မြို့တံခါးမှဝင်ထွက်သွားလာသောသူအပေါင်းတို့သည် ဟာမော်နှင့်သူ့သားရှေခင်၏စကားကို နားထောင်ကြ၏။ မြို့တံခါးမှဝင်ထွက်သွားလာသောယောက်ျားအပေါင်းတို့သည်လည်း အရေဖျားလှီးခြင်းကိုခံကြ၏။
မြို့သားတို့သည်လည်းဟာမော်နှင့်သူ၏သား ရှေခင်တို့၏အကြံပေးချက်ကိုသဘောတူ လက်ခံ၍ ယောကျာ်းမှန်သမျှအရေဖျားလှီး ခြင်းမင်္ဂလာကိုခံကြ၏။
ဟာ မော် နှင့် သား ရှေ ခင် တို့ စ ကား ကို မြို့ တံ ခါး ဖြင့် ထွက် ဝင် ပိုင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် နာ ခံ၍ ယောက်ျား ရှိ သ မျှ ထို မင်္ဂ လာ ကို ခံ ကြ ကုန် ၏။
ဟာမော်မင်းနှင့် သားတော်ရှေခင်ပြောသောစကားကို၊ မြို့တံခါးမှ ထွက်သောသူအပေါင်းတို့သည်နားထောင်၍ ယောက်ျားရှိသမျှတို့သည် အရေဖျားလှီးမင်္ဂလာကိုခံကြ၏။
ထိုအခါ အာဗြဟံသည် မိမိသားဣရှမေလမှစ၍ မိမိအိမ်၌မွေးဖွားသောသူများ၊ မိမိငွေဖြင့်ဝယ်ထားသောသူများစသည့် အာဗြဟံ၏အိမ်သူအိမ်သားများထဲမှ ယောက်ျားအားလုံးကိုခေါ်၍ မိမိအား ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း ထိုနေ့၌ပင် သူတို့၏ထိပ်ဖုံးအရေပြားအသား၌ အရေဖျားလှီးခြင်းမင်္ဂလာကို ပေးလေ၏။
ဧဖရုန်သည် ဟေသအမျိုးသားတို့အလယ်တွင် ထိုင်လျက်ရှိ၏။ သို့ဖြစ်၍ ဟိတ္တိလူမျိုးဧဖရုန်သည် မြို့တံခါးသို့ ရောက်လာသော ဟေသအမျိုးသားအပေါင်းတို့ရှေ့၌ အာဗြဟံအား
မြို့တံခါးသို့ ရောက်လာသော ဟေသအမျိုးသားအပေါင်းတို့ရှေ့တွင် အာဗြဟံပိုင်သောဥစ္စာအဖြစ် အတည်ပြုကြ၏။
ထိုအခါ သူတို့၏သိုးနွားများမှစ၍ သူတို့၏ဥစ္စာနှင့်တိရစ္ဆာန်ရှိသမျှတို့သည် ငါတို့ဥစ္စာဖြစ်လာမည်မဟုတ်လော။ သူတို့နှင့်လိုက်လျောသဘောတူကြစို့။ သို့ပြုလျှင် သူတို့သည် ငါတို့နှင့်အတူနေထိုင်ကြလိမ့်မည်”ဟု ဆိုကြ၏။
သန့်ရှင်းသောအရာကို ခွေးတို့အားမပေးကြနှင့်။ သင်တို့၏ပုလဲများကိုလည်း ဝက်တို့ရှေ့၌မချထားကြနှင့်။ ၎င်းတို့သည် ထိုအရာများကို မိမိတို့ခြေဖြင့်နင်းချေပြီးလျှင် လှည့်လာ၍ သင်တို့ကိုကိုက်ဖြတ်ကြမည်ကိုစိုးရိမ်ရ၏။
အရေဖျားလှီးခြင်းသည် ပဓာနမဟုတ်။ အရေဖျားမလှီးခြင်းသည်လည်း ပဓာနမဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်ကို စောင့်ထိန်းခြင်းသာ ပဓာနဖြစ်၏။