အ ရှင် မင်း မြတ် သည် လူ့ သား တို့ ထက် တင့် တယ် ၍၊ နှုတ် တော် သည် ဖွယ် ရာ ခြင်း နှင့် မွမ်း လျက် ရှိ သော ကြောင့်၊ အ စဉ် အ မြဲ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ကို ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ ပါ ၏။
ရှောလမုန်သီချင်း။ 2:3 - Garrad Bible ကျွန် မ၏ ချစ် သူ သည်၊ သ တို့ သား စု ထဲ မှာ၊ တော ပင် စု တွင် သစ် သော့ ပင် ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။ ကျွန် မ သည် သူ၏ အ ရိပ်၌၊ နှစ် သက် ခို ဝင်၍၊ အ သီး ကို မြိန် ရှက် စွာ စား ရ၏။ Common Language Bible ပွဲခံရာအိမ်သို့ ငါ့ကိုဆောင်သွား၍၊ မေတ္တာတော် အလံကို ငါ့အပေါ်မှာ မိုးတော်မူပြီ။ Judson Bible တောပင်စုထဲမှာ ရှောက်ချိုပင်ကဲ့သို့ ငါချစ်ရာသခင်သည် လူမျိုးသားစုထဲမှာ ဖြစ်တော်မူ၏။ ငါသည် သူ၏အရိပ်ဝယ် ပျော်မွေ့နေထိုင်၍၊ မြိန်စွာသောအသီးကို စားရ၏။ မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း “ယောက်ျားများအလယ်တွင် အကျွန်ုပ်ချစ်သူသည် တောသစ်ပင်တို့အလယ်မှ ပန်းသီးပင်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပါ၏။ သူ့အရိပ်၌ ခိုနားရသည်ကို အကျွန်ုပ်အလွန်နှစ်သက်ပါ၏။ သူ့အသီးသည်လည်း အကျွန်ုပ်အဖို့ အလွန်ချိုမြိန်၍ အရသာရှိပါ၏။ |
အ ရှင် မင်း မြတ် သည် လူ့ သား တို့ ထက် တင့် တယ် ၍၊ နှုတ် တော် သည် ဖွယ် ရာ ခြင်း နှင့် မွမ်း လျက် ရှိ သော ကြောင့်၊ အ စဉ် အ မြဲ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ကို ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ ပါ ၏။
တန် ခိုး ကြီး တော် မူ သော အ ရှင်၊ ဓား ကို ပေါင် တော်၌ စည်း လျက်၊ ဘုန်း အာ နု ဘော် တော် ကို ဆင် ယင် လျက်၊
အို ဘု ရား သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ်၌ က ရု ဏာ သက်၍ သ နား တော် မူ ပါ။ ကိုယ် တော်၌ အ ကျွန်ုပ်၏ အ သက် ခို လှုံ ပါ၏။ ဘေး ဒု က္ခ များ လွန် သွား သည့် တိုင် အောင်၊ အ တောင် တော် အောက် ၌ အ ကျွန်ုပ် ခို လှုံ ပါ မည်။
အာ ကာ သ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် တု ပြိုင်၍၊ နတ် သား များ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် မည် သူ တူ သ နည်း။
မြင့် မြတ် သော ဘု ရား၏ အ တွင်း ဌာ န တော်၌ နေ ထိုင် သော သူ သည်၊ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင်၏ အ ရိပ် ကို ခို လှုံ ရ လိမ့် မည်။
ကျွန် မ၏ ချစ် သူ၊ အ မောင် သည်၊ အ ဆင်း လှ၍ နှစ် သက် ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အိပ် ရာ သည် စိမ်း လန်း၏။
ကျွန် မ သည် ဝေ ဒ နာ ကပ် အောင် ချစ် သည် ဖြစ်၍၊ စ ပျစ် ပျဉ် နှင့် အား ဖြည့် လျက်၊ သစ် သော့ သီး နှင့် သက် သာ ခွင့် ရ ပါ စေ။
သင်၏ ပေါက် စ အ ပင် များ ကား၊ အ ထူး အ မြတ် သီး တတ် သော သ လဲ ခြံ၊ နာ ဒု ပင် များ နှင့် ဒန်း ခြံ၊
မြောက် လေ ဆော် ပါ။ တောင် လေ သွင်း ပါ။ မွှေး ကြိုင် သော ရ နံ့ သင်း ပျံ့ စေ ရန်၊ ကျွန် မ ဥ ယျာဉ် ပေါ် သို့ သွေး ပါ။ ကျွန် မ ချစ် သူ သည်၊ ကိုယ့် ဥ ယျာဉ် တော် သို့ ဝင်၍၊ ထူး မြတ် သော အ သီး ကို သုံး ဆောင် တော် မူ ပါ စေ။
နှုတ် သည် အ လွန် ချို၍၊ တစ် ကိုယ် လုံး ပင် နှစ် သက် ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ ချင်း ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ တို့၊ ထို သို့ သော သူ သည် ငါ့ ချစ် သူ၊ ငါ့ ချစ် ဆွေ ဖြစ် သ တည်း။
အ နု ဆေး ပင် များ သည် မွှေး ကြိုင် ပါ၏။ ထူး မြတ် သော အ သီး၊ အ သစ် အ ဟောင်း အ မျိုး မျိုး ကို၊ ကျွန် မ တို့ အ ခန်း တံ ခါး အ ထက်၊ အ ရှင့် အ ဖို့ ရံ ထား ပါ ပြီ။ ကျွန် မ ချစ် သူ။
ရှော လ မုန် မင်း သည်၊ ဗာ လ ဟာ မုန် ခ ရိုင်၌ ပိုင် ရှိ သော စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကို၊ ဥ ယျာဉ့် စောင့် တို့ အား၊ အ ငှား ချ ထား သည့် အ တိုင်း၊ အ သီး အ နှံ အ တွက် ငွေ တစ် ထောင် စီ၊ အ သီး သီး ဆက် သွင်း ရ ကြ၏။
အို ရှော လ မုန် မင်း၊ ကိုယ် တော် သည် ထို ငွေ တစ် ထောင် စီ ကို ခံ ယူ လျက်၊ အ သီး စောင့် ထိန်း သူ တို့၌၊ နှစ် ရာ စီ ရ ပါ လေ စေ။ အ ကျွန်ုပ် ပိုင် သော စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကို ကား၊ လက် ဝယ် သိမ်း ထား တော့ မည်။
ကိုယ့် ချစ် သူ နှင့် ယှဉ်၍၊ တော မှ လာ သော သူ ကား၊ မည် သူ နည်း။ သင့် အ မိ သည်၊ ဝေ ဒ နာ ခံ၍ သင့် ကို မွေး ဘွား ရာ အ ရပ်၊ သစ် သော့ ပင် အောက် တွင် သင့် ကို မေ တ္တာ နှိုး ဆော် ခဲ့ ပြီ။
ကိုယ် တော် သည် ဒု က္ခ ရောက် သည့် ကာ လ၊ နွမ်း ပါး သူ၊ ဆင်း ရဲ သူ တို့ ခံ တပ် သ ဖွယ်၊ ပြင်း စွာ မိုး သက် မုန် တိုင်း ဝှေ့ သ ကဲ့ သို့ ကြမ်း ကြုတ် သူ တို့ တိုက် ဝှေ့ သည့် ကာ လ၊ မိုး ခို ရာ၊ နေ ရောင် ကွယ် ရာ အ ရိပ် သ ဖွယ် ဖြစ် တော် မူ ပြီ။
လေ ကွယ် ရာ၊ မိုး ခို ရာ သ ဖွယ်၊ သွေ့ ခြောက် သော အ ရပ်၌ ချောင်း ရေ သ ဖွယ်၊ နေ ပြင်း သော ပြည် တွင် ကျောက် တောင် ကြီး အ ရိပ် သ ဖွယ်၊ အ သီး သီး ဖြစ် သည့် ပြင်၊
ထို ကာ လ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေါက် စေ တော် မူ သော အ ညှောက် သည် တင့် တယ် ပွင့် လန်း၍၊ မြေ အ သီး အ နှံ လည်း ဘေး လွတ် သော ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ အ ဖို့ ဂုဏ် အ သ ရေ ထင် ပေါ် လိမ့် မည်။
နေ့ အ ချိန် နေ ရောင် ကို ကာ ရန်လည်း ကောင်း၊ မိုး သက် မုန် တိုင်း ကျ ရာ ခို လှုံ ရန်လည်း ကောင်း၊ တဲ သ ဖွယ် ရှိ လိမ့် မည်။
မြစ် ကမ်း နှစ် ဖက်၌ အ ရွက် မ ညှိုး၊ အ သီး မ တုံး၊ စား ဖွယ် ကောင်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ပေါက် လိမ့် မည်။ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် မှ မြစ် ရေ စီး ထွက် သော ကြောင့်၊ အ နာ ပျောက် စေ သော အ ရွက် ပေါက်၍၊ စား ဖွယ် ကောင်း သော အ သီး ကို၊ ဆယ့် နှစ် ရာ သီ သီး လိမ့် မည့် မည် ဟု ဆို၏။
ထို အ ရှင် သည် ရွှင် လန်း ရန် အ ကြောင်း ကို မျှော် ထောက်၍ အ ရှက် မ ငဲ့ ဘဲ ကား တင် ခံ ပြီး လျှင် ဘု ရား သ ခင့် ရာ ဇ ပ လ္လင် ယာ ဘက် တော် တွင် စံ တော် မူ၏။
ဆူး လေ ပင် က၊ သ စ္စာ တည် စွာ သင် တို့ အ ပေါ် တွင် ရာ ဇ ဘိ သိက် ဖြင့် ငါ့ ကို ချီး မြှင့် ပါ မူ ငါ့ အ ရိပ် တွင် ခို ဝင် ကြ လော့။ သို့ မ ဟုတ် လျှင် ဆူး လေ ပင် အ တွင်း မှ မီး ထွက်၍ လေ ဗ နုန် သစ် က တိုး ပင် များ ကို ကျွမ်း လောင် စေ ဟု သစ် ပင် တို့ အား ပြန် ဆို လေ သ တည်း။