Zakaria 7:6 - Baiboly Katolika Ary raha mihinana sy misotro ianareo moa tsy ny tenanareo va no mihinana sy misotro? Baiboly Protestanta Malagasy 2011 Ary raha mihinana sy misotro ianareo, moa tsy ianareo ihany va no mihinana sy misotro? DIEM PROTESTANTA Ary raha nihinana sy nisotro ianareo, moa tsy ho an’ny tenanareo va no nanaovanareo izany?» Dikateny Iombonana Eto Madagasikara Ary raha nihinana sy nisotro ianareo, moa tsy ho an’ny tenanareo va no nanaovanareo izany?» Baiboly Protestanta Malagasy Ary raha mihinana sy misotro hianareo, moa tsy mihinana sy misotro ho an’ny tenanareo ihany va hianareo? Malagasy Bible Ary raha mihinana sy misotro ianareo. moa tsy mihinana sy misotro ho an'ny tenanareo ihany va ianareo? La Bible en Malgache Ary raha mihinana sy misotro ianareo, moa tsy ianareo ihany va no mihinana sy misotro? |
Nihinana sy nisotro teo anatrehan’i Iaveh tamin-kafaliana lehibe izy ireo, tamin’izay andro izay. I Salômôna zanak’i Davida nantsoiny ampahibemaso fanindroany ho mpanjaka sy nohosorany ho mpanapaka teo anatrehan’i Iaveh, ary i Sadôka koa nohosorany ho mpisorona.
Tsy mba nateranao ny ondrin’ny sorona dorana Aho, na nomenao voninahitra tamin’ny soronao akory. Tsy namesatra anao tamin’ny fanatitra Aho na nanasatra anao tamin’ny emboka manitra.
«Soa inona ho anay ny mifady hanina raha tsy hitanao izany, sy ny manetry ny fanahinay, raha tsy jerenao izany?» Amin’ny andro ifadianareo, mbola ny raharahanareo ihany no ataonareo; ary mbola poretinareo hiasa mafy ihany ny mpikaramanareo rehetra.
Ny sorona aterin’izy ireo ho Ahy, dia ny henan’ny zavatra vonoiny sy haniny; tsy ankasitrahin’i Iaveh izany. Hahatsiaro ny helok’izy ireo izy ankehitriny, ka hanasazy ny fahotany: hiverina any Ejipta izy ireo.
Tsy hanolotra divay ho fanatitra araraka ho an’i Iaveh izy: ary tsy hankasitrahiny ny sorona ataony; fa toy ny fahan-kanina fisaonana izany aminy, ka haloto izay mihinana amin’izany; satria ny hanin’izy ireo ho an’ny tenany ihany, fa tsy hiditra ao an-tranon’i Iaveh.
«Mitenena ianao amin’ny vahoaka rehetra amin’ny tany mbamin’ny mpisorona, ka lazao amin’izy ireo hoe: ‹Raha nifady hanina sy nanao fisaonana ianareo, tamin’ny volana fahadimy sy fahafito, efa hatramin’ny fitopolo taona izay, moa ho Ahy va no nifadianareo hanina?
Moa tsy eo va ireo teny nolazain’i Iaveh tamin’ny vavan’ny mpaminany fahiny, fony mbola nonenana sy nandry feizay i Jerosalema, mbamin’ny zana-bohiny manodidina azy, sady mbola nonenana koa ny Negeba sy ny Sefelah?› »
Koa na mihinana na misotro ianareo, na inona na inona ataonareo, dia ataovy ho voninahitr’Andriamanitra izany rehetra izany.
Ao no hanaovanareo sakafo eo anatrehan’i Iaveh Andriamanitrareo, sy hifalianareo, ianareo sy ny fianakavianareo, noho ny harena rehetra harin-tananareo sy izay nitahian’i Iaveh Andriamanitrareo anareo.
Amidio an’izay rehetra irin’ny fanahinao amin’ny vola: na omby, na ondry, na divay, na lalikera misy alikôla, izay rehetra tian’ny fanahinao, ka mihinàna eo anatrehan’i Iaveh Andriamanitrao, ary mifalia ianao sy ny ankohonanao.
Ary na inona na inona ataonareo, na amin’ny teny, na amin’ny asa, dia ataovy amin’ny Anaran’i Jesoa Tompo ny zavatra rehetra, sy amin-pisaorana an’Andriamanitra Ray amin’ny alalany.
Fa hoy i Iaveh tamin’i Samoela: «Aza ny tarehiny no jerenao, na ny haavon’ny tsanganany, fa efa natanilako io. Tsy mba izay hitan’ny olombelona no izy; ny olombelona mijery ny tarehy fa i Iaveh kosa mijery ny fo».