သူကြီး 11:39 - မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း နှစ်လပြည့်သောအခါ သူသည် ဖခင်ထံပြန်လာ၏။ ဖခင်သည်လည်း မိမိကတိသစ္စာပြုသည့်အတိုင်း သမီး၌ ပြုလေ၏။ သူသည် ယောက်ျားနှင့်မဆက်ဆံဖူးသောအပျိုစင်ဖြစ်၏။ ဤသို့ဖြင့် အစ္စရေးလူမျိုးတို့တွင် ဓလေ့တစ်ခုဖြစ်လာလေ၏။ Common Language Bible နှစ်လမျှကြာသောအခါသူသည်မိမိ၏ ဖခင်ထံသို့ပြန်လာလေသည်။ ဖခင်သည် လည်းထာဝရဘုရားအားမိမိသစ္စာကတိ ပြုထားသည့်အတိုင်းပြုသဖြင့် သူငယ်မ သည်အပျိုစင်အဖြစ်နှင့်ပင်လျှင်ဘဝ ဆုံးရလေတော့၏။ ဤအဖြစ်အပျက်ကြောင့်၊- Garrad Bible နှစ် လ စေ့ သော အ ခါ အ ဖ ထံ ပြန် လာ လျှင်၊ သ စ္စာ ဆို မိ သည့် အ လျောက် လင် ကင်း သေး သော ထို သ မီး ကို စီ ရင် လေ၏။ ထို နောက် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သ မီး တို့ သည် တစ် နှစ် လျှင် တစ် ကြိမ်၊ လေး ရက် အ တွင်း ဂိ လဒ် အ နွယ် ယေ ဖ သ၏ သ မီး ပျို အ တွက် အောက် မေ့ ခြင်း ပွဲ ပြု လုပ် သော ထုံး စံ ဖြစ် လေ၏။ Judson Bible နှစ်လစေ့သောအခါ အဘထံသို့ ပြန်လာ၍၊ အဘသည် သစ္စာကတိရှိသည်အတိုင်းပြုလေ၏။ ထိုမိန်းမသည် ယောက်ျားနှင့် မဆက်ဆံသောသူဖြစ်၏။ |
ယေရမိသည် ယောရှိမင်းကြီးအတွက် ငိုချင်းကို ဖွဲ့ခဲ့၏။ သီချင်းသည်ယောက်ျားမိန်းမအပေါင်းတို့သည်လည်း ယောရှိမင်းကြီးအတွက် ငိုချင်းများကို ယနေ့တိုင် သီဆိုနေကြ၏။ ထိုငိုချင်းတို့ကို အစ္စရေးပြည်၏ဓလေ့ထုံးတမ်းတစ်ခုအဖြစ်ထားရှိပြီး မြည်တမ်းစာ၌ရေးမှတ်ထားကြ၏။
နွားကိုသတ်သောသူသည် လူကိုသတ်သောသူ၊ သိုးသငယ်ကိုယဇ်ပူဇော်သောသူသည် ခွေး၏လည်ပင်းကိုချိုးသောသူဖြစ်၏။ ဘောဇဉ်ပူဇော်သက္ကာကိုပူဇော်သောသူသည် ဝက်၏သွေးကိုပူဇော်သောသူ၊ လော်ဗန်ကိုပူဇော်သောသူသည် ရုပ်တုဆင်းတုကိုကောင်းချီးပေးသောသူဖြစ်၏။ သူတို့သည် မိမိတို့နှစ်သက်ရာလမ်းကိုရွေးချယ်ကြ၍ သူတို့၏စိတ်ဝိညာဉ်သည် ရွံရှာဖွယ်ရာတို့ကို နှစ်သက်ကြ၏။
ထိုလူမျိုးသည် ထာဝရဘုရားမုန်းတော်မူသည့် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရှိသမျှတို့ကို မိမိတို့ဘုရားများအတွက် ပြုကြ၏။ စင်စစ် သူတို့သည် မိမိတို့၏သားသမီးများကိုပင် သူတို့၏ဘုရားများအတွက် မီးရှို့ကြ၏။ သူတို့ပြုသကဲ့သို့ သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားအတွက် မပြုရ။
အမ္မုန်အမျိုးသားတို့ကို အောင်နိုင်၍ ပြန်လာသောအခါ အကျွန်ုပ်အား အိမ်တံခါးဝမှထွက်ကြိုသောသူကို ထာဝရဘုရားအဖို့ မီးရှို့ရာယဇ်အဖြစ် ပူဇော်ပါမည်”ဟု ထာဝရဘုရားထံ ကတိသစ္စာပြုလေ၏။
ဖခင်က “သွားလော့”ဟု ဆို၍ သူ့အား နှစ်လသွားခွင့်ပြုလိုက်၏။ သူသည် မိန်းကလေးအဖော်များနှင့်အတူ တောင်ပေါ်သို့ သွားကာ အပျိုစင်ဘဝနှင့်အသက်စွန့်ရမည့်အဖြစ်ကို ငိုကြွေးကြလေ၏။
ထိုနေ့မှစ၍ အစ္စရေးသမီးပျိုတို့သည် ဂိလဒ်အမျိုးသား၊ ယေဖသ၏သမီးအတွက် တစ်နှစ်လျှင်လေးရက် နှစ်စဉ်သတိရအောက်မေ့လေ့ရှိကြ၏။
“ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေအရှင်ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ်တော့်ကျွန်မ ခံရသောဆင်းရဲဒုက္ခကို အကယ်စင်စစ် ကြည့်တော်မူပါ။ ကိုယ်တော့်ကျွန်မကို မမေ့လျော့ဘဲ အောက်မေ့တော်မူပါ။ ကိုယ်တော့်ကျွန်မအား သားယောက်ျားကိုပေးသနားတော်မူပါ။ သို့ပြုလျှင် အကျွန်ုပ်သည် သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးကို ထာဝရဘုရားထံ ဆက်ကပ်အပ်နှံပါမည်။ သူ့ဆံပင်ကိုလည်း မရိတ်ပါ”ဟု ကတိသစ္စာပြုဆုတောင်းလေ၏။
သို့သော် ဟန္နက လိုက်မသွားဘဲ သူ့ခင်ပွန်းအား “သူငယ်နို့ပြတ်ပြီးမှ သူ့ကို ခေါ်သွားမည်။ သူသည် ထာဝရဘုရားရှေ့တော်သို့ ရောက်၍ ထိုနေရာတွင် အစဉ်အမြဲနေရမည်”ဟု ဆို၏။
သူငယ်နို့ပြတ်ပြီးမှ ဟန္နသည် နွားထီးသုံးကောင်၊ မုန့်ညက်တစ်ဧဖာ၊ စပျစ်ဝိုင်တစ်ဘူးကို ယူပြီးလျှင် သူငယ်ကို ထာဝရဘုရား၏အိမ်တော်ရှိရာ ရှိလောမြို့သို့ ခေါ်ဆောင်သွား၏။ သူငယ်ကား အလွန်နုနယ်သေး၏။
ထို့ကြောင့် ယခု အကျွန်ုပ်သည် ဤသူငယ်ကို ထာဝရဘုရားထံ ဆက်ကပ်ပါ၏။ သူအသက်ရှင်သမျှကာလပတ်လုံး သူ့ကို ထာဝရဘုရားထံ အပ်နှံပါပြီ”ဟု ဆိုပြီး ထိုနေရာတွင် ထာဝရဘုရားအား ရှိခိုးကိုးကွယ်လေ၏။
သူငယ်ရှမွေလသည် ဧဖုဒ်ပိတ်ချောကိုဝတ်ဆင်၍ ထာဝရဘုရားရှေ့တော်တွင် အမှုတော်ထမ်းဆောင်လျက်ရှိ၏။