ၏။

¹⁶ သူတို့​သည် တောင်များ​နှင့် ကျောက်ဆောင်များ​အား “ကျွန်ုပ်တို့​အပေါ် ပြိုကျပေး​၍ ရာဇပလ္လင်တော်​ပေါ်တွင်​ထိုင်သော​အရှင်​၏ မျက်နှာတော်​နှင့် သိုးသငယ်တော်​၏​အမျက်တော်​မှ ကျွန်ုပ်တို့​ကို ဖုံးကွယ်ကြပါ။

¹⁷ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထို​အရှင်တို့​၏ အမျက်တော်​ထွက်သော​နေ့ရက်ကြီး ရောက်လာ​သောကြောင့်​ဖြစ်၏။ ထို​အမျက်တော်​ကို မည်သူ​ခံရပ်​နိုင်မည်နည်း” ဟု ပြောဆိုကြ၏။