Sokajy
115 Andinin-teny momba ny Devoly
Ry sakaiza, aoka ho fantatrao fa misy fahavalo antsika, mpandainga sy mpiavonavona, izay efa nikomy tamin’Andriamanitra. Izy no fahavalo lehibe indrindra an’Andriamanitra sy ny olombelona. Resahin’ny Baiboly matetika ny amin’ny asany ratsy sy ny heriny eto amin’izao tontolo izao.
Ao amin’ny Soratra Masina dia voalaza fa izy dia fanahy ratsy, mpaka fanahy sy mpiampanga. Hita ao ny tantaran’ny fakam-panahy nataony tamin’i Jesosy tany an’efitra. Ny hany tanjony dia ny hampiala antsika amin’ny sitrapon’Andriamanitra mba hahavery ny fanahintsika any amin’ny afobe. Hoy ny Baiboly: “Tonga izy mba hangalatra sy hamono ary handrava.” Tsy misy zavatra hafa tiany afa-tsy ny hahitana ny olombelona very sy voafandrik’ireo laingany sy fitakany.
Tokony ho fantatrao koa fa mety hiseho amin’ny endrika faniriana feno fitiavan-tena, faniriana tafahoatra, na toe-tsaina mandrava izy. Ny tetik’adiny dia ny hamitaka anao amin’ny zavatra toa tsara sy manintona eo imasonao. Noho izany, tokony hampitomboinao ny fivavahanao sy hiambina mandrakariva ianao, satria miriorio toy ny liona mierona mitady izay harapany izy.
Ny hany fomba hahazoanao fandresena amin’ireo fitsapana andavanandro atrehinao dia ny miaina mifandray amin’ny Fanahy Masina. Ao Aminy no ahitanao hery mba tsy ho lavo. Marina fa fahavalo mahery izy, saingy Andriamanitra no fara-tampony ary tsy manam-petra ny heriny. Andriamanitra dia tsy manam-petra, ary eo amin'ny toerana rehetra Izy, ka hanafaka ny fanahinao mandrakariva. Koa dia tohero ny devoly, ary aza avela handresy ny fiainanao ny ratsy.
Mahonòna tena, miambena. Fa ny devoly fahavalonareo dia mandehandeha tahaka ny liona mierona mitady izay harapany;
Tafio avokoa ny fiadian’Andriamanitra mba hahazoanareo hifahatra amin’ny fanangolen’ny devoly.
Ny menarana dia fetsy noho ny bibidia rehetra izay nataon’NY TOMPO Andriamanitra. Hoy izy tamin-dRavehivavy: Hay va niteny Andriamanitra hoe: Aza ihinananareo ny hazo rehetra eo amin’ny saha!
Indray andro, nony avy ireo zanak’Andriamanitra mba hiseho teo anatrehan’NY TOMPO, dia mba tonga teo koa i Satana tafaharo taminy. Dia hoy NY TOMPO tamin’i Satana: Avy taiza ianao? Dia namaly NY TOMPO i Satana hoe: Avy nivezivezy teny ambonin’ny tany aho, nandehandeha teny.
Ary Jesosy dia noentin’ny Fanahy nankany an-tany efitra mba halain’ny devoly fanahy. Fa hoy Jesosy taminy: Mandehana ianao, ry Satana: Fa voasoratra hoe: «NY TOMPO Andriamanitrao no hiankohofanao ary Izy irery ihany no hotompoinao.» (Deo 6.13) Dia nandao Azy ny devoly, ary indreo, nisy anjely tonga ka nanompo Azy.
Fa hoy Jesosy taminy: Izaho nahita an’i Satana nilatsaka avy tany an-danitra tahaka ny varatra.
Izay manota dia avy amin’ny devoly satria ny devoly dia manota hatramin’ny voalohany. Izao no nisehoan’ny Zanak’Andriamanitra, dia ny handrava ny asan’ny devoly.
Tezera fa aza manota; ary aoka tsy ho tratry ny masoandro milentika ny fahatezeranareo. Aza manome toerana ho an’ny devoly.
Ianareo avy tamin’ny devoly rainareo, koa izay sitraky ny rainareo no tianareo hatao. Izy dia mpamono olona hatramin’ny taloha, ary tsy nitoetra tamin’ny marina satria tsy misy marina aminy. Raha mandainga izy dia ny azy no lazainy satria mpandainga izy sady rain’ny lainga.
Ny mpangalatra dia tsy avy raha tsy hangalatra sy hamono ary handringana; Izaho kosa avy mba hananany fiainana sady hananany be dia be.
Mahonòna tena, miambena. Fa ny devoly fahavalonareo dia mandehandeha tahaka ny liona mierona mitady izay harapany; tohero izy ka miorena tsara amin’ny finoana ianareo satria fantatrareo fa izany fahoriana izany dia manjo ny rahalahinareo rehetra manerana izao tontolo izao.
Andriamanitry ny fiadanana hanorotoro haingana an’i Satana eo ambanin’ny tongotrareo. Ho aminareo anie ny fahasoavan’i Jesosy Kristy Tompontsika!
Noho izany, raiso avokoa ny fiadian’Andriamanitra mba hahazoanareo hanohitra amin’ny andro mahory; ary rehefa vitanareo avokoa izany dia hahafahatra ianareo.
Hoy anefa i Petera: Ry Ananiasy, nahoana i Satana no nameno ny fonao handainga amin’ny Fanahy Masina ka hanafina ny ampahan’ny vola vidin’ny tany? Andriamanitry ny razantsika efa nanangana an’i Jesosy, izay novonoin’ny tananareo tamin’ny nanantonanareo Azy teo amin’ny hazo. Izy dia nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra ho Tompo sy Mpamonjy, mba hanome fibebahana sy famelan-keloka ho an’ny Israely. Vavolombelon’izany zavatra izany izahay, ary ny Fanahy Masina koa, izay efa nomen’Andriamanitra izay manaiky Azy. Rehefa nandre izany ireo dia lotika ny fony ka nikasa hamono azy ireo izy. Dia nitsangana teo amin’ny Sinedriona ny Fariseo iray antsoina hoe Gamaliela, mpampiana-dalàna, izay nalaza teo amin’ny olona rehetra, ka nasainy navoaka kely ireo olona ireo. Dia hoy izy tamin’ny namany: Ry lehilahy Israely, tandremo tsara izay ataonareo amin’ireo olona ireo. Fa fahiny dia nitsangana i Teodasy ka nanao ny tenany ho zavatra; tokony ho efajato no isan’ny lehilahy izay niandany taminy; nefa novonoina izy ka nihahaka izay rehetra nanaiky azy ary tonga tsinontsinona. Nanarakaraka azy indray, tamin’ny andro nanoratana ny vahoaka, dia nitsangana i Jodasy avy any Galilia; nitaona olona hikomy hanaraka azy izy; dia novonoina koa ka nihahaka izay rehetra nanaiky azy. Koa ankehitriny dia izao no lazaiko aminareo: Mandefera amin’ireo olona ireo ka avelao ihany izy; satria raha avy amin’olona izao saina na asa izao dia ho foana; fa raha avy amin’Andriamanitra kosa izao dia tsy ho azonareo foanana, sao dia hita ho mpiady amin’Andriamanitra ianareo. Moa tsy anao va ny tany? Ary rehefa lafo izy, moa tsy mbola eo ambany fahefanao va? Koa nahoana no nisaina izao zavatra izao tao am-ponao ianao? Tsy nandainga tamin’olona ianao fa tamin’Andriamanitra.
Ary feno ny Fanahy Masina Jesosy dia niverina avy tany Jordana, ary noentin’ny Fanahy tany an-tany efitra nandritra ny efapolo andro Izy fa voasoratra hoe: «Izy handidy ny anjeliny ny aminao mba hiaro Anao; ary eny an-tanany no hitondran’ireo Anao, fandrao ho tafintohina amin’ny vato ny tongotrao» (Sal 91.11, 12). Fa Jesosy namaly azy hoe: Voalaza hoe: «Aza maka fanahy NY TOMPO Andriamanitrao» (Deo 6.16). Rehefa nahatapitra izay fakam-panahy rehetra ny devoly dia nandao Azy izy aloha. Ary niverina tamin’ny herin’ny Fanahy nankany Galilia Jesosy; dia niely tamin’ny faritra rehetra manodidina ny lazany. Nampianatra teny amin’ny sinagogan’ny olona koa Izy ka nankalazain’izy rehetra. Dia tonga tao Nazareta, izay nahabe Azy, Izy; ary araka ny fanaony dia niditra tao amin’ny sinagoga Izy tamin’ny andro Sabata ka nitsangana hamaky teny. Dia natolotra Azy ny bokin’Isaia mpaminany; ary nony namelatra ny boky Izy dia nahita ny teny voasoratra hoe: «Ny Fanahin’NY TOMPO no ato Amiko, satria nanosotra Ahy hitory teny soa mahafaly amin’ny mahantra Izy; naniraka Ahy hitory fanafahana amin’ny gadra Izy sy fampahiratana amin’ny jamba, hamerina izay nampahorina ho amin’ny fahafahana, hitory taona ankasitrahan’NY TOMPO» (Isa 61.1, 2). ka nalain’ny devoly fanahy. Tsy nihinana na inona na inona akory Izy nandritra izany andro izany, koa rehefa tapitra izany dia noana Izy.
Izaho tsy mangataka Aminao mba hampiala azy amin’izao tontolo izao fa ny mba hiaro azy amin’ilay ratsy.
Aza misara-pandriana ianareo raha tsy amin’izay fotoana sasany ifanekenareo ho andro hivavahana, nefa miraisa fandriana indray aorianan’izany mba tsy hakan’i Satana fanahy anareo noho ny tsy faharetanareo.
Tafio avokoa ny fiadian’Andriamanitra mba hahazoanareo hifahatra amin’ny fanangolen’ny devoly. Fa tsy mitolona amin’ny nofo aman-dra isika fa amin’ny fanapahana sy amin’ny fahefana ary amin’ny mpanjakan’izao fahamaizinana izao, dia amin’ny fanahy ratsy eny amin’ny rivotra.
hampahiratra ny masony hialany amin’ny maizina ho amin’ny mazava, ary amin’ny fahefan’i Satana ho amin’Andriamanitra, mba hahazoany famelan-keloka sy lova eo amin’izay nohamasinina noho ny finoana Ahy.
Ary tsy mahagaga izany, fa i Satana aza dia mampiova ny endriny ho tahaka ny anjelin’ny mazava.
Ary nazera ilay dragona lehibe, dia ilay menarana tranainy, izay atao hoe devoly sy Satana, izay mamitaka izao tontolo izao; nazera tamin’ny tany izy ary ny anjeliny koa dia niaraka nazera taminy.
izay niainanareo fahiny, araka ny fomban’izao tontolo izao, araka ny mpanapaka ny fanjakana eny amin’ny rivotra, dia ny fanahy izay miasa ankehitriny ao anatin’ny tsy mpankato.
sady nahafaka antsika tamin’ny fahefan’ny maizina ka namindra antsika ho amin’ny fanjakan’ny Zanany malalany
Aza tia izao tontolo izao, na izay zavatra eo amin’izao tontolo izao. Raha misy olona tia izao tontolo izao dia tsy ao anatiny ny fitiavana ny Ray; fa ny zavatra rehetra eo amin’izao tontolo izao, dia ny filan’ny nofo sy ny filan’ny maso ary ny rehaka momba izao fiainana izao, dia tsy avy amin’ny Ray fa avy amin’izao tontolo izao ihany.
Ary nitondra Azy nankany an-tendrombohitra avo dia avo indray ny devoly ka naneho Azy ny fanjakana rehetra eo amin’izao tontolo izao mbamin’ny voninahiny sady niteny Taminy hoe: Homeko Anao izao rehetra izao raha miankohoka eto anatrehako Ianao.
ny fahavalo izay namafy izany dia ny devoly; ny fararano dia ny fahataperan’izao tontolo izao ary ny mpijinja dia ny anjely.
Hoy ny devoly Taminy: Homeko Anao izao fahefana rehetra izao mbamin’ny voninahiny, fa efa natolotra ahy izany ka izay tiako no omeko azy;
Tonga ankehitriny ny fitsarana izao tontolo izao; ankehitriny ny andrianan’izao tontolo izao dia horoahina any ivelany.
Tsy hilaza zavatra maro aminareo intsony Aho; fa avy ny andrianan’izao tontolo izao, nefa tsy manana na inona na inona ato Amiko izy.
Koa satria manana nofo aman-dra ny zaza dia mba nandray izany koa Izy mba handringanany amin’ny fahafatesana ilay manana ny herin’ny fahafatesana, dia ny devoly,
dia ny amin’i Jesosy avy any Nazareta izay nohosoran’Andriamanitra tamin’ny Fanahy Masina sy ny hery ary nandehandeha nanao soa sy nahasitrana izay rehetra azon’ny herin’ny devoly, satria nomba Azy Andriamanitra.
noreseny ny fiandrianana sy ny fahefana ary nasehony miharihary ny fitondrany ireo amin’ny fandresen’ny hazofijaliana.
Hoy ny Tompo: Ry Simona, ry Simona, indro i Satana efa nitaky anareo hokororohiny toy ny vary. Nefa Izaho nangataka ho anao mba tsy ho levona ny finoanao; ary rehefa mibebaka ianao dia ampaherezo ireo rahalahinao.
Fantatro izay onenanao, dia ao amin’ny itoeran’ny sezafiandrianan’i Satana. Mitana mafy ny anarako ianao ka tsy nandà ny finoana Ahy, na dia tamin’ny andron’i Antipasy vavolombeloko aza, izay lehilahy nahatoky Ahy, dia ilay novonoina teo aminareo, teo amin’izay onenan’i Satana.
Fa Izy nihodina ka niteny tamin’i Petera hoe: Mankanesa ato ivohoko, ry Satana; fandrika ho Ahy ianao, satria tsy misaina izay an’Andriamanitra ianao, fa izay an’ny olona.
Noho izany dia mifalia, ry lanitra sy ianareo izay monina any! Fa loza ho an’ny tany sy ny ranomasina kosa! Fa nidina ho any aminareo ny devoly amin’ny fahatezerana lehibe satria fantany fa kely sisa ny androny!
Nitoetra tany an-tany efitra efapolo andro Izy ka nalain’i Satana fanahy. Teo amin’ny bibidia Izy, ary nanompo Azy ireo anjely.
Ary ny devoly izay namitaka azy dia natsipy tany amin’ny farihy afo sy solifara izay misy ilay bibidia sy ilay mpaminany sandoka koa, ary hampijaliana andro aman’alina mandrakizay mandrakizay ireo.
Manana filana manohitra ny Fanahy mantsy ny nofo, ary manohitra ny nofo ny Fanahy. Mifanohitra izy ireo mba tsy hahazoanareo manao izay zavatra tianareo hatao.
Tsy izay vao avy nanolo-tena ho an’Andriamanitra, fandrao hieboebo foana izy ka ho latsaka amin’ny fanamelohan’ny devoly.
Fantatsika fa avy amin’Andriamanitra isika, ary izao tontolo izao kosa dia mipetraka eo amin’ilay Ratsy avokoa.
Aza matahotra izay hiaretanao. Indro, ny devoly dia hanipy ny sasany aminareo ho ao an-tranomaizina mba ho voazaha toetra ianareo, ary hanam-pahoriana hafoloana. Aoka ho mahatoky hatramin’ny fahafatesana ianao, dia homeko anao ny satroboninahitry ny fiainana.
Dia hoy NY TOMPO tamin’i Satana: Indro, eo an-tananao izay ananany rehetra; fa ny tenany ihany no aza kasihin’ny tananao. Dia niala teo anatrehan’NY TOMPO i Satana.
Ary nasehony ahy fa indro, i Josoa mpisoronabe dia nitsangana teo anatrehan’ilay Anjelin’NY TOMPO, ary i Satana nitsangana teo ankavanany hiampanga azy. Amin’izany andro izany, hoy Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao, dia samy hiantso ny namanareo avy ho eo ambanin’ny voaloboka sy ho eo ambanin’ny aviavy ianareo. Ary hoy NY TOMPO tamin’i Satana: Hananatra anao anie NY TOMPO, ry Satana! Eny, NY TOMPO izay nifidy an’i Jerosalema anie hananatra anao! Tsy forohana nosarihana tamin’ny afo va ity?
Endre! Nilatsaka avy tany an-danitra ianao, ry kintana fitarikandro, zanaky ny maraina! Voakapa hianjera amin’ny tany ianao, ry ilay mpampanaiky firenena! Niteny anakampo ianao hoe: Hiakatra any an-danitra aho, ary hasandratro ho ambonin’ny kintan’Andriamanitra ny sezafiandrianako; dia hipetraka eo amin’ny tendrombohitra Fihaonana any amin’ny farany avaratra aho; hiakatra ho any ambonin’ny rahona aho ka ho tahaka ny Avo Indrindra. Kanjo hampidinina hatrany amin’ny fitoeran’ny maty ianao, ho any am-parany lalina amin’ny lavaka mangitsokitsoka.
Ry zanak’olona, manaova hira fisaonana ny amin’ny mpanjakan’i Tiro ka lazao aminy hoe: Izao no lazain’NY TOMPO Andriamanitra: Ry ilay nanao ny rafitra tonga lafatra sy fakan-tahaka, sady feno fahendrena no tena tsara tarehy, tany Edena, sahan’Andriamanitra, ianao; ny vatosoa rehetra, ny eloelo teo amboninao, dia ny karneola, ny topaza, ny oniksa, ny krizolita, ny berila, ny jaspy, ny safira, ny robisy, ny emeraoda ary ny volamena izay nandravaka ny ampongatapakao sy ny sodinao, tamin’ny andro namoronana anao dia natao koa ireo. Ianao dia kerobima voahosotra izay manaloka, fa voatendriko ianao; tao an-tendrombohitra masin’Andriamanitra ianao; teo amin’ny vato mirehitra no nitsangantsangananao. Tsy nanan-tsiny ianao tamin’ny nalehanao, hatramin’ny andro namoronana anao ka mandra-pahita heloka tao aminao. Noho ny habetsahan’ny varotra nataonao dia nofenoina loza tao aminao ka nanota ianao; dia nolotoiko ianao ka nariako niala tamin’ny tendrombohitr’Andriamanitra. Nosimbako ianao, ry kerobima manaloka, ka tsy eo amin’ny vato mirehitra intsony. Niavonavona ny fonao noho ny hatsaran-tarehinao; nosimbanao ny fahendrenao mbamin’ny famirapiratanao; nazerako eny amin’ny tany ianao sady natolotro ho fitalanjonan’ireo mpanjaka.
saingy mahita lalàna hafa amin’ny momba ny tenako aho; izy io dia miady amin’ny lalànan’ny saiko ka mamabo ahy ho an’ny lalànan’ny ota izay ao amin’ny momba ny tenako.
Ary niankohoka teo anoloan’ilay dragona ny olona satria izy no nanome ny fahefana ho an’ny bibidia; niankohoka teo anoloan’ny bibidia ny olona ka niteny hoe: Iza no tahaka ny bibidia? Ary iza no mahay miady aminy?
Hilaza indray amin’izay eo amin’ny ankaviany kosa Izy hoe: Mialà amiko, ianareo izay voaozona ho any amin’ny afo maharitra mandrakizay izay voavoatra ho an’ny devoly sy ny anjeliny;
Ireo teny amoron-dalana dia izay mandre, nefa avy ny devoly ka manala ny teny ao am-pony, fandrao hino izy ka hovonjena.
Fa nony ren’ny Fariseo izany dia hoy izy ireo: Ilehity tsy mandroaka ny demonia afa-tsy amin’ny alalan’i Belzeboba, lohan’ny demonia. Ary Jesosy nahafantatra ny eritreriny dia niteny tamin’ireo hoe: Ho foana ny fanjakana rehetra izay miady an-trano; ary tsy haharitra ny tanàna rehetra, na ny trano, izay miady an-trano. Raha i Satana no mandroaka an’i Satana dia miady an-trano izy; koa ahoana no haharetan’ny fanjakany?
Ireo izay teo amoron-dalana dia ireo izay amafazana ny teny, kanefa rehefa nandre izy dia avy miaraka amin’izay i Satana ka manaisotra ny teny izay nafafy tao aminy.
dia hody ny sainy ho afaka amin’ny fandriky ny devoly izay nanao azy sambo-belona hanao ny sitrapony.
Raha tsara ny ataonao, moa tsy ho miramirana va ianao? Fa raha tsy tsara kosa ny ataonao dia mamitsaka eo am-baravarana ny ota; ary ianao no kendren’ny faniriany, kanefa ianao no tokony hanapaka aminy!
Tsia, fa izay zavatra atolotry ny Jentilisa ho fanatitra dia atolony ho an’ny demonia fa tsy ho an’Andriamanitra (Deo 32.17); koa tsy tiako ho mpiombona amin’ny demonia ianareo. Tsy afaka sady hisotro amin’ny kapoaky ny Tompo ianareo no hisotro amin’ny kapoaky ny demonia; tsy afaka sady hihinana amin’ny latabatry ny Tompo ianareo no sady hihinana amin’ny latabatry ny demonia.
Raha misy alaim-panahy, aoka izy tsy hiteny hoe: Andriamanitra no maka fanahy ahy. Fa tsy azon’ny ratsy alaim-panahy Andriamanitra, sady tsy mba maka fanahy olona. Fa samy alaim-panahy ny olona raha tarihin’ny filany sy mety fitahiny. Ary ny filana, rehefa torontoronina, dia miteraka ota; ary ny ota, rehefa tanteraka, dia miteraka fahafatesana.
fa fiandrasana mahatahotra amin’ny fitsarana ary fahatezerana mirehitra izay handany ny fahavalo rehetra kosa.
Ary Andriamanitry ny fahasoavana rehetra, izay niantso anareo ho any amin’ny voninahiny mandrakizay ao amin’i Kristy, rehefa niaritra fahoriana vetivety ianareo, Izy no hahatanteraka sy hampiorina ary hampitoetra anareo.
Ary raha i Satana koa aza no miady an-trano, ahoana no haharetan’ny fanjakany? Fa hoy ianareo: Amin’ny alalan’i Belzeboba no androahako ny demonia.
Indro, alaiko ny sasany amin’ny sinagogan’i Satana, izay milaza ny tenany ho Jiosy, kanjo tsy izy fa mandainga. Indro, hataoko tonga hiankohoka eo anoloan’ny tongotrao ireo ka ho fantany fa Izaho dia tia anao.
Dia niely manerana an’i Siria ny lazany ka noentin’ny olona tany Aminy ny marary rehetra izay azon’ny aretina maro samihafa sy ireo nampahorin’ny adin-tsaina, dia ny demoniaka sy izay mararin’ny androbe ary ny malemy, ary nahasitrana ireny Izy.
Ny liona masiaka sy ny vipera dia hodiavinao, ny liona tanora sy ny menarana dia hohitsakitsahinao.
TOMPO ô, afaho amin’ny olon-dratsy aho ary arovy amin’ny mpampihorohoro Aoka hisy vainafo halatsaka aminy; aoka hariana any anaty afo izy na any an-davaka lalina ka tsy hiarina intsony. Tsy hampitoerina amin’ny tany ny olona mahay vava; henjehin-doza ny mpampihorohoro ka ho lavo. Fantatro fa NY TOMPO no handahatra ny tenin’ny ory sady hanome rariny ho an’ny mahantra. Eny tokoa, hisaotra ny anaranao ny marina; hitoetra eo anatrehanao ny mahitsy. izay mikotrika hevi-dratsy ao am-pony ka manangana ady isanandro. Mandranitra ny lelany tahaka ny bibilava izy, ny poizin’ny menarana no ao ambanin’ny molony. Fiatoana. TOMPO ô, vonjeo amin’ny tanan’ny ratsy fanahy aho ary arovy amin’ny mpampihorohoro izay mihevitra handronjina ahy ho potraka. Ny mpiavonavona dia manafina fandrika sy kofehy hamandrihany ahy; manao vela-pandrika harato eo amoron-dalana izy; nametraka tadivavarana hahazoany ahy izy. Fiatoana.
Aza avela hirona ho amin’ny zava-dratsy ny foko hiray raharaha amin’ny olona mpanao ratsy ka hanao izay asa tsy mety, ary aoka tsy hihinana ny haniny matsiro aho.
Fa hataon’ny olona ahoana no fiditra ao an-tranon’ny mahery handroba ny entany raha tsy afatony aloha ny mahery? Dia izay vao handroba ny ao an-tranony izy.
Aza mba ketraka amin’ny fanaovan-tsoa isika; fa amin’ny fotoanany no hijinjantsika raha tsy kivy isika.
dia aoka hatolotra ho an’i Satana izany olona izany hanimbana ny nofony mba hahavoavonjy ny fanahiny amin’ny andron’i Jesosy Tompo.
fahaverezana no hiafarany, ny kibony no andriamaniny, ny fahamenarany no voninahiny, tsy misaina afa-tsy ny zavatry ny tany izy.
Amin’ny toe-javatra rehetra dia tano ny finoana ho ampinga fa izany no hahazoanareo mamono ny zana-tsipìka mirehitra rehetra alefan’ilay ratsy.
Lazaiko aminareo marina tokoa: Na inona na inona fehezinareo etỳ ambonin’ny tany dia hofehezina any an-danitra; ary na inona na inona vahànareo etỳ ambonin’ny tany dia hovahana any an-danitra.
Nahoana no mitabataba ny Jentilisa? Nahoana no mimenomenom-poana ny firenena? Ary ankehitriny dia aoka ho hendry ianareo ry mpanjaka! Minoa anatra ianareo ry mpitsaran’ny tany! Manompoa NY TOMPO amin’ny fahatahorana ary miravoravoa amin’ny fangovitana. Orohy ny Zanaka, fandrao ho tezitra Izy ka ho levona eny an-dalana ianareo; fa vetivety dia mirehitra ny hatezerany. Sambatra izay rehetra mialoka Aminy. Mitsangana ireo mpanjakan’ny tany, ary miara-mioko ny mpanapaka mba hanohitra NY TOMPO sy ny Mesiany ka miteny hoe: Aoka hotapahintsika ny gadrany ka hariantsika hiala amintsika ny famehezany.
Hatrany andrefana dia hatahotra ny anaran’NY TOMPO ny olona ary ny voninahiny dia hatramin’ny fiposahan’ny masoandro; ny fiaviny dia ho toy ny rano maria, ampandehanin’ny Fanahin’NY TOMPO.
Andriamanitra ô, aza mangina Ianao! Aza mihombom-bava, aza mamitsaka, Andriamanitra ô! levona tany Eny-Dora ireo; tonga zeziky ny tany izy. Ataovy tahaka an’i Oreba sy i Zeba ny olo-manankaja eo aminy; eny, ny andrianany rehetra dia ataovy tahaka an’i Zebaha sy i Zalmona izay niteny hoe: Aoka halaintsika ho antsika ny fonenan’Andriamanitra! Andriamanitro ô, ataovy tahaka ny tadio ireo, dia tahaka ny akofa entin’ny rivotra, tahaka ny afo mandoro ala sy tahaka ny lelafo mampirehitra tendrombohitra! Aoka ho toy izany no anenjehanao azy amin’ny tadionao sy ampihorohoroanao azy amin’ny tafio-drivotrao! Saròny henatra ny tavany mba hitadiavany ny anaranao, TOMPO ô! Aoka ho menatra sy ho azon-tahotra mandrakizay izy; eny, aoka hangaihay sy ho ringana izy. Aoka ho fantany fa Ianao irery ihany, izay atao hoe NY TOMPO, no Ilay Avo Indrindra ambonin’ny tany rehetra. Fa indro, mitabataba ny fahavalonao ary izay mankahala Anao dia manandratra ny lohany. Ny olonao no iokoany amin’ny hafetsena ary miara-misaina hamely izay arovanao izy.
Fa hisy kristy sandoka sy mpaminany sandoka hitsangana ka haneho famantarana lehibe sy fahagagana, ary raha azony atao, na dia ny olom-boafidy aza dia hofitahiny.
Fa milaza marina ny Fanahy fa amin’ny andro farany dia hihemotra amin’ny finoana ny sasany ka hanaiky fanahy mamitaka sy fampianaran’ny demonia,
Fa raha tsy navelan’Andriamanitra ny anjely izay nanota fa noroahiny ho any amin’ny helo ka nafatony tamin’ny gadra tao amin’ny maizina mba hotahirizina ho amin’ny fitsarana,
Ary ny anjely izay tsy nitana ny anjara fanapahany fa nandao ny fonenany dia nohazoniny amin’ny fatorana mandrakizay ao amin’ny maizina ho amin’ny andro fitsarana lehibe.
Inona ary no holazaintsika ny amin’izany zavatra izany? Raha Andriamanitra no momba antsika, iza no hahatohitra antsika? Izy izay tsy niaro ny Zanany lahy fa nanolotra Azy hamonjy antsika rehetra, tsy homeny antsika miaraka Aminy maimaimpoana koa va ny zavatra rehetra? Iza no hiampanga ny olom-boafidin’Andriamanitra? Andriamanitra no manamarina azy! Iza no manameloka? Kristy Jesosy no efa maty! Eny, mihoatra noho izany aza, nitsangana tamin’ny maty koa Izy ka mitoetra eo ankavanan’Andriamanitra ary mifona ho antsika. Iza no hahasaraka antsika amin’ny fitiavan’i Kristy? Fahoriana va, sa tebiteby, sa fanenjehana, sa mosary, sa fitanjahana, sa loza, sa sabatra? Araka ny voasoratra hoe: «Fa noho ny aminao no amonoana anay mandritra ny andro; toy ny ondry hovonoina no niheverana anay» (Sal 44.22). Kanefa amin’izany rehetra izany dia mihoatra noho ny mpandresy isika amin’ny alalan’Ilay tia antsika. Eny, matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fahefana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin’izao zavatra ary rehetra izao dia tsy hahasaraka antsika amin’ny fitiavan’Andriamanitra izay ao amin’i Kristy Jesosy Tompontsika.
Ry malala, aza mino ny fanahy rehetra, fa zahao toetra ny fanahy, na avy amin’Andriamanitra ireny na tsia, satria maro ny mpaminany sandoka efa lasa any amin’izao tontolo izao.
Ianao mino fa iray ihany no Andriamanitra. Tsara izany ataonao izany: Ny devoly koa dia mba mino izany ka mangovitra.
ary aza miombona amin’ny asan’ny maizina tsy mahavoka-tsoa, fa aleo mampahafantatra izany.
Fa izy ireny dia tsy mba manompo an’i Kristy Tompontsika, fa ny kibony ihany; ary amin’ny teny malefaka sady tsara lahatra no amitahany ny fon’ny tsy ary saina.
Tandremo fandrao misy mahalasa anareo ho babony amin’ny filozofia sy ny famitahana foana, araka ny fampianarana voatolotry ny razana, araka ny abidim-pianaran’izao tontolo izao, fa tsy araka an’i Kristy.
Finoana no nandavan’i Mosesy tsy hatao hoe zanaky ny zanakavavin’i Farao rehefa lehibe izy; nifidy hiara-mitondra fahoriana amin’ny olon’Andriamanitra mantsy izy toy izay hanana fifaliana vetivety amin’ny fahotana;
Vonjeo aho, Andriamanitra ô, fa efa mihatra amin’ny aiko ny rano. Nitomany sady nifady hanina aho, dia natao latsa ho ahy izany. Akanjo fisaonana no nataoko fitafiako, dia efa ambentinteny tamin’ireny aho. Miresaka ahy izay mipetraka eo am-bavahady ary ataon’ny mpisotro toaka an-kira aho. Fa izaho dia hivavaka Aminao amin’ny andro fankasitrahana, TOMPO ô, dia Aminao, Andriamanitra ô, noho ny haben’ny famindramponao! Valio aho araka ny hamarinan’ny famonjenao! Afaho amin’ny fotaka aho ka aza avela hilentika! Vonjeo amin’izay mankahala ahy sy amin’ny rano lalina aho! Aza avela hanafotra ahy ny rano mandriaka, na hitelina ahy ny lalina, ary aza avela hikatom-bava amiko ny lavaka fantsakana! Valio aho, TOMPO ô, fa tsara ny famindramponao; todiho aho, araka ny haben’ny antranao ary aza manafina ny tavanao amin’ny mpanomponao! Fa azom-pahoriana aho, koa faingàna hamaly ahy Ianao! Hatòny aho ka avoty! Eny, vonjeo aho noho ny ataon’ny fahavaloko! Ianao no mahalala ny latsa mihatra amiko sy ny fahamenarako ary ny fahafaham-boninahitro; eo anatrehanao ny mpandrafy ahy rehetra. Milentika amin’ny fotaka mandrevo aho ka tsy misy hifaharana; efa miditra amin’ny rano lalina aho ka mandifotra ahy ny riaka.
Nosamboriny ilay dragona, dia ilay menarana tranainy, dia ny devoly sy i Satana ka nafatony arivo taona. Nanipy azy ho amin’ny lavaka tsy hita noanoa izy ka nohidiny izany, dia nasiany tombo-kase teo amboniny mba tsy hamitahany ny firenena maro intsony mandra-pahatapitra ny arivo taona. Rehefa afaka izany dia tsy maintsy hovahana kelikely aloha izy.
Indrisy! Olo-mahantra aho! Iza no hanafaka ahy amin’ny tenan’ity fahafatesana ity? Misaotra an’Andriamanitra amin’ny alalan’i Jesosy Kristy Tompontsika aho! Koa raha ny amiko dia andevon’ny lalànan’Andriamanitra aho amin’ny saiko, fa ny lalànan’ny ota kosa amin’ny nofoko.
Ry Galatiana adala, iza no namosavy anareo? Teo imasonareo indrindra anefa no nanehoana marimarina an’i Jesosy Kristy voahombo tamin’ny hazofijaliana.
Fa ny ratsy fanahy sy ny mpamitaka kosa dia handroso hiharatsy kokoa; sady mamitaka izy no fitahina.
Koa amin’izany aza matahotra azy ianareo; fa tsy misy afenina izay tsy haseho, na takona izay tsy ho fantatra. Izay lazaiko aminareo ao amin’ny maizina dia ambarao eo amin’ny mazava ary izay ren’ny sofinareo dia torio eny an-tampon-trano.
Izy ireo kosa dia naharesy azy noho ny amin’ny ran’ny Zanak’ondry sy ny teny nanambaràny Azy ary tsy nankamamy ny ainy izy na dia ho faty aza.
Kanefa amin’izany rehetra izany dia mihoatra noho ny mpandresy isika amin’ny alalan’Ilay tia antsika.
Fa isaorana anie Andriamanitra izay manome antsika ny fandresena amin’ny alalan’i Jesosy Kristy Tompontsika.
Hoy kosa aho: Mandehana araka ny Fanahy dia tsy hahatanteraka ny filan’ny nofo ianareo.
Manoratra aminareo ray aho satria efa mahalala Ilay hatramin’ny voalohany ianareo. Manoratra aminareo zatovo aho satria efa naharesy ilay ratsy ianareo. Nanoratra taminareo ankizy madinika aho satria efa mahalala ny Ray ianareo. Nanoratra taminareo ray aho satria efa nahalala Ilay hatramin’ny voalohany ianareo. Nanoratra taminareo zatovo aho satria mahery ianareo, ary mitoetra ao anatinareo ny tenin’Andriamanitra sady efa naharesy ilay ratsy ianareo.
Koa satria manana nofo aman-dra ny zaza dia mba nandray izany koa Izy mba handringanany amin’ny fahafatesana ilay manana ny herin’ny fahafatesana, dia ny devoly, ary mba hanafahany izay rehetra nandany ny fiainany rehetra tamin’ny fahandevozana noho ny tahotra ny fahafatesana.
ka nalain’ny devoly fanahy. Tsy nihinana na inona na inona akory Izy nandritra izany andro izany, koa rehefa tapitra izany dia noana Izy.
Dia nanatona ny mpaka fanahy ka niteny Taminy hoe: Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, teneno ho tonga mofo ireto vato ireto.
Aza manaraka ny fanaon’izao tontolo izao; fa miovà amin’ny fanavaozana ny saina, mba hamantaranareo ny sitrapon’Andriamanitra, dia izay tsara sady ankasitrahana no tanteraka.
Ary inona koa no holazaiko? Fa ho lany ny andro raha milaza ny amin’i Gideona sy i Baraka ary i Samsona sy i Jefta aho, ary koa i Davida sy i Samoela ary ny mpaminany, izay nandresy fanjakana tamin’ny finoana, niasa tamin’ny fahamarinana, nahazo teny fikasana, nanakombona ny vavan’ny liona, namono ny afo midedadeda, afaka tamin’ny lelan-tsabatra, raha nalemy dia nohatanjahina, tonga nahery tamin’ny ady ka nampandositra ny miaramilan’ny firenena hafa.
Aoka ho menatra sy ho levona ny mpanohitra ny fanahiko; aoka hitafy henatra sy fahafaham-baraka izay mitady hanisy ratsy ahy.
Fantatsika fa izay rehetra naterak’Andriamanitra dia tsy manota; fa Ilay naterak’Andriamanitra no miaro azy ka tsy mikasika azy akory ilay Ratsy.
Indro, efa nomeko fahefana hanitsaka menarana sy maingoka sy handresy ny hery rehetra ananan’ny fahavalo ianareo ka tsy hisy hampaninona anareo akory.
Sambatra izay olona maharitra fakam-panahy! Fa rehefa voazaha toetra izy dia handray ny satroboninahitry ny fiainana izay nolazain’ny Tompo homena izay tia Azy.