1Mpanjaka 18 - Baiboly Katolika

Fihaonan’i Elia sy i Abdiasa

¹ Nony afaka andro maro dia tonga tamin’i Elia ny tenin’i Iaveh tamin’ny taona fahatelo, nanao hoe: «Mandehana miseho eo anatrehan’i Akaba, ka handatsaka ranonorana eo ambonin’ny tany Aho.»

² Dia niainga i Elia hiseho eo anatrehan’i Akaba. Mafy ny mosary tao Samaria,

³ ka nampiantso an’i Abdiasa lehiben’ny tranony i Akaba. Ary i Abdiasa kosa dia natahotra an’i Iaveh,

⁴ fa fony i Jezabela nandringana ny mpaminanin’i Iaveh, dia naka mpaminany zato izy, nafeniny, nataony dimampolo avy, tany anaty zohy, novelominy mofo sy rano, tany.

⁵ Ary hoy i Akaba tamin’i Abdiasa: «Mandehana mitety ny tany, mankany amin’ny loharano aman-dranon-driaka rehetra, fa angamba hisy ahitra, ka hovelomintsika ny soavaly sy mole, ka tsy hamonoantsika ny biby fiompintsika.»

⁶ Dia nizara dia, hitetezana ny tany, izy roa lahy: i Akaba moa nandeha samy irery tamin’ny lalana iray, i Abdiasa kosa nandeha samy irery tamin’ny lalana iray.

⁷ Nony mby teny an-dalana i Abdiasa, indro i Elia nifanena taminy: Niankohoka tamin’ny tany i Abdiasa, nony nahalala azy, ka nanao hoe: «Ianao va ity, ry Elia, tompoko?»

⁸ Dia hoy ny navaliny azy: «Eny, izaho ity, mandehana ilazao ny tomponao fa hoe ao i Elia.»

⁹ Fa hoy izy: «Inona no heloka nataoko no dia atolotrao eo an-tanan’i Akaba ity mpanomponao, hovonoiny?

¹⁰ Fa velona i Iaveh Andriamanitrao, tsy misy firenena na fanjakana tsy nanirahan’ny Tompo olona hitady anao, ary raha nilaza ny olona nanao hoe: tsy atỳ i Elia, dia nasainy nianiana ny fanjakana sy ny firenena fa hoe: Tsy nahita anao.

¹¹ Ianao anefa ity ankehitriny, manao hoe: Mandehana lazao amin’ny tomponao manao hoe: ao i Elia!

¹² Ary rehefa handao anao aho izao, dia hoentin’ny Fanahin’i Iaveh ianao any amin’izay tsy fantatro, dia izaho hampandre an’i Akaba, nefa ianao tsy ho hitany, ka hovonoiny ho faty aho. Hatry ny fony kely anefa ny mpanomponao no efa natahotra an’i Iaveh.

¹³ Tsy mba nisy nilaza tamin’ny tompoko va ny nataoko tamin’ilay namonoan’i Jezabela ny mpaminanin’i Iaveh? Fa nanafina mpaminanin’i Iaveh zato lahy aho, nataoko dimampolo avy, any amin’ny zohy, novelomiko mofo sy rano.

¹⁴ Ianao anefa ity ankehitriny manao hoe: Mandehana ilazao ny tomponao fa hoe: Ao i Elia, ka dia hovonoiny aho.»

¹⁵ Fa hoy kosa i Elia: «Velona i Iavehn’ny tafika izay itoerako eo anatrehany! Anio aho hiseho eo anatrehan’i Akaba.»

I Elia sy i Akaba

¹⁶ Lasa nitsena an’i Akaba i Abdiasa sy nilaza ny vaovao taminy, ka dia nankeo anatrehan’i Elia i Akaba.

¹⁷ Vao nahita an’i Elia i Akaba dia hoy i Akaba taminy hoe: «Atỳ va ianao, ry ilay mpanakorontana an’i Israely?»

¹⁸ Namaly i Elia nanao hoe: «Tsy izaho no mpanakorontana an’i Israely, fa ianao indrindra sy ny fianakavian-drainao, amin’ny nandaozanareo ny didin’i Iaveh sy nandehananareo manaraka an’i Baala.

¹⁹ Koa ankehitriny, maniraha olona hamory an’i Israely rehetra ao amiko, any an-tendrombohitra Karmela, mbamin’ny mpaminanin’i Baala 450 sy ny mpaminanin’i Astarte 400, izay mihinana amin’ny latabatr’i Jezabela.»

Ny sorona tao Karmela

²⁰ Dia naniraka nankany amin’i Israely rehetra i Akaba sy namory ny mpaminany ho any an-tendrombohitra Karmela.

²¹ Ary i Elia tamin’izay, dia nanatona ny vahoaka rehetra, ka nanao hoe: «Mandra-pahoviana no hikolepaka an-daniny roa ianareo? Raha i Iaveh no Andriamanitra manaraha azy, fa raha i Baala kosa, manaraha azy.» Tsy namaly azy na inona na inona anefa ny vahoaka.

²² Dia hoy i Elia tamin’ny vahoaka: «Izaho irery no sisa amin’ny mpaminanin’i Iaveh, fa misy 450 kosa izy no mpaminanin’i Baala.

²³ Koa omena ombalahy roa izahay, ka ny iray amin’ny ombalahy hofidiny mba ho azy, dia horaisiny sy hapetrany eo ambony kitay hazo, tsy asiana afo; ny ombalahy iray kosa, hamboariko sy hapetrako eo ambony kitay hazo, tsy asiana afo koa.

²⁴ Raha efa izany kosa, hiantso ny Anaran’ny andriamanitrareo ianareo; izaho kosa hiantso ny Anaran’i Iaveh. Ka izay Andriamanitra mamaly amin’ny afo, dia izay no Andriamanitra.» Namaly avokoa ny vahoaka nanao hoe: «Tsara izany!»

²⁵ Dia hoy i Elia tamin’ny mpaminanin’i Baala: «Fidio ho anareo ny iray amin’ireto ombalahy, ka amboary aloha, fa ianareo no maro, ary antsoy ny anaran’ny andriamanitrareo, nefa aza asiana afo.»

²⁶ Dia nalain’ireo ny ombalahy nomena azy ka namboariny, dia niantso ny anaran’i Baala izy, hatramin’ny maraina ka mandra-pitataovovonan’ny andro, nanao hoe: «Ry Baala ô, valio izahay!» Nefa tsy nisy nanoina na namaly akory. Ka nihinjaka teo anoloan’ny ôtely nataony izy ireo.

²⁷ Nony nitataovovonana ny andro, nesoesoin’i Elia teo izy ireo, nataony hoe: «Miantsoa mafy, fa andriamanitra moa izy, ka sao dia revo mandinika, na varian-javatra, na lasa nivahiny: matory angamba izy, ka dia hifoha.»

²⁸ Dia niantso mafy tokoa izy ireo sady nitetika ny tenany tamin’ny sabatra aman-defona araka ny fanaony mandra-piloa-dra ny tenany.

²⁹ Ary nony efa nitsidika ny andro, dia naminany izy mandra-pahatongan’ny fotoana fanolorana ny fanatitra. Nefa tsy nisy nanoina na namaly na nihontsina kely akory.

³⁰ Izay i Elia vao nanao tamin’ny vahoaka hoe: «Manatòna ahy ianareo.» Nony nanatona azy ny vahoaka, dia namboariny ny ôtelin’i Iaveh izay efa voarava.

³¹ Naka vato 12 i Elia, araka ny isan’ny fokon’ny zanak’i Jakôba, ilay niharan’ny tenin’i Iaveh hoe: «I Israely no ho anaranao.»

³² Ireo vato ireo no nanaovany ôtely ho an’ny Anaran’i Iaveh. Raha efa izany nasiany hady manodidina ny ôtely sahabo hahalany voa famafy indroan’ny famarana;

³³ dia nalahany ny kitay hazo, noraisiny ny ombalahy, ka napetrany teo ambony kitay hazo.

³⁴ Ary hoy izy: «Fenoy rano ny siny efatra, ka aidino amin’ny sorona dorana sy amin’ny kitay hazo.» Dia hoy izy: «Ataovy fanindroany indray izany.» Dia nanao izany fanindroany tokoa ny olona. Fa hoy indray izy: «Ataovy fanintelony koa izany.» Dia nanao izany fanintelony ny olona.

³⁵ Ka nikorotsaka nanodina ny ôtely ny rano, dia nasainy nofenoina rano koa ny hady.

³⁶ Nony tamin’ny fotoana fanolorana ny fanatitra, dia nandroso i Elia mpaminany, ka nanao hoe: «Ry Iaveh Andriamanitr’i Abrahama sy i Isaaka ary i Jakôba ô! aoka ho fantatra anio fa Andriamanitra amin’i Israely Ianao, ary izaho no mpanomponao ka teninao no nanaovako izao zavatra rehetra izao.

³⁷ Mihainoa ahy, ry Iaveh ô, mihainoa ahy! mba hahafantaran’ity vahoaka ity, fa Ianao Iaveh Andriamanitra, ary Ianao ihany no mampiverina ny fon’izy ireo indray.»

³⁸ Dia latsaka tamin’izay ny afon’i Iaveh, ka nandoro ny sorona dorana, ny kitay hazo, ny vato, ny tany, ary ritrany ny rano tamin’ny hady!

³⁹ Nony nahita izany ny vahoaka rehetra, dia niankohoka tamin’ny tany nanao hoe: «I Iaveh ihany no Andriamanitra, i Iaveh ihany no Andriamanitra!»

⁴⁰ Ary hoy i Elia tamin’izy ireo: «Sambory ny mpaminanin’i Baala, ka aoka tsy hisy ho afa-mandositra na dia iray aza.» Dia nosamboriny ireny, ka nampidinin’i Elia teo amin’ny ranon’i Sisaona, dia novonoiny teo.

Ny nitsaharan’ny hain-tany

⁴¹ Ary hoy i Elia tamin’i Akaba: «Miakara hihinana sy hisotro, fa injay reko ny fisasasasan’ny orana.»

⁴² Dia niakatra hihinana sy hisotro i Akaba, fa i Elia kosa niakatra ho any an-tampon’i Karmela, sady niondrika tandrifin’ny tany, no nanao ny tarehiny tao anelanelan’ny lohaliny,

⁴³ ary nilaza tamin’ny mpanompony hoe: «Miakara kely, tazano ny arỳ amin’ny ranomasina.» Dia niakatra ilay mpanompo, ka nony nitazana, dia nanao hoe: «Tsy misy na inona na inona.» Ary hoy i Elia: «Miverena koa impito.»

⁴⁴ Nony tamin’ny fanimpitony, dia hoy izy: «Indro misy rahona kely hoatra ny felatanan’olona miakatra avy eny amin’ny ranomasina.» Ka hoy i Elia: «Mandehana lazao amin’i Akaba hoe: ‹Amboary ny kalesinao, dia midìna mba tsy hahatraran’ny orana anao.› »

⁴⁵ Vetivety foana dia maintin’ny rahona sy ny rivotra ny lanitra, dia latsaka ny ranonoram-be ary i Akaba nitaingina ny kalesy ka niverina tany Jezrahela.

⁴⁶ Ary teo amin’i Elia ny tanan’i Iaveh ka nisikina izy, dia nihazakazaka teo alohan’i Akaba, hatrany amin’ny fidirana any Jezrahela.