Հոբը շարունակեց իր խոսքն առաջ տանել ու ասաց.
Հոբը շարունակեց իր իմաստուն խոսքերն ու ասաց.
Ձեր հիշատակելի խոսքերը մոխրի առակներ են, ձեր պատնեշները՝ ցեխից պատնեշներ։
Հոբը շարունակեց իր խոսքն ու ասաց.
Ես ականջս պիտի խոնարհեցնեմ դեպի առակը և քնարով բացեմ խրթին խոսքս։
Ես պիտի առակով բացեմ բերանս, հին ժամանակի խրթին բաներ պիտի խոսեմ,
Ինչպես որ կաղի սրունքներն են երերում, այնպես էլ առակն է անմիտների բերանում։
«Մովաբի Բաղակ թագավորն ինձ բերեց Արամից՝ Արևելյան լեռներից, թե՝ “Արի՛, անիծի՛ր Հակոբին ինձ համար Եվ ե՛կ, նզովի՛ր Իսրայելին”։
Եվ արտասանեց իր պատգամը՝ ասելով. «Բեովրի որդի Բաղաամի խոսքը, Բաց աչքերով մարդու խոսքը,
և նա արտասանեց իր պատգամը՝ ասելով. «Բեորի որդի Բաղաամի խոսքը, Բաց աչքերով մարդու խոսքը,