Տեսան քո երթը, ո՜վ Աստված, իմ Աստծու՝ իմ Թագավորի երթը սրբարանի մեջ։
Թող նրանց աչքերը խավարեն, որ չտեսնեն, Եվ նրանց թիկունքները կորցրո՛ւ հանապազ։
Դավիթն ու ամբողջ Իսրայելը իրենց ողջ ուժով պարում էին Աստծու առաջ օրհներգություններով, քնարներով, տավիղներով, թմբուկներով, ծնծղաներով և փողերով։
Եվ մարդիկ պիտի ասեն. «Իրավ որ վարձք կա արդարի համար. իրավ որ Աստված կա, որ դատավոր է երկրի վրա»։
Այսպես սրբարանում նայեցի քեզ, որ քո զորությունն ու փառքը տեսնեմ,