သူတို့၏ဘေးတွင် ဂိဗောင်မြို့သားမေလတိ၊ မေရောနုတ်မြို့သားယာဒုန်နှင့်တကွ ဂိဗောင်မြို့သားများ၊ မိဇပါမြို့သားများသည် ဘုရင်ခံအုပ်ချုပ်သော ယူဖရေးတီးမြစ်အနောက်ဘက်အထိ ပြုပြင်ကြ၏။
မြို့ရိုးနောက်တစ်ပိုင်းကိုဂိဗောင်မြို့သားမေ လတိ၊ မေရောနုတ်မြို့သားယာဒုန်နှင့်ဂိဗောင် မြို့သား၊ မိဇပါမြို့သားတို့ကဥဖရတ်မြစ် အနောက်ဘက်ပြည်နယ်ဘုရင်ခံ၏အိမ်တော် တိုင်အောင်တည်ဆောက်ကြ၏။
၎င်း အ စပ်၊ ဂိ ဗောင် မြို့ နေ မေ လ တိ၊ မေ ရော နုတ် မြို့ နေ ယာ ဒုန် တို့ သည်၊ ဂိ ဗောင်၊ မိ ဇ ပါ မြို့ သား တို့ နှင့် တ ကွ၊ မြစ် ကြီး အ နောက် ဘက် ဘု ရင် ခံ့ ပ လ္လင် တိုင် အောင် ပြင် ဆင် ကြ ၏။
သူတို့နောက်မှ၊ ဂိဗောင်မြို့သား မေလတိ၊ မေရောနုတ်မြို့သား ယာဒုန်၊ ဂိဗောင်လူ၊ မိဇပါလူတို့သည် မြစ်အနောက်ဘက် မြို့ဝန်ရာဇပလ္လင်တိုင်အောင် ပြင်ကြ၏။
ထိုအခါ ရှင်ဘုရင်သည် ဂိဗောင်မြို့သားတို့ကို ဆင့်ခေါ်ပြီးလျှင် သူတို့နှင့်စကားပြော၏။ ဂိဗောင်မြို့သားတို့သည် အစ္စရေးအနွယ်ဝင်မဟုတ်။ အာမောရိလူမျိုးအကြွင်းအကျန်များ ဖြစ်ကြ၏။ အစ္စရေးအမျိုးသားတို့သည် သူတို့နှင့်ကတိသစ္စာပြုခဲ့သော်လည်း ရှောလုမင်းကြီးသည် အစ္စရေးအမျိုးနှင့် ယုဒအမျိုးတို့အဖို့စိတ်အားကြီး၍ သူတို့ကို သုတ်သင်ရန် ကြိုးစားခဲ့၏။
ဣရှမေလအမျိုး ဩဗိလသည် ကုလားအုတ်များကို တာဝန်ယူရ၏။ မေရောနုတ်မြို့သားယေဒေယသည် မြည်းတို့ကို တာဝန်ယူရ၏။
အာသမင်းကြီးသည်လည်း ယုဒပြည်သူပြည်သားအပေါင်းတို့ကို ခေါ်ဆောင်လာ၍ ရာမမြို့ကိုဗာရှာမင်းကြီးတည်ရာ၌ အသုံးပြုခဲ့သော ကျောက်တုံး၊ သစ်သားများကို ယူဆောင်သွားစေကာ ထိုပစ္စည်းများဖြင့် ဂေဗမြို့နှင့် မိဇပါမြို့ကို တည်လေ၏။
အာတဇေရဇ်မင်းကြီးထံ ရေးပို့လိုက်သော ထိုစာ၏မိတ္တူတွင် “မြစ်တစ်ဖက်၌နေထိုင်သောအရှင့်ကျွန်တို့သည် အရှင်မင်းကြီးထံ လျှောက်ထားအပ်ပါ၏။
သူ၏ဘေးတွင် ယေရွှာ၏သား မိဇပါနယ်တစ်ဝက်ကိုအုပ်ချုပ်ရသူ ဧဇာသည် လက်နက်တိုက်သို့တက်သွားရာလမ်းနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ထောင့်ချိုးအထိ ပြုပြင်၏။