Biblia Todo Logo
Baiboly an-tserasera
- dokam-barotra -




Daniela 11:35 - DIEM PROTESTANTA

35 Ary hisy amin’ireo hendry ireo no ho faty mba hanadiovana sy hanatsarana ary hamotsiana ny vahoakan’Andriamanitra mandra-piavin’ny fotoana farany, satria ho tonga izany amin’ny fotoana voatondro.

Jereo ny toko dika mitovy

Baiboly Protestanta Malagasy 2011

35 Hisy ho lavo koa ny manantsaina, mba hizahan-toetra sy hanadiovana ary hamotsiana azy ambara-pahatongan’ny andro farany, nefa ho amin’ny fotoana voafetra ihany izany.

Jereo ny toko dika mitovy

Dikateny Iombonana Eto Madagasikara

35 Ary hisy amin’ireo hendry ireo no ho faty mba hanadiovana sy hanatsarana ary hamotsiana ny vahoakan’Andriamanitra mandra-piavin’ny fotoana farany, satria ho tonga izany amin’ny fotoana voatondro.

Jereo ny toko dika mitovy

Baiboly Protestanta Malagasy

35 Ary hisy ho lavo koa ny manan-tsaina, mba hizahan-toetra sy hanadiovana ary hamotsiana azy ambara-pahatongan’ny andro farany, fa mbola ho amin’ny fotoana ihany izany.

Jereo ny toko dika mitovy

Malagasy Bible

35 Ary hisy ho lavo koa ny manan-tsaina, mba hizahan-toetra sy hanadiovana ary hamotsiana azy ambara-pahatongan'ny andro farany, fa mbola ho amin'ny fotoana ihany izany.

Jereo ny toko dika mitovy

La Bible en Malgache

35 Hisy ho lavo koa ny manantsaina, mba hizahan-toetra sy hanadiovana ary hamotsiana azy ambara-pahatongan’ny andro farany, nefa ho amin’ny fotoana voafetra ihany izany.

Jereo ny toko dika mitovy




Daniela 11:35
34 Rohy Ifampitohizana  

Noho izany, rehefa nandefasan’ny manampahefana babilônianina iraka izy mba hanontany momba ny zava-mahagaga nitranga teo amin’ny taniny, dia navelan’Andriamanitra hanao saim-pantatra izy mba hisedrany azy ka hahalalany izay toetrany rehetra.


Misy ny memy fisedrana ny volafotsy ary ny fatana fandrendrehana ny volamena, fa ny TOMPO no mizaha toetra ny fon’ny olona.


Fa ankehitriny dia toy izao no hamelàna ny heloka vitan’ireo taranak’i Jakôba, ary izao no ho vokatry ny famelana ny fahotany: hopotehiny toy ny vato sokay voatorotoro ny vato rehetra eo amin’ny alitara, ary tsy havelany hitsangana intsony na ny tsatokazo fanajana an’i Aserà na ny fandoroana vovo-javamanitra.


Ary ireo mpanjaka roa ireo dia samy haniry hanao ratsy ao am-pony avy ka hifampiresaka lainga eo amin’ny latabatra iray; nefa tsy hahomby izany satria amin’ny fotoanandro voatendry ihany no hiafaran’ny raharaha.


Amin’ny fotoana voatendry, dia hiverina any atsimo indray izy, nefa tsy hizotra tahaka ny tamin’ny voalohany ny fanafihana amin’ity farany ity.


ary izay hendry ao amin’ireo kosa hampianatra ny maro, saingy mandritra ny andro vitsivitsy dia ho fatin’ny sabatra na hodorana na hatao an-tranomaizina ny sasany amin’ireto mpampianatra rehefa avy norobaina.


«Ary amin’ny fotoana farany dia hanoto azy indray ny mpanjaka ao atsimo, nefa ny mpanjaka ao avaratra dia hipaoka azy toy tafio-drivotra miaraka amin-kalesy sy mpitaingi-tsoavaly ary sambo marobe; ary hiditra amin’ny tany isan-karazany izy ka hihoatra sisintany ombàn-tafika sy hipariaka toy ny ranovaky.


Ary ireo hendry dia hamirapiratra toy ny famirapiratry ny lanitra; ary izay nampianatra ny maro ho marina dia hamirapiratra tahaka ny kintana mandrakizay mandrakizay.


«Ry Daniela, ahorony hiafina ireo teny ireo ka asio tombo-kase tsy ho azo sokafana ity boky ity ambara-pahatongan’ny fotoana farany; ho maro amin’izay no hamaky azy ka hitombo fahalalana.


Nitatra hatreny amin’ny tafiky ny lanitra aza izy; ka nazerany tamin’ny tany ny ampahan’izany tafika izany mbamin’ny kintana sasany izay nohitsakitsahiny.


Dia nanatona ilay toerana nijoroako i Gabriela; ka rehefa tonga izy, dia natahotra aho ka nikarapoka tamin’ny tany. Fa hoy izy tamiko: ‹Aoka ho fantatrao, ry ilay taranak’olombelona, fa iny fahitana iny dia momba ny fiafaran’ny fotoana.›


Avy eo dia hoy i Gabriela tamiko: «Indro hampahafantariko anao izay hiseho amin’ny fotoana voatendry hiafaran’ny fahatezeran’Andriamanitra.


Ary amin’ny fito taona farany dia hampihatra fanerena henjana amin’ny olona maro izy, ka afaka telo taona sy tapany monja dia hampitsahatra ny sorona sy ny fanatitra. Fanompoan-tsampy maharikoriko no hanesika izany mpandrava izany mandra-pigadon’ny famongorana izay voatendry hiantonta aminy.


Fa tsy mbola tonga ny fotoana hahatanteraka io fahitana io; kanefa ho avy tsy ho ela ny farany ary tsy hamitaka velively. Andraso amim-pahatokiana na toa mitaredretra aza, fa ho avy tokoa ary tsy hahemotra izany.


Ary hotsapaiko io ampahatelony io ka hodioviko toy ny fandrendrika volamena sy volafotsy amin’ny afo. Koa hivavaka amiko izy, ary hamaly azy Aho. Dia hilaza aminy Aho hoe: ‹Ry vahoakako› ary izy hanao hoe: ‹Ny Tompo no Andriamanitray›. »


Ary niteny tamin’i Petera i Jesoa nanao hoe: –Sambatra ianao, ry Simôna zanakalahin’i Jônà, satria tsy olombelona nofo aman-dra no nanambara izany taminao fa ny Raiko Izay any an-danitra.


Fa tonga kosa izany rehetra izany mba hahatanterahan’izay voalazan’ireo mpaminanin’Andriamanitra ao amin’ny Soratra Masina. Tamin’izay dia nandao an’i Jesoa ny mpianatra rehetra ka nandositra.


Ny sampana rehetra izay tafaray amiko nefa tsy mamokatra dia esorin’ny Raiko; ary ny sampana rehetra izay mamokatra kosa, dioviny mba hamokatra bebe kokoa.


Ka hoy ny mpianatra sasany tamin’i Tômà: –Efa nahita ny Tompo izahay! Fa hoy i Tômà taminy: –Raha tsy hitako eo amin’ny tanany roa ny loaky ny fantsika, ka atsofoko eo amin’ny loaky ny fantsika ny rantsan-tanako, ary atsofoko eo amin’ny fony ny tanako, dia tsy mba hino aho.


Niondrana an-tsambo tao Pafo i Paoly sy ny mpiara-dia taminy ka nankany Perga any Pamfilia. Tao Perga i Jôhany Marka no nandao an’i Paoly sy i Barnabà ka lasa niverina tany Jerosalema.


Izy koa, tatỳ an-taniefitra, no namahana anareo tamin’ny mana, izay hanina tsy fantatry ny razanareo; nampanetry tena anareo sy nizaha toetra anareo Izy mba hahasambatra anareo rahatrizay.


Ry havako, ataovy ho tretrika tokoa ny tenanareo raha ifandafaran’ny fitsapana samihafa;


Dia nisy anjely anankiray nivoaka avy tao amin’ny tempoly, sady niantso tamin’ny feo mahery ka nanao tamin’Ilay nipetraka teo ambony rahona hoe: «Ampiasao ny antsy fijinjànao, ka mijinjà; fa tonga ny taom-pijinjana, satria toy ny vokatra efa masaka dia masaka ny tany.»


Fa nanome fo azy ireo Andriamanitra hanatanteraka ny heviny, dia hevitra tokana: ny hanomezan’ireo ny fanjakany ho an’ilay biby, mandra-pahatanteraky ny tenin’Andriamanitra.


Aza matahotra na inona na inona amin’izay fijaliana efa hanjo anao; indro ny devoly efa hanao am-ponja ny sasany aminareo, mba ho voazaha toetra ianareo ary hiaritra fahoriana mandritra ny folo andro. Aoka ho mahatoky ambara-pahafaty ianao, dia ny fiainana no homeko anao ho satroboninahitra.


Ka novaliako hoe: –Ianao, tompoko, no mahalala! Dia hoy izy tamiko: –Ireo no avy tamin’ny fahoriana lehibe ka nanasa sy namotsy ny akanjony tamin’ny ra nafoin’ilay Zanakondry.


Araho izahay:

dokam-barotra


dokam-barotra