១ ពង្សាវតារក្សត្រ 3:23 - ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦ បន្ទាប់មក ស្តេចមានរាជឱង្ការថា៖ «ម្នាក់ថា "កូនរស់នេះជាកូនរបស់ខ្ញុំ ហើយកូនស្លាប់ជាកូនរបស់ឯង" ហើយម្នាក់ទៀតថា "មិនមែនដូច្នោះទេ គឺកូនស្លាប់ជារបស់ឯង ហើយកូនរស់ជារបស់ខ្ញុំ"»។ ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥ ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការថា៖ «ក្នុងចំណោមនាងទាំងពីរ មានម្នាក់ពោលថា “កូនដែលនៅរស់ជាកូនរបស់ខ្ញុំ ហើយកូនដែលស្លាប់ជាកូនរបស់នាង”។ រីឯម្នាក់ទៀតពោលថា “មិនមែនទេ! កូនរបស់នាងស្លាប់ហើយ គឺកូនរបស់ខ្ញុំទេ ដែលនៅរស់!”»។ ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ១៩៥៤ ឯស្តេចទ្រង់មានបន្ទូលថា នាង១ថា កូនរស់នេះ ជាកូនរបស់អញ ហើយកូនស្លាប់ ជាកូនរបស់ឯង ហើយ១ទៀតថា មិនមែនដូច្នោះទេ គឺកូនស្លាប់ជារបស់ឯង ហើយកូនរស់ជារបស់អញវិញ អាល់គីតាប ស៊ូឡៃម៉ានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្នុងចំណោមនាងទាំងពីរ មានម្នាក់ពោលថា “កូនដែលនៅរស់ជាកូនរបស់ខ្ញុំ ហើយកូនដែលស្លាប់ជាកូនរបស់នាង”។ រីឯម្នាក់ទៀតពោលថា “មិនមែនទេ! កូនរបស់នាងស្លាប់ហើយ គឺកូនរបស់ខ្ញុំទេដែលនៅរស់!”»។ |
ស្ត្រីម្នាក់ទៀតក៏បានឆ្លើយកាត់ថា៖ «ទេ មិនមែនដូច្នោះទេ គឺកូនដែលនៅរស់នេះជាកូនរបស់ខ្ញុំ ហើយកូនដែលស្លាប់ទៅជាកូនរបស់ឯង» ប៉ុន្តែ ស្ត្រីទីមួយប្រកែកថា៖ «មិនមែនទេ គឺកូនដែលស្លាប់ជាកូនរបស់ឯង ហើយកូនដែលនៅរស់នេះជាកូនរបស់ខ្ញុំទេ» ដូច្នេះ ពួកគេបានប្រកែកគ្នានៅចំពោះព្រះភក្ត្រស្តេច។
ចិត្តរបស់មនុស្សសុចរិតរំពឹងគិតជាមុន ទើបឆ្លើយ តែមាត់មនុស្សអាក្រក់បង្ហូរចេញ ជាសេចក្ដីអាក្រក់វិញ។